جسارت تلويزيون از سينما و تئاتر بيشتر شده

خبرآنلاين نوشت: بازيگر نقش دكتر كريم مشرفي در سريال «چك برگشتي» معتقد است كه محدوديت هاي بيش از حد، مانع كار خلاقه در حوزه هاي تئاتر و سينما شده است.

هدايت هاشمي با بازي در سريال «چك برگشتي»، اولين حضورش در يك سريال تلويزيوني را تجربه كرد. او كه بازيگري را از صحنه تئاتر آغاز كرده از سال 83 و با بازي در فيلم سينمايي «يك بوس كوچولو» ساخته بهمن فرمان آرا به دنياي سينما قدم گذاشت. «وقتي همه خوابيم»، «يه حبه قند»، «لطفا مزاحم نشويد» و... از جمله فيلم هايي است كه او در آن ها به ايفاي نقش پرداخته است.
او در نخستين تجربه تلويزيوني خود نقش متفاوتي را بازي كرد؛ يك نامزد انتخابات مجلس در شهري كوچك. به بهانه حضور هاشمي در اين مجموعه گفت و گويي با او داشتيم كه مي خوانيد:


در يكي از گفت و گوهاي تان به اين موضوع اشاره كرديد كه شكل گيري لهجه شخصيت مشرفي در سريال «چك برگشتي» بيشتر مديون تمرين هاي نمايش «افرا يا روز مي گذرد» نوشته و كار بهرام بيضايي بوده است. فكر مي كنيد تا چه حد همين پيشينه حضور در تئاتر به شما كمك كرد تا در زماني بسيار محدود به اين شخصيت برسيد؟
به طور كلي مي توان گفت كه شروع بازيگري از تئاتر، فرصت بسيار خوبي براي پرورش ذهن و عمل به يك بازيگر مي دهد و مي تواند نقطه عزيمت خوبي باشد براي رسيدن به يك سطح كيفي مطلوب در بازيگري.
به هر حال بازيگر تئاتر مي تواند ترتيب مناسبي - به لحاظ ذهني- داشته باشد و به حضورش در يك اثر نظم بدهد. طبعا پيشينه حضور من در تئاتر هم جدا از اين قاعده نيست و قطعا اين پيشينه كمك زيادي به بازي من در «چك برگشتي» كرد.


چرا تا پيش از «چك برگشتي» درمجموعه هاي تلويزيوني حاضر نمي شديد؟
به خاطر سيستم غلط توليد در تلويزيون كه باعث شتاب زدگي در توليد آثار مي شد. من بازيگري هستم كه در انتخاب هايم وسواس دارم. همين وسواس در انتخاب باعث شده بود كه تا پيش از سريال «چك برگشتي» اين مديوم را براي كار انتخاب نكنم.


حالا همه اين مسائل به پايان رسيده كه در يك سريال تلويزيوني حضور پيدا كرده ايد؟
ببيند، طي چند سال اخير در حوزه سينما و تئاتر محدوديت هاي بسياري اعمال شده و مي شود. اين محدوديت ها عملا انگيزه مرا براي كار كردن در اين دو حوزه كم كرده است. در اين شرايط من در كمال تعجب ديدم كه تلويزيون موضوعات جسورانه تري را مطرح مي كند. از سوي ديگر، براي من هميشه سطح سليقه اجتماع ارجح بوده و به همين خاطر ترجيح مي دهم در كاري حضور داشته باشم كه چيزي به جامعه اضافه مي كند. شايد حدود 10 سال پيش سينما و تئاتر در بيان موضوعات بسيار پيشرو بودند و جايگاه خوبي داشتند، اما متاسفانه اين جايگاه روز به روز كمرنگ تر شد. در حال حاضر هم مي بينم كه در بسياري از موارد تلويزيون به عنوان يك مديوم با مخاطبان گسترده، مي تواند جسورانه تر حرف بزند. من هم فكر كردم با اين شرايط بهتر مي توانم در اين رسانه فعاليت داشته باشم.


معتقديد كه طرح مضامين جسورانه از اين رسانه خوب است.
طبيعتا اگر مضامين جسورانه در اين رسانه مطرح شود، خروجي خوبي خواهيم داشت و به بالاتر رفتن آگاهي اجتماعي مردم هم كمك خواهد شد.


با اين شرايط در آينده شاهد حضور بيشتر شما در تلويزيون خواهيم بود؟
اگر مجموعه هايي مانند «چك برگشتي» توليد شود كه حرفي براي گفتن داشته باشند، چرا كه نه، حتما در تلويزيون حضور خواهم داشت.
من از بازي در مجموعه «چك برگشتي» بسيار خوشحالم. اين مجموعه هم بخشي از مسائل و دغدغه هاي روز جامعه را مطرح كرد و هم آستانه تحمل بخشي از جامعه ما را كه همان سياسيون باشند، محك زد. اي كاش در حوزه هاي سينما و تئاتر هم دست به عصا راه نمي رفتند و اجازه بروز افكار و خلاقيت در آن ها بسته نبود تا تئاتري پويا و خلاق را شاهد بوديم.


آيا مي توان گفت حضور چهره هايي كه مثل خود شما سابقه تئاتري داشتند باعث موفقيت «چك برگشتي» شد؟
حضور بازيگران حرفه اي كه خوشبختانه با درايت و خوش فكري الهام غفوري (تهيه كننده) و سيروس مقدم (كارگردان) كنار هم قرار گرفتند در نتيجه كار تاثير داشت.
من سال هاست كه امير جعفري، ريما رامين فر، هومن برق نورد، علي صالحي، احمد مهرانفر و محسن تنابنده را مي شناسم. در واقع سال هاست كه با هم دوست هستيم و كار مي كنيم. خاطرم هست كه در نمايش «مرگ فروشنده» ما كنار هم بوديم و اصطلاح كهكشاني ها را به ما اختصاص داده بودند. در همان نمايش هم نتيجه خوبي حاصل شد. فكر مي كنم كه به دليل همان سابقه همه ما در تحليل نقش و بده بستان با يكديگر خيلي سريع به نتيجه مي رسيم و باز هم تاكيد مي كنم كه اگر هوشمندي خانم غفوري و سيروس مقدم نبود اين تركيب بازيگران به وجود نمي آمد و خدا را شكر كه نتيجه خوبي حاصل شد.


برگرديم به صحبت هاي قبلي شما كه حاكي از محدوديت ها و مميزي هاي بيش از حد در حوزه سينما و تئاتر بود. آيا مي توانيم بگوييم ثبات نداشتن وضعيت كاري در مديوم هاي مختلف، باعث شده تا در چند سال اخير شاهد رفت و برگشت مدام بازيگران در حوزه هاي گوناگون باشيم؟
اعمال سليقه بيش از حد و مميزي هاي بي دليل باعث شده مديوم سينما و تئاتر در چند سال اخير روند نزولي پيدا كند. با وجود اين كه دولت فعلي، خودش را دولتي فرهنگي مي داند، اما روند نظارتي دولت و سياست مميزي و اعمال ارزشيابي آن به شدت غير فرهنگي است. اين حرف من هم به هيچ وجه سياسي نيست. همين مسائل است كه بازيگر را مجبور مي كند، تغيير مديوم دهد و به فضايي كوچ كند كه كمي فضاي بازتري دارد.


بسياري معتقدند كه كيفيت آثار تلويزيون در چند سال اخير كمي نسبت به گذشته افت كرده است با توجه به اين كه بدون هيچ ذهنيتي به سمت اين رسانه آمديد، سطح كيفي آثار تلويزيون را چطور ارزيابي مي كنيد؟
شايد يكي از مهمترين دلايل افت كيفيت آثار تلويزيون، وجود مديوم هاي رقيب باشد. تلويزيون ايران با فراهم شدن شرايط رسانه اي جديد و حضور گسترده تر ماهواره ها كمي در به دست آوردن اقبال عمومي عقب نشيني كرده.
فعاليت رسانه هاي ديگر مثل اينترنت باعث شد كه مخاطب ميليوني تلويزيون يك ريزش محسوسي داشته باشد. البته مميزي ها هم تلويزيون را با بحران مواجه كرد، اما در حال حاضر با ارائه راهكار هاي جديد و با رويكرد اجتماعي و جسورانه اي كه در سيستم مديريتي تلويزيون به وجود آمده است، اين رسانه كم كم به جايگاه گذشته خود (كه همان همراه شدن مخاطب با آن است) باز مي گردد و اگر به مرور اين نظام جسورانه توسط مردم درك و دريافت شود، مردم باز هم به اين رسانه اعتماد مي كنند و البته حضور چهره هاي جديد و كار بلد باز هم مي تواند دليل موفقيت هاي بيشتري براي تلويزيون باشد.
من در مدت كوتاه پس از پايان پخش مجموعه «چك برگشتي» ديدم كه همه طيف مخاطبي با اين كار رابطه برقرار كرده. معتقدم كه به راحتي نمي توان از اين رسانه تاثيرگذار گذشت. همين جا برخود فرض مي دانم كه از همه مردمي كه از سراسر ايران به من لطف داشته اند، تشكر كنم.