چرا رهبران ضدآمریکایی همیشه به تقلب در انتخابات متهم می‌شوند؟

به گزارش 598، به نقل از خبرگزاری فارس، «نیکلاس مادورو» روز دوشنبه در انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا پیروز شد. ساعتی پس از اعلام این خبر بود که زمزمه‌هایی مبنی بر تقلب در انتخابات مطرح شد و «هنریک کاپریلس» رقیب مادورو هم بازشماری آرا را درخواست کرد.

چند ساعت پس از درخواست کاپریلس برای بازشماری آرا، کاخ سفید در واکنشی عجیب، بازشماری آرا در ونزوئلا را «گامی ضروری و مهم» توصیف کرد و هم‌صدا با کاپریلس بازشماری آرا را خواستار شد.

بار دیگر انتخاباتی در کشوری برگزار شده که دو رقیب از دو جناح متفاوت در آن شرکت کرده‌اند. یک نامزد چپگرای ضدآمریکایی که پیروز انتخابات شده و یک نامزد راستگرای مدافع آمریکا که در انتخابات شکست خورده. و این موقعیتی است برای اجرای سناریوی تکراری ادعای تقلب و تلاش برای زورآزمایی خیابانی.

در چند سال گذشته این سناریو بارها در کشورهای مختلف اجرا شد و گاها موفقیت‌آمیز هم بود. یک کاندیدای ضدآمریکایی پیروز، یک کاندیدای حامی آمریکای شکست‌خورده، ادعای تقلب و بعد هم تظاهرات‌های گسترده علیه فردی که به عنوان پیروز انتخابات اعلام شده. تنها کافی است اسامی را تغییر دهیم، سناریو همیشه یکی است.

این سناریو حتی چند ماه قبل هم وقتی چاوز زنده بود و در انتخابات شرکت کرد، در آستانه اجرا بود؛ هرچند چهره کاریزماتیک و حامیان سرسختی که چاوز داشت اساسا از شکل‌گیری این شایعات و در پی آن تظاهرات ضدچاوز جلوگیری کرد.

هرچند که مخالفان مادورو می‌گویند فاصله اندک میان آرای وی و رقیبش شائبه تقلب را به وجود آورده، اما مواردی مثل انتخابات روسیه نشان می‌دهد که به راه انداختن شائبه تقلب خیلی ربطی اعداد و ارقام ندارد و کاندیداهای مورد حمایت آمریکا به هر حال می‌گویند تقلب شده. سال گذشته میلادی «ولادیمیر پوتین» با کسب بیش از 60درصد آرا برای بار سوم و پس از یک دوره دوری، رئیس‌جمهور روسیه شد. در آن انتخابات نزدیکترین رقیب پوتین فقط 17درصد آرا را به دست آورده بود، اما باز هم مخالفان پوتین با به راه انداختن تظاهرات، شایعه تقلب در انتخابات را مطرح کردند!

آبان ماه سال گذشته هم در جریان انتخابات پارلمانی اوکراین که نخست‌وزیر این کشور را تعیین می‌کرد، مخالفان «ویکتور یانکوویچ» وی و حزبش را به دستکاری در نتایج و تخلف انتخاباتی متهم کردند. بلافاصله پس از این اتهامات هم کشورهای غربی و اتحادیه اروپا با صدور بیانیه‌ای از مخالفان حمایت کرده و انتخابات اوکراین را «گامی رو به عقب» توصیف کردند.

آمریکا و کشورهای غربی با همین سناریو و مطرح کردن شایعه تقلب در انتخابات به توفیقاتی هم رسیده‌اند. اوکراین، گرجستان و قرقیزستان از جمله کشورهایی هستند که دولت‌ آن‌ها در جریان کودتاهای رنگی برکنار شدند. در همه این کشورها، اعتراضات از زمزمه‌هایی مبنی بر بروز تقلب در انتخابات آغاز شد و نهایتا به تظاهرات‌های خیابانی منجر شد.

تکرار این سناریو در چند سال اخیر نتیجه‌بخشی آن را برای آمریکا از بین برده و این طرح چند سالی است که دیگر در هیچ کشوری موفق اجرا نشده است. با این حال آمریکایی‌ها و متحدانشان در کشورهای مختلف هنوز ادعای تقلب را مطرح می‌کنند و انتخابات‌ها را در صورتی شفاف و عادلانه می‌دانند که نامزد مورد حمایت آن‌ها در آن پیروز اعلام شود. در غیر این صورت قطعا دستی در کار است و تقلبی بزرگ رخ داده که نامزد مورد حمایت غرب شکست خورده اعلام شده است.

مرور رفتارهای غرب و به خصوص آمریکا در قبال انتخابات‌ها در کشورهای مختلف نشان می‌دهد که دموکراسی تا زمانی محترم شمارده می‌شود که نامزد مورد حمایت غرب در انتخابات پیروز شود.

یادداشت از صادق قربانی