رنگ‌باختن نقش سازمان‌ملل در بحران‌ها

به گزارش پایگاه 598، «هادی محمدی» در روزنامه «جوان»نوشت:

وقتی یک مؤسسه بین‌المللی که باید نماد خواست و اراده جمعی ملل جهان برای بهتر زیستن و رعایت قوانین در تعاملات جهانی و فی‌مابین باشد، تحت تأثیر و در سایه منافع و سیاست‌های قدرت‌های استکباری قرار می‌گیرد و به راحتی به عنصری برای توجیه بسیاری از پدیده‌های ضدبشری تبدیل می‌شود و اشغال سرزمین فلسطین را قانونی می‌کند و بر قتل‌عامل‌های بربری صهیونیست‌ها چشم‌ می‌پوشد و امروز در سوریه به واسطه نجات و حمایت از تروریست‌های زبدانی و مضایا و سرغایا تبدیل می‌شود تا غذا و خدمات پزشکی دریافت کنند یا به مناطق امن‌تر منتقل شوند و در یمن به ناظری بی‌خاصیت در قبال کشتار روزانه شهروندان یمنی و به کارگیری سلاح‌های ممنوعه و بمب‌های خوشه‌ای توسط آل‌سعود تبدیل می‌شود، باید از این سازمان و نقش آن چگونه یاد کرد.

اگر با پول‌های کثیف نفتی، ریاست دوره‌ای حقوق بشر این سازمان به کسانی داده می‌شود که به تعبیر رسانه‌ها و نخبگان غربی، مادر تروریسم تکفیری هستند و در پنج سال گذشته صحنه خاورمیانه به آوردگاهی برای تروریست‌های مورد حمایت عربستان، قطر، امارات و ترکیه و با نظارت و مدیریت امریکا و غرب و رژیم صهیونیستی بدل می‌شود و سازمان ملل و شورای امنیت آن، هیچ واکنشی برای نابودی تروریسم نداشته و آنها را به ابزار اجرایی سیاست‌های غربی و ارتجاع تکفیری‌ـ‌وهابی تبدیل کرده‌اند، چه انتظاری باید از سازمان ملل و دبیر کل و نماینده آن دمیستورا در سوریه داشت؟

هرچه به عمر سازمان ملل افزوده می‌شود، به دلیل تنگناهایی که قدرت‌های استکباری در عرصه جهانی برای حفظ منافع نامشروع خود روبه‌رو می‌شوند، حیثیت و آبروی سازمان ملل نیز بیشتر پایمال می‌شود و نقاب بی‌طرفی و ابزاری نبودن آن برای استعمارگران غربی، رنگ می‌بازد. دمیستورا و دبیر کل امروز حتی اجازه ندارند و شهامت نمی‌کنند که واقعیات دردناک در سوریه، عراق، یمن، بحرین و نقش قدرت‌های غربی و عروسک‌های وهابی ـ تکفیری و حامیان منطقه‌ای آنها را برملا نمایند. دمیستورا به تهران آمد تا آخرین تلاش دیکته شده به او در مورد رسمیت دادن به بخشی از «تروریست‌ها» با نام جدید «میانه‌روها» را به اجرا بگذارد و هیچ برنامه عملی برای متوقف کردن حمایت از تروریست‌های تکفیری در سوریه و عراق در دست ندارد!

دمیستورا در تهران است تا برخلاف منشور ملل، استقلال یک کشور عضو را از طریق یک بدعت مورد حمایت غرب برای ساقط کردن حاکمیت این کشور و براندازی آن، زیر سؤال ببرد و شانس خود را امتحان کند. در حالی که هر روز در فلسطین و در مقابل دوربین‌های بین‌المللی، مردم بی‌گناه هدف گلوله قرار می‌گیرند و کودکان خردسال برخلاف قوانین بین‌‌المللی توسط صهیونیست‌ها زندانی می‌شوند، اراضی بیشتری از فلسطینی‌ها با شهرک‌سازی صهیونیست‌ها بلعیده می‌شود و خانه‌های مبارزان فلسطینی که از ظلم صهیونیست‌ها «جان به لب» شده‌اند را ویران می‌کنند، ولی سازمان ملل از مواضع بی‌جان و بدون اثر یا توصیف جنایات این رژیم فراتر نمی‌رود. این سازمان بین‌المللی به بازیچه‌ای بین‌المللی تبدیل شده و قواعد رفتاری آن در خدمت فشار به کشورهای مستقل و غیرهمسو با چپاولگران غربی است و آنچه منافع استعماری آنها یا مولود سرطانی آنها در خاورمیانه یعنی اسرائیل را آزار دهد، هدف قرار می‌دهند.

از صدر تا ذیل در امریکا می‌دانند که آل‌سعود رژیمی وحشی و بربری و مادر و پدر تروریسم جهانی و تکفیری است ولی نه این مقامات و نه سازمان ملل و شورای امنیت تا وقتی که نفت مجانی عربستان صادر می‌شود و بسیاری از کشورهای تولید‌کننده نفت را شکنجه مالی می‌دهد و تا وقتی که پول آل‌سعود، برای خرید‌های چند ده میلیاردی سلاح از غرب و امریکا مصرف می‌شود و تا وقتی که عربستان و آل‌سعود، جنگ نیابتی و فتنه در جهان اسلام و کشورهای عربی را به پیش می‌برد، همگی سکوت قبرستان را پیشه می‌کنند. حقوق بشر، حقوق مدنی، حقوق اقلیت‌ها و قوانین ظالمانه علیه کسانی که فقط به حداقل‌های حقوق اجتماعی، سیاسی و فرهنگی چشم دوخته‌اند  و در عربستان و بحرین کشته یا گردن زده می‌شوند، از نگاه امریکا، غرب و سازمان ملل محلی از اعراب ندارد و اصلاً موضوع ضروری برای پیگیری نیست. بمب‌های خوشه‌ای را امریکا به عربستان می‌دهد، اهداف عملیاتی را نیز ماهواره‌ها و آواکس‌های امریکایی، آلمانی و انگلیسی فراهم می‌نمایند و هواپیماهای امریکایی با خلبانان سعودی، آن را بر سر مردم بی‌گناه و بی‌پناه یمن می‌ریزند و هیچ علائم حیاتی از سازمان ملل در قبال این همه جنایت پدیدار نمی‌شود. فقط مانده است که مراسم ختمی برای این سازمان مرده برگزار شود.