قهرمان قصه «هیچ گاه یک ایرانی را تهدید نکن» به دنبال آزادی متجاوزین به حریم ایران بدون عذرخواهی!

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، یکی از عمده انتقادات مخالفین دولت نهم و دهم، ادبیات خاص رئیس جمهور وقت در مقابل استکبار و دشمن خارجی و همچنین در مواجهه با ادبیات پرخاشگرانه برخی دولتهای منطقه بود. در آن زمان، منتقدین علت ابتدایی رفتار کشورهای دیگر را رفتار دولت ایران عنوان می کردند! بدین معنی که اگر دولت خودمان در نحوه سخن گفتن خود بیشتر جانب اعتدال و احتیاط را نگه دارد، شاهد رفتارهای خصم آمیز از جانب دیگر کشورها نخواهیم بود. اما در روزهای اخیر اتفاقاتی افتاده است که به وضوح اثبات می کند نظریه ی منتقدین دولت قبل و حامیان گفتمان اعتدال تا چه حد دور از واقع است!

دو روز پیش در یکی از مراکز گردشگری ترکیه انفجاری تروریستی به وقوع پیوست که طی آن چندین تن کشته و زخمی شدند. دولت ایران با محکوم کردن حادثه ی مذکور، ”مراتب تسلیت و همدردی صمیمانه جمهوری اسلامی ایران با خانواده های قربانیان این عملیات تروریستی و دولت و ملت دوست و برادر ترکیه را اعلام کرد و تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران در این زمینه ها در کنار ملت و دولت ترکیه می ایستد." +

این در حالی است که اردوغان، رئیس جمهور ترکیه بلافاصله پس از وقوع عملیات انتحاری در جمع سفیران این کشور در سخنانی انگشت اتهام را به سمت ایران دراز کرده و جمهوری اسلامی را به تلاش برای ایجاد طایفه گری متهم کرد! اردوغان در سخنان خود گفت: ”ایران تلاش می‌کند تا با تبدیل اختلافات فرقه ای به مناقشه، جریانی خطرناک در منطقه ایجاد کند." +

حال باید از حامیان گفتمان اعتدال پرسید، همدردی با دولت ترکیه و پیروی از گفتمان لبخند، چه تاثیری در رفتار این کشور داشته است؟!

نمونه ی این رفتار دولت را در فاجعه ی منا به وضوح شاهد بودیم. عدم قاطعیت دولت ایران در کلام و رفتار، و عدم اتخاذ موضع قاطع در زمان مناسب باعث شد که نه تنها دولت سعودی از کوتاهی و قصور خود در بروز آن فاجعه تلخ شرمنده و عذرخواه نباشد، بلکه در اقدامات بعدی خود مثلا در ماجرای به شهادت رساندن شیخ نمر، روحانی برجسته شیعه، کار را به جایی بکشاند که دولت ایران را در موضع انفعال قرار دهد!

سیاست اعتدال گرایانه (بخوانید منفعلانه) دولت یازدهم در مواجهه با حوادث اینچنینی، دیگران را به حدی جری کرده است که در مواجهه با کوچکترین سرسختی بجا و بایسته ای از دولت، از موضعی سخن می گویند که گویی خیالشان راحت است که اینها در حد حرف و شعار باقی می ماند! محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، در جریان مذاکرات هسته ای بر سر طرف مقابل فریاد می کشد که هیچگاه یک ایرانی را تهدید نکن! اما طرف مقابل با خاطری آسوده به ادامه روند کار خویش ادامه می دهد زیرا مطمئن است با تهدید یا بدون تهدید، سیاست اعتدالی دولت ایران، امتیازات فراوانی را به طرف مقابل خواهد داد!

در همین راستا، و پس از انتشار خبر بازداشت ده ملوان امریکایی که وارد محدوده آبی جمهوری اسلامی ایران شده بودند، رسانه های امریکایی به نقل از مقامات این کشور اعلام کردند این افراد بزودی آزاد خواهند شد! این در حالی است که تجاوز به مرزهای آبی یا خاکی یا هوایی یک کشور، قطعا عملی مجرمانه تلقی شده و دولت متجاوز باید بابت این رفتار عذرخواهی کند. اما مقامات امریکایی نه تنها حاضر به عذرخواهی نشده اند بلکه با اطمینان خاطر از آزادی قریب الوقوع اتباع خود سخن می گویند!

در همین راستا جاش ارنست، معاون مطبوعاتی کاخ سفید عنوان کرد: ”ایران به ما اطمینان داده است که ملوانان ما در امنیت کامل به سر می برند و بزودی به آنان اجازه داده خواهد شد تا مسیر خود را ادامه دهند!" فایننشال تایمز در این رابطه نوشت: ”اطمینان خاطری که در بین مقامات امریکایی وجود دارد، زمانی واقع شد که جان کری با همتای ایرانی خود تماس گرفت تا درخصوص مسائل هسته ای با وی گفتگو کند."

این بدان معنی است که سخنان کری در حاشیه ی تماسی تلفنی که در رابطه با گفتگوهای هسته ای بوده است، به قدری تاثیرگزار بوده که منجر به اطمینان خاطر از آزادی ده متجاوز به مرزهای آبی کشورمان است!! و این یعنی عمق قدرت و کارکرد دیپلماسی امریکا در ایران! اوباما رئیس جمهور ایالات متحده بارها به ملت و مجلس این کشور اطمینان داده است که: ”من به هیچ عنوان به ایران اعتماد ندارم و توافق هسته ای با ایران به معنی اعتماد به یک ملت سرکش و منفور در امریکا نیست!" +

و این در حالی است که عالی ترین مقام دولتی ایران، وی را مردی مودب و باهوش معرفی می کند! عمق کارکرد دیپلماسی امریکا در ایران را زمانی می توان متوجه شد که با یک تماس تلفنی وعده ی آزادی قریب الوقوع متجاوزین اعلام شده، و در مقابل ادب مرد شماره یک دولت، شاهد بی ادبی و گستاخی بی پرده و بدون نگرانی اوباما هستیم! کاخ سفید مطمئن است دولت ایران عزم خود را برای اجرای برجام جزم کرده است. بنابراین (کاخ سفید) ترسی از وقایع آینده ندارد!