موسویان: ترامپ دستاوردهای روابط آمریکا با ایران در دوران اوباما را بر باد داد!
رئیس جمهوری آمریکا، خواست اسرائیل (رژیم صهیونیستی)، عربستان، امارات و مصر برای حمله نظامی به ایران را رد کرد. رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه با آتلانتیک، به عربستان گفت که به جای تلاش برای تسلط یکجانبه بر خاورمیانه، باید در منطقه با ایران شریک شود.
به گزارش پایگاه 598، سید«حسین موسویان» عضو سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران طی یادداشتی به تشریح خدمات اوباما به ایران پرداخته است.
موسویان در بخشی از یادداشت خود آورده است: بعد از انقلاب اسلامی 1979 درایران، دولت باراک اوباما در روابط با ایران از نظر رویکرد و دستاورد یک استثناء است و لذا ارزش بررسی دارد. در این دوره همزمان با مذاکرات ایران و قدرت‌های جهانی، ایران وآمریکا درسطح وزرای خارجه دیدارهای مکرر داشتند که درکل روابط دو کشور بعد از انقلاب بی سابقه بود.اوباما درمبارزات انتخابات ریاست جمهوری 2007، خواستار گفتگو و تعامل بی قید و شرط با ایران شد. او در دور اول ریاست جمهوری خود وارد مذاکرات جدی با ایران شد اما با دو معضل روبرو بود: اول اینکه طرف ایرانی او دولت احمدی نژاد بود و دوم اینکه دولت خودش متحد و هماهنگ نبود. بین دنیس راس در کاخ سفید با ویلیام برنز در وزارت خارجه تفاوت بینش زیادی درمورد کار با ایران وجود داشت. رویکرد دنیس راس این بود که منجر به اجماع سازی جهانی دراعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در دوره اول ریاست جمهوری اوباما شد.
وی می افزاید:درسال 2013 روحانی با سیاست خارجی تعامل سازنده با جهان و وعده ختم تحریم های هسته ای به پیروزی رسید. ظریف وزیر امور خارجه و دیپلماتی با سابقه تحصیلات در آمریکا، عهده دار مذاکرات هسته ای شد. در این دوره برای نخستین بار در تاریخ روابط بعد از انقلاب، دو تیم منسجم و مستعد برای تعاملی بر مبنای احترام متقابل رو در رو قرار گرفتند. جان کری مسؤولیت مذاکره کنندگان آمریکایی را بر عهده داشت؛ در حالی که رابرت مالی از کاخ سفید، ویلیام برنز و وندی شرمن نیز نقش مهمی ایفا کردند و بدین ترتیب مذاکرات بین گروه 1+5 و ایران بعد از دو سال به نتایج مهمی رسید.
موسویان در ادامه درباره خدمات اوباما به ایران نیز نوشته است:
اول: اوباما نسبت به اجرای برجام متعهد ماند؛ گرچه تحریمهای اولیه (غیرهسته ای) مانع اصلی او در این زمینه بود. بخشی از اختلافات دیرینه مالی ایران و آمریکا حل شد و آمریکا 1.7 میلیارد دلار به ایران پرداخت.
دوم: رئیس جمهوری آمریکا، خواست اسرائیل (رژیم صهیونیستی)، عربستان، امارات و مصر برای حمله نظامی به ایران را رد کرد. رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه با آتلانتیک، به عربستان گفت که به جای تلاش برای تسلط یکجانبه بر خاورمیانه، باید در منطقه با ایران شریک شود.
سوم: مذاکرات رسمی بین مقامات امنیتی منجر به آزادی پنج زندانی در ایران و هفت زندانی در آمریکا شد؛ ضمن آنکه 16 ملوان دستگیر شده آمریکا در آبهای ایران در خلیج فارس بدون دردسر آزاد شدند.
چهارم: رئیس جمهوری اوباما در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد که سیاست تغییر رژیم در ایران را دنبال نمی کند و خواهان روابطی بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک است. رئیس جمهوری آمریکا فتوای مقام معظم رهبری ایران در مورد حرمت سلاحهای کشتار جمعی را محترم شمرد و حقوق هسته ای ایران در بهره مندی از فناوری صلح آمیز هسته ای از جمله غنی سازی را پذیرفت. اوباما همچنین اعلام کرد که ایران، قربانی سلاح های شیمیایی در دوران جنگ عراق علیه ایران بود و پذیرفت که آمریکا در کودتا علیه دولت مصدق دخالت داشته است.
طی این مسیر، تنها بخاطر اراده سیاسی در واشنگتن و تهران و مقاومت اوباما در مقابل فشارهای داخلی و خارجی ممکن شد. او در مقابل فشارهای اسرائیل و عربستان ایستاد و برای اجرای برجام تلاش کرد. مسیر اوباما اولین قدم در راه اعتمادسازی با ایران بود. ایران نیز متقابلاً به تمام تعهدات برجامی خود عمل کرد. در صورت ادامه این مسیر، آمریکا و ایران می توانستند راهی برای حل و فصل تدریجی و مسالمت آمیز اختلافات دو کشور پیدا کنند.
موسویان البته در قسمتی از یادداشت خود نیز اعتراف کرده است: اوباما نیز هیچگاه آنطور که شایسته بود، در مورد ایران نرم نبود. دلیل آن هم تحریم های دوره اول ریاست جمهوریش علیه ایران بود که خصمانه ترین و ناخوشایندترین تحریم ها بود. منتهی شکست سیاست تحریم را درک کرد و راه متفاوتی در پیش گرفت که نتیجه مشخصی هم داشت.
موسویان در بخشی از یادداشت خود آورده است: بعد از انقلاب اسلامی 1979 درایران، دولت باراک اوباما در روابط با ایران از نظر رویکرد و دستاورد یک استثناء است و لذا ارزش بررسی دارد. در این دوره همزمان با مذاکرات ایران و قدرت‌های جهانی، ایران وآمریکا درسطح وزرای خارجه دیدارهای مکرر داشتند که درکل روابط دو کشور بعد از انقلاب بی سابقه بود.اوباما درمبارزات انتخابات ریاست جمهوری 2007، خواستار گفتگو و تعامل بی قید و شرط با ایران شد. او در دور اول ریاست جمهوری خود وارد مذاکرات جدی با ایران شد اما با دو معضل روبرو بود: اول اینکه طرف ایرانی او دولت احمدی نژاد بود و دوم اینکه دولت خودش متحد و هماهنگ نبود. بین دنیس راس در کاخ سفید با ویلیام برنز در وزارت خارجه تفاوت بینش زیادی درمورد کار با ایران وجود داشت. رویکرد دنیس راس این بود که منجر به اجماع سازی جهانی دراعمال تحریم های بیشتر علیه ایران در دوره اول ریاست جمهوری اوباما شد.
وی می افزاید:درسال 2013 روحانی با سیاست خارجی تعامل سازنده با جهان و وعده ختم تحریم های هسته ای به پیروزی رسید. ظریف وزیر امور خارجه و دیپلماتی با سابقه تحصیلات در آمریکا، عهده دار مذاکرات هسته ای شد. در این دوره برای نخستین بار در تاریخ روابط بعد از انقلاب، دو تیم منسجم و مستعد برای تعاملی بر مبنای احترام متقابل رو در رو قرار گرفتند. جان کری مسؤولیت مذاکره کنندگان آمریکایی را بر عهده داشت؛ در حالی که رابرت مالی از کاخ سفید، ویلیام برنز و وندی شرمن نیز نقش مهمی ایفا کردند و بدین ترتیب مذاکرات بین گروه 1+5 و ایران بعد از دو سال به نتایج مهمی رسید.
موسویان در ادامه درباره خدمات اوباما به ایران نیز نوشته است:
اول: اوباما نسبت به اجرای برجام متعهد ماند؛ گرچه تحریمهای اولیه (غیرهسته ای) مانع اصلی او در این زمینه بود. بخشی از اختلافات دیرینه مالی ایران و آمریکا حل شد و آمریکا 1.7 میلیارد دلار به ایران پرداخت.
دوم: رئیس جمهوری آمریکا، خواست اسرائیل (رژیم صهیونیستی)، عربستان، امارات و مصر برای حمله نظامی به ایران را رد کرد. رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه با آتلانتیک، به عربستان گفت که به جای تلاش برای تسلط یکجانبه بر خاورمیانه، باید در منطقه با ایران شریک شود.
سوم: مذاکرات رسمی بین مقامات امنیتی منجر به آزادی پنج زندانی در ایران و هفت زندانی در آمریکا شد؛ ضمن آنکه 16 ملوان دستگیر شده آمریکا در آبهای ایران در خلیج فارس بدون دردسر آزاد شدند.
چهارم: رئیس جمهوری اوباما در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد که سیاست تغییر رژیم در ایران را دنبال نمی کند و خواهان روابطی بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک است. رئیس جمهوری آمریکا فتوای مقام معظم رهبری ایران در مورد حرمت سلاحهای کشتار جمعی را محترم شمرد و حقوق هسته ای ایران در بهره مندی از فناوری صلح آمیز هسته ای از جمله غنی سازی را پذیرفت. اوباما همچنین اعلام کرد که ایران، قربانی سلاح های شیمیایی در دوران جنگ عراق علیه ایران بود و پذیرفت که آمریکا در کودتا علیه دولت مصدق دخالت داشته است.
طی این مسیر، تنها بخاطر اراده سیاسی در واشنگتن و تهران و مقاومت اوباما در مقابل فشارهای داخلی و خارجی ممکن شد. او در مقابل فشارهای اسرائیل و عربستان ایستاد و برای اجرای برجام تلاش کرد. مسیر اوباما اولین قدم در راه اعتمادسازی با ایران بود. ایران نیز متقابلاً به تمام تعهدات برجامی خود عمل کرد. در صورت ادامه این مسیر، آمریکا و ایران می توانستند راهی برای حل و فصل تدریجی و مسالمت آمیز اختلافات دو کشور پیدا کنند.
موسویان البته در قسمتی از یادداشت خود نیز اعتراف کرده است: اوباما نیز هیچگاه آنطور که شایسته بود، در مورد ایران نرم نبود. دلیل آن هم تحریم های دوره اول ریاست جمهوریش علیه ایران بود که خصمانه ترین و ناخوشایندترین تحریم ها بود. منتهی شکست سیاست تحریم را درک کرد و راه متفاوتی در پیش گرفت که نتیجه مشخصی هم داشت.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
