کیهان: عكس يادگاري و ديگر هيچ

به گزارش پایگاه 598، كيهان نوشت:

جيمي كارتر رئيس جمهور وقت آمريكا سال 1357 و در واكنش به پيروزي انقلاب اسلامي گفته بود: ما از منافع حياتي خود در منطقه خليج فارس و متحدانمان در برابر هر تهديدي دفاع خواهيم كرد و اگر لازم باشد از نيروي نظامي نيز استفاده مي‌كنيم. مواضع رئيس جمهور فعلي آمريكا در نشست كمپ ديويد هم تكرار همان لفاظي‌هاي كارتر در 37 سال پيش است. 

اوباما پنج‌شنبه هفته گذشته ميزبان سران كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس بود. اين شورا متشكل از شش كشور عربستان، كويت، قطر، امارات، بحرين و عمان است كه در سال 1981 و براي مقابله با انقلاب اسلامي پايه‌گذاري شد. نشست كمپ ديويد با انتشار بيانيه‌اي نسبتاً مفصل به كار خود پايان داد. بيانيه‌اي كه به عقيده بسياري چيزي جز كاغذبازي نبود و آمريكا در آن خود را به هيچ چيز متعهد نكرد؛ جز فروش بيشتر و سريع‌تر سلاح به شيخ‌نشين‌هاي ثروتمند خليج فارس! 

در چهار سال گذشته رياض به تنهايي 90 ميليارد دلار تسليحات خريداري كرده و اين كشور در سال 2014 عنوان بزرگ‌ترين واردكننده سلاح در جهان را به خود اختصاص داد. كاخ سفيد در كمپ ديويد به اعراب قول داد چتري موشكي برايشان فراهم كند و اين يعني ده‌ها ميليارد دلار سود براي كمپاني‌هاي نظامي آمريكا. اما اين همه تسليحات پيشرفته و انبوه چه دردي از شيخ‌نشين‌هاي خليج فارس -كه در بسياري از موارد توانايي استفاده از اين تسليحات را هم ندارند- دوا مي‌كند؟

پايگاه‌هاي نظامي اغلب اين كشورها ميزبان ارتش‌هاي كشورهاي غربي هستند و رژيم صهيونيستي هم طي دهه‌هاي اخير حتي يك تهديد شفاهي را هم متوجه آنان نكرده است، چه رسد تهديد واقعي و عملي. جمهوري اسلامي ايران نيز هرگز همسايگان جنوبي خود را مورد تهديد قرار نداده و استراتژي تهران دفاعي بوده و بر همين اساس نيازي به حمله به اين كشورهاي كوچك ندارد. آنچه پادشاهي‌هاي خليج فارس را بطور واقعي تهديد مي‌كند، نحوه اداره كشورهاي خود و برخورد با ملت‌هايشان است. سياستي كه راي و نظر مردم در آن جايي نداشته و ديدن صندوق راي در برخي از اين كشورها به اندازه ديدن آدم‌هاي فضايي مي‌تواند مردم را شگفت‌زده كند! البته در آن كشورهايي هم كه گاهي انتخاباتي برگزار مي‌شود، چيزي جز يك نمايش مضحك در حد رقص شمشير نيست. اما اين مسائل براي آمريكايي‌ها كه خود را منادي آزادي و حقوق بشر مي‌دانند، هيچ اهميتي ندارد. 

يكي از نكات مورد اشاره در بيانيه كمپ ديويد تاكيد بر همكاري با كشورهاي عربي براي مبارزه با گروه‌هاي تروريستي است. افسانه آمريكايي مبارزه با تروريسم از سال 2001 آغاز شد. نتايج اين جنگ هم قابل توجه است. در سال 2004 تعداد گروه‌هاي تروريستي 21 گروه بود و در 18 كشور فعال بودند. اين تعداد 10 سال بعد به 41  گروه رسيده و حوزه اقدامات آنان نيز 24 كشور شده است. حتي اگر اين خبر قطعي را كه داعش محصول استراتژي آمريكا و دلارهاي نفتي سعودي‏هاست كنار بگذاريم، نگاهي به عملكرد ائتلاف ضدداعش و مقايسه آن با ديگر جنگ‌هاي آمريكا قابل توجه است و نشان مي‌دهد آنها هرگز به دنبال نابودي داعش نيستند. آمريكايي‌ها از اوت 2014 تا مارس 2015 جمعاً 5547 حمله هوايي داشته‌اند كه بطور متوسط روزانه 23 حمله است. كافي است اين آمار را با حملات هوايي آمريكا عليه عراق در سال 2003 مقايسه كنيد؛ 1700 پرواز و پرتاب موشك فقط در يك روز!

ميزبان و مهمانان كمپ ديويد از حمله عربستان به يمن نيز حمايت كرده و در عين حال از سعودي‌ها بخاطر كمك چند ده ميليارد دلاري براي كمك به اين كشور و مردم آن قدرداني كرده‌اند! سعودي‌ها در حمله به يمن بيش از 3000 تن را كشته و چندين برابر آن را نيز مجروح كرده‌اند. قربانياني كه به اعتراف سازمان‌هاي بين‌المللي اغلب آنها شهروندان غيرنظامي هستند. تشكر از آل سعود براي اقداماتش در يمن به ميزان قابل توجهي از وقاحت نياز دارد كه ظاهراً تنها در واشنگتن يافت مي‌شود. سعودي‌ها به دستور آمريكا و به بهانه درخواست رئيس جمهور غيرقانوني و فراري يمن از شوراي همكاري خليج فارس، تجاوز به اين كشور را آغاز كردند. عربستان به عنوان پدرخوانده اين شورا در حالي به يمن تجاوز كرد كه سال‌ها يمني‌ها به دنبال پيوستن به اين شورا بودند و رياض هرگز چنين اجازه‌اي به همسايه جنوبي خود نداد. چرا كه شوراي همكاري خليج فارس، باشگاه تشريفاتي پادشاهان ثروتمند است و تنها كشور جمهوري و از قضا فقير اين منطقه، نمي‌تواند و نبايد جايي در آن داشته باشد. 

تامين امنيت، هدف اصلي نشست منفور كمپ ديويد عنوان شده بود. اما كدام امنيت و از ديدگاه چه كسي؟ عربستاني كه از كودتاي ژنرال‌ها در مصر حمايت مي‌كند، مردم انقلابي بحرين را سركوب مي‌كند، عابر بانك داعش است، به ديكتاتورهاي فراري - مانند زين‌العابدين بن علي- پناه مي‌دهد و در يمن كشتار مي‌كند؟!

بخشي از بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار روز گذشته را مي‌توان پاسخي به نشست شرم‌آور كمپ ديويد دانست. آنجايي كه ايشان فرمودند؛ «آنها (آمريكايي‌ها) به دنبال منافع خود و پر كردن جيب كمپاني‌هاي اسلحه‌سازي هستند، بنابراين كشورهاي منطقه بايد هوشيار باشند تا اسير اين سياست‌ها نشوند. امنيت خليج فارس مربوط به كشورهاي اين منطقه است كه داراي منافع مشترك هستند و نه آمريكا. بنابراين امنيت منطقه‌ خليج فارس بايد به‌وسيله‌ كشورهاي همين منطقه تأمين شود. آمريكا به‌دنبال تأمين امنيت منطقه‌ خليج فارس نيست و صلاحيت اظهار نظر در اين خصوص را هم ندارد.»

امنيت خليج فارس را نه ناوگان‌هاي بيگانه مي‌توانند تامين كنند و نه نشست‌هاي بي‌خاصيت در كمپ ديويد و پاريس. البته كشورهاي عرب حوزه خليج فارس را براي سفر به كمپ ديويد نبايد چندان سرزنش كرد. به قول سردبير بخش خاورميانه روزنامه گاردين، مگر آنها جاي ديگري هم براي رفتن دارند و جز آمريكا به چه كسي مي‌توانند دل ببندند؟! آمريكايي كه حتي در نشست با اعراب نيز در موضعي تحقيرآميز، آشكارا اعلام مي‌كند كه اولويت نخست واشنگتن، موجوديت و امنيت رژيم غاصب صهيونيستي است. بسيار شرم‌آور و خفت‌بار است كه در آستانه روز «نكبت» -روزي كه رسماً آوارگي فلسطينيان آغاز شد- اعراب در كمپ ديويد سر بر آستان استكبار ساييده و از آن طلب حمايت كنند. كار آنان به كجا رسيده است كه فارين پاليسي از قول منابع صهيونيستي بنويسد؛ «اشكالي ندارد به اعراب اسلحه بدهيد!» وقتي قرار نيست حتي يك گلوله به سوي سرزمين‌هاي اشغالي شليك شود، وقتي قرار است يمني‌هاي ضدصهيونيست و سوري‌هاي در خط مقاومت هدف اين تسليحات باشند، نه تنها اشكالي ندارد بلكه ضروري هم هست و بايد تسريع شود!

كمپ ديويد اگر براي اعراب آب نداشت، براي آمريكايي‌ها نان داشت و به همين خاطر بود كه اوباما قول داد سال ديگر هم ميزبان دوستان خود در شوراي همكاري خواهد بود. نشستي كه دستاوردش براي آمريكا ده‌ها ميليارد سود است و براي اعراب عكسي يادگاري با پرزيدنت اوباما!