کد خبر: ۲۵۹۸۴
زمان انتشار: ۱۰:۵۳     ۱۹ آبان ۱۳۹۰
علیرضا نیکبخت واحدی که چندی پیش به دلیل یک اتفاق مشخص و خارج از فوتبال با یک سال محرومیت از فوتبال روبه رو شد در گفتگویی...
علیرضا نیکبخت واحدی که چندی پیش به دلیل یک اتفاق مشخص و خارج از فوتبال با یک سال محرومیت از فوتبال روبه رو شد در گفتگویی که عصر دیروز با ما انجام داد از اتفاقات اخیر پرسپولیس، تیم ملی، پیکان و ..... سخن گفت.
 نیکی در قسمتی از صحبت هایش می گوید:«نه تنها از من حمایتی نشد، بلکه بعضی ها هم مرا زدند که بروم پایین تر... ولی من علیرضا نیکبخت واحدی بودم که تمام نشدم و الان بازی می کنم.»

*فرهاد کاظمی به عنوان سرمربی تیم پیکان نظر مساعدی روی تو دارد
آقا فرهاد نسبت به من لطف دارد. از وقتی که کنار دایی فرهاد هستم آنقدر از لحاظ روحی و روانی بالا رفته ام که خودم لذت می برم. اینکه من نسبت به ایشان ارادت دارم و او هم به من اعتقاد دارد، بهترین حالت است.

*کاظمی می گفت که مربیان تیم ملی باید به لیگ دسته اول هم توجه داشته باشند.
من کاملا با نظر ایشان موافق هستم. لیگ یک شرایط خاص خودش را دارد. هرچند خیلی ها می گویند که جای من لیگ یک نیست ولی من به خاطر آقا فرهاد به لیگ یک آمدم. این را مطمئن باشید که در لیگ یک هم خیلی از بازیکنان هستند که شرایط بازی در لیگ برتر را دارند و من امیدوارم که کی روش و مسؤولان تیم ملی به لیگ یک هم توجه بیشتری داشته باشند.

*فکر می کنی بتوانی از لیگ یک به تیم ملی برسی؟
هیچ چیز بعید نیست. تیم ملی، تیمی است که از بهترین بازیکنان یک کشور تشکیل می شود و هیچ دلیلی وجود ندارد که از لیگ یک بازیکنی در تیم ملی نباشد. من علیرضا نیکبخت واحدی هستم. خودم را می شناسم و این را می دانم که آنقدر توانایی دارم که حتی از لیگ یک هم به تیم ملی دعوت شوم.

*محرومیت و دوری از فوتبال، آن هم به دلیل منشوری شدن، ضربه بدی به تو زد و باعث شد تا از جایگاه اصلی ات دور شوی و حالا این اتفاق برای شیث و نصرتی افتاد.
همانطور که گفتی این اتفاق یکبار برای من پیش آمد و ضربه بدی به من زد. من خیلی دوست داشتم در مورد این بچه ها صحبت کنم. نمی خواهم کار اینها را لاپوشانی کنم و یا یک جوری با ماست مالی همه چیز را تمام کنم. اگر حرفی می زنم فقط به این دلیل است که مثل آنها درد این موضوع را چشیده ام و می دانم که آنها چه شرایطی دارند. شک نکنید که شیث و نصرتی در حال حاضر سخت ترین روزهای زندگی شان را می گذرانند. اینها یک اشتباهی کرده اند به اندازه همان باید تنبیه شوند ولی این درست نیست که هر روز آنها را اعدام کنیم و آبرو و حیثیت شان را ببریم. حتی یک پزشک جراح هم ممکن است که روزی اشتباه کند و یک نفر جانش را از دست بدهد. اینها هم توی کار خودشان جزو خوب ها بوده اند و حالا فقط یک اشتباه داشته اند، البته نباید از کنارش به سادگی گذشت. من معتقدم که اینها باید به اندازه کارشان تنبیه شوند و این درست نیست که نابودشان کنیم. این بچه ها مثل بیمارانی هستند که به پزشک احتیاج دارند. مثل کسی که برای زندگی به هوا احتیاج دارد نباید اینها را با دور کردن از فوتبال کشت و نابود کرد.

*مثل اینکه خیلی نگران هستی؟
صحبت شما در مورد شرایطی که من داشتم درست بود. من می دانم که اینها چه دردی می کشند، من به خاطر یک مساله ای که خارج از فوتبال بود و به زندگی شخصی ام ربط داشت، یک سال محروم شدم. به هرحال من قربانی شدم؛ اولین قربانی. وقتی این اتفاق افتاد، تا یک مدت نگاه مردم به من طور دیگری بود. نگاهی روی من سنگینی می کرد و می دانستم که همه یک جور دیگر مرا نگاه می کنند. یک احساسی پیدا می کنی که انگار قاتل هستی و همه می خواهند نابودت کنند. حالت بدی است. شنیدم که نصرتی و شیث از شدت خجالت و ناراحتی حتی از خانه خارج نشده اند. مگر اینها خانواده، دوست و فامیل ندارند. مگر اینها برای این فوتبال و این مملکت زحمت نکشیده اند. من هنوز هم می گویم که توی آن ماجرا قربانی شدم. هنوز هم خجالت می کشم و نمی توانم بپذیرم که به خاطر یک اتفاق شخصی و خارج از فوتبال، یک سال از بهترین روزهای زندگی فوتبالی ام حرام شد و کلی دردسر و نگاه سنگین را تحمل کردم. در این شک نکن که اگر من نیکبخت نبودم در همان دوره نابود شده بودم و همه چیز تمام می شد. اگر نیکبخت نبودم حتی الان لیگ یک هم نمی توانستم بازی کنم و هزار و یک جور اتفاق می افتاد.

*اما با آن نیکبختی که قرار بودی بشوی هم فاصله زیادی پیدا کردی. تو می توانستی یکی از بهترین لژیونرهای آسیا باشی و در بهترین باشگاه های اروپا بازی کنی.

قبول دارم ولی قسمت این بود. یکسری بدشانسی، یکسری اشتباه و مسایلی که خودم هم در بعضی جاها مقصر بودم اما این را هم قبول کن من دچار مسایلی شدم که برای خیلی ها اتفاق نیفتاد. به قرآن توی تمام آن مدت به جز چند تا دوست کسی حالم را نپرسید و انگار روزی صد دفعه دنیا روی سرم خراب می شد.

*در برنامه نود هم راجع به همین مساله صحبت شد و در پایان فقر فرهنگی به عنوان موثرترین عامل در وجود این مسایل معرفی شد.
برنامه نود را دیدم. خیلی خوب بود. دست عادل درد نکند. کاش عادل فردوسی پور در زمانی که آن اتفاق برای من هم افتاد چنین کاری می کرد. البته در آن برهه هم عادل چند دقیقه ای در مورد این موضوع صحبت کرد ولی حمایتی که در برنامه نود از بچه ها شد عالی بود و امیدوارم که به نتیجه برسد. وقتی آن اتفاق برای من افتاد بعضی ها فقط به من لگد زدند تا بروم پایین تر، کسی دنبال کمک کردن نبود و طوری با من رفتار می کردند که انگار دزد گرفته اند. در آن زمان من خیلی چیزها یاد گرفتم. مثلا تا قبلش در مورد عزیزمحمدی چیز دیگری فکر می کردم ولی حالا در مورد او نظر دیگری دارم. عزیز محمدی انسان خوبی است و دیدید که در مورد این ماجرا هم چطور در مورد نصرتی و شیث صحبت کرد.

*تو و شیث در دورانی که در پرسپولیس همبازی بودید، ارتباط خوبی با هم داشتید و اتفاقا در همان برهه بود که آن ماجرای هواپیما پیش آمد.
کاری که شیث در هواپیما کرد، فقط یک شوخی بود. شیث بچه خوبی است. او بازیکن خوبی هم بود و به همین دلیل هم همه دوستش داشتند. من در آن سفر و در پروازی که داشتیم، با همین شیث همسفر بودم و او می خواست که با آن کارش با من شوخی کند و به قول خودش مرا بترساند، ولی هرگز فکرش را نمی کرد که این اتفاق بیفتد. شوخی که شیث فکر می کرد ساده و جالب است، ناگهان به آن اتفاق بزرگ تبدیل شد و خود او بیشتر از هر کسی از این موضوع می ترسید و ناراحت بود.

*اما اگر همان زمان یا در اتفاق های قبل با این جور مسایل برخورد درستی می شد، شاید الان این اتفاق ها نمی افتاد.
باز هم می گویم که شیث هم پسر خوبی است و هم بازیکن خوبی. برای همین هم بود که همه او را دوست داشتند. من هم این موضوع را قبول دارم و باز هم می رسیم به آن ماجرای فقر فرهنگی. باور کن که یک بازیکنی مثل من هرچه در این مدت رو کرده، خودش یاد گرفته! هرچه که الان بلد هستم، از تجربیات خودم بوده است. هیچ کس در این مدت یک فرهنگ سازی و کار آموزشی درست نداشته است. من معتقدم که اگر دنبال داشتن یک فوتبال خوب و بافرهنگ هستیم، باید برایش برنامه و آموزش داشته باشیم.

*وضعیت پرسپولیس را چطور می بینی؟
دلم نمی خواهد حرفی بزنم که کسی ناراحت شود، ولی من با 7 سال سابقه حضور در استقلال و 4 سال بازی در پرسپولیس، معتقدم که بعضی از بازیکن ها در حد و اندازه های این تیم نیستند. مگر می شود که یک بازیکن در داربی برای اولین بار پیراهن یکی از این تیم ها را بپوشد؟ پرسپولیس و استقلال بهترین و بزرگ ترین تیم های فوتبال این مملکت هستند و زمانی بازی کردن در این تیم ها برای گنده گنده هایش آرزو بوده است. من کوچک تر از آن هستم که بخواهم حرفی بزنم، ولی بعضی از بازیکن های این تیم در حد اسم و نام این باشگاه نیستند. خیلی از بازیکن های تیم های بزرگ در لیگ برتر و لیگ یک یا قرمز هستند یا آبی. این خیلی بد است که بازیکنان این تیم ها بدون توجه به این مسایل در پرسپولیس باشند و ضعیف کار کنند.

*دوست نداری به پرسپولیس برگردی؟
من همیشه پرسپولیس را دوست دارم و به هواداران این تیم احترام می گذارم، ولی فعلا بازیکن پیکان هستم و شرایط خوبی در این تیم دارم. خدا را شکر از لحاظ روحی و روانی در بهترین شرایط هستم و چون زندگی شخصی خوب و سالمی دارم، سرحال تر و بهتر از همیشه هستم.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها