حواشی ناتمام سگ دبیر کل جبهه اصلاحات!

به گزارش پایگاه خبری 598، مشرق نوشت: خانم آذر منصوری، دبیر کل جبهه اصلاحات به تازگی در بخشی از یک مصاحبه که سایت جماران آنرا منتشر کرد، درباره فیلم منتشره از وی که در آن با یک سگ در خانه خود بازی می‌کند و حرف می‌زند، گفته است: من خودم فردی حاشیه‌ نشین بوده و دستم در جیب خودم هست و در قرچک در یک خانه قدیمی زندگی می‌کنم و با مترو و اتوبوس و تاکسی تردد می‌کنم. هیچ ردپایی از رانت در زندگی من مشاهده نمی‌شود. تنها یک حیوان خانگی دارم.

او می‌افزاید: من خودم اجازه دادم که فیلمی از زندگی خصوصی‌ام تهیه شود و اصلا بنای مخفی کاری نداشتم. ضمن اینکه این فیلم سال۱۴۰۰ و در زمانی ساخته شد که من دبیر کل هم نبودم.

خانم منصوری سپس در پاسخ به این سؤال که " سگ نگهداشتن شما شبیه بالاشهری های برخوردار از زندگی لاکچری نیست؟ " می‌گوید: نه به هیچ وجه. من کلا رابطه خوبی با حیوانات دارم، حتی در مزرعه خانوادگی مرتب به حیوانات رسیدگی می‌کنم. این به معنی زندگی لوکس نیست. قرار بود -نگهداری از آن سگ- موقت باشد اما جای مناسبی برایش پیدا نشد. در واقع من به او پناه دادم.

*ما قضاوت درباره اظهارات دبیر کل جبهه اصلاحات را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم و در عین حال این نکته را بیان می‌کنیم که موضع تحریمی اصلاح‌طلبان ستادی در قبال انتخابات امسال از همین قبیل رفتارها (سگ‌بازی و...) نشأت می‌گیرد زیرا قرابت معنایی هسته سخت این جریان خاص سیاسی سال‌هاست که با قاطبه مردم نجیب و متدین ایران و البته با نظام اسلامی از بین رفته است.

در واقع مردم باید بدانند که همین جریان که علنا خواستار ساختارشکنی از نظام است، سگ‌بازی می‌کند، دین را مقوله عرفی می‌داند و از هر حرکتی در خیابان حمایت می‌کند؛ اکنون نیز خواستار "تحریم انتخابات" شده و در قبال آن "بیانیه سکوت" می‌دهد.

نکته و در واقع پارادوکس جالب در اظهارات خانم منصوری نیز این است که او اصرار دارد که در همراهی با جامعه بگوید از قشر متمول نیست اما در عین حال بر سگ‌بازی اصرار دارد و متوجه این نیست که اکثریت جامعه ایرانی با این سنخ رفتارها نیز میانه‌ای ندارد. همانطور که با اشرافیگری میانه‌ای ندارد.

در اینجا بیان یک حقیقت هم در اشاره به اظهارات خانم منصوری ضروری به نظر می‌رسد و آن اینکه نگهداشتن سگ در محیط آپارتمانی و بدون توجیه حفاظتی؛ هرگز یک رفتار بالاشهری یا نمایه روشنفکری نیست بلکه نگهداری بدون توجیه از سگ، یک رفتار پر خطر و منشأ بروز بیماری و ناامنی برای خود، برای دیگران و البته برای کودکان است.