آنکه «زانو می‌زد» رفت!/ فرصت مذاکره گذشت؛ امروز نوبت ۱+۵ در انجام تعهدات برجامی است

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، کمتر از یک ماه مانده به آغار دور جدیدی از مذاکرات کشورمان با کشورهای اروپایی در قالب برجام. اگر همچنان دولتی با تفکرات دولت حسن روحانی و با سیاست ورزانی چون محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه دولت یاد شده بر سرکار بودند شاید این ادعا پر بیراه نباشد که ادعا کنیم از همین امروز سیگنالهای خزانه خالی و ناتوانی دفاعی کشور به سمت غربی‎‎ها روان می شد. بیاد داریم که در آن دوران نه چندان دور چگونه با سیگنال خزانه خالی و سخنانی از این دست غرب گرایان وطنی بارها وفاداری خود را به آرمانهای لیبرالیستی و سرمایه داری اعلام کرده بودند.

البته در باره برخی موضوعات شاید تاریخ و شاید گذشت رمان قضاوت کند لاکن موضوعاتی همچون: تابعیت دوگانه و فرزندان ویژه خوار و اقوام رانت خوار برخی از دولتمردان مشهور زیاد دور از انتظار نیست در همین دوران خودمان برخی زوایای رفتارها و سیاست های غرب گرایان برایمان روشن و واضح گردد.

اگر سریال دو گانه گاندو با استقبال بی نظیر افکار عمومی مواجه شد و گاندوی یک به گاندوی دو هم کشیده شد و بنا به روایت شنیده شده با اعتراض دولت حسن روحانی ادامه پخش آن نیز با مانع مواجه و به پایان دولت اعتدال موکول شد نشان داد که ابهامات زیادی در میان مردم درباره روابط دولتمردان غرب گرای دولت با کشورهای غربی وجود دارد و هر قدر سرنخ این موضوع کشیده شود می تواند ابعاد دیگری از این روابط پنهانی را آشکار سازد. ملت شریف ایران 8 سال تمام نظاره گر وجود یک کریدور رفت و آمد بین اروپا و آمریکا با ایران که نه بلکه با سیاستمدارزان بخصوصی در ساختار قدرت سیاسی کشور بود که از گذر این روابط توانسته بود از امکانات تابعیت های دو گانه، امکانات تحصیلی فرزندان در دانشگاههای غربی و همچنین استفاده از ویژه خواری های اقتصادی کلانی بنفع خود و جریان همراه و حامیش در کشور برخوردار شود.

اما در این از یک نکته کلیدی غافل شدند و آن این بود که دیگر فرصتی برای مستحکم سازی ساخته های سیاسی، اقتصادی و نظامی برجامی که در سال 1394 موفق به پایه گذاری آن شده بود ندارد لذا با برگزاری انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی و دوره سیزدهم ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر تهران به یکباره تمامی بسترهای قدرت خود را از دست داد و در بدترین زمان ممکن بدلایل ذیل از صحنه قدرت کنار رفت:

1- خاطرات بسیار منفی مردم نسبت به دولت اعتدالیون که معیشت‌ها کوچک و کوچکتر شد.

2- آقا زاده های ویژه خواری که با ویژه خواری پدران و یا خودشان در خارج از کشور رحل اقامت گزیدند و بر طبل عیش و خوشگذرانی و تجارت های متصل به داخل و خارج ارتزاق و با دو تابعیتی کردن خویش مسیر آینده خود را اعلام و مشخص نمودند.

3- برجام با گذشت زمان زوایای مخفی خود را که از تعهدات تسلیحاتی و اقتصادی تا مکانیزم ماشه و به تور انداختن انقلاب اسلامی در دام غربی ها بود را به نمایش گذاشت. بطوری که امروز مردم خواهان محاکمه دولتمردان تدبیر و امید شده اند که اگر این امر اتفاق بیفتد در تاریخ انقلاب اسلامی برای اولین بار وبسیار بیسابقه خواهد بود که در آن دولتی پاسخگوی ترک فعل و سوء تدبیر های خود می شود.

4- کنار رفتن دولت روحانی از یک سو و روی کار نیامدن دولتی با تفکرات شبیه دولت روحانی در زمانی رخ داده است که بازیگران بین المللی غربی و آمریکا در سیاست ها و مواضع خود دچار تشتت شده و در این میان چین و روسیه بعنوان غولهای اقتصادی سر برآورده و کشورهای عربی حامی داعش کم کم در حال عادی سازی روابط خود با سوریه هستند و این نیست مگر موفقیت مقتدارانه سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی و سنگین شدن وزن چانه زنی ایران با غربی و...

در نتیجه غربی ها با حضور مقتدرانه دولت رئیسی باید سیگنال‌های ارسالی از داخل ایران را به فراموشی بسپارند و به خواسته های ایران گردن نهند زیرا دیگر فرصت مذاکره گذشت و نوبت انجام تعهدات برجامی است.

* رضااحمدزاده