مرحوم دولابي: اهل عزّت با سه چيز نجات پيدا مي‌كنند

دوست خدا باشيد، عزيران خدا باشيد. هم در خلوت، هم در جلوت. والاّ خلوت و جلوت مزاحم همديگر هستند. اهل دنيا به زحمت مي‌افتند، مي‌گويند اين‌ها كيستند كه همه‌اش ذكر مي‌گويند! مردم نان ندارند بخورند، اين‌ها مي‌نشينند ذكر مي‌گويند. همين يك كلاس دنياست كه تفرقه دارد. همين كلاس هم تازه براي شيعيان برزخ است. برزخ يعني بين آب و خاك، بين خوب و بد، بين زشت و زيبا. يك دسته انسان را از اين طرف مي‌كشند يك دسته از آن طرف تا وقتي كه برسيم به قيامت. قيامت ديگر سرتاسر راه است. آنجا يكسره خوبان خدايند. دورويي نيست، جنّت و قرب است.

سه چيز سبب نجات انسان است. هركس مي‌خواهد از ذلّت، خفّت و ظلم نجات پيدا كند، اين سه چيز را بر روي قلبش يادداشت كند. هر كس مي‌خوهد از ظلمتِ جهل و ذلّت و خواري نجات پيدا كند اين سه چيز را مراقب باشد. يك وقت خودت را كم نشماري! دنيا مانند اين است كه خداي ناخواسته اگر كسي مرض بدي داشته باشد بدنش زخم باشد چرك و كثافت بدنش را گرفته باشد و زخم‌هايش كِرم بيفتد، بعد يك عدّه‌اي بخواهند از آن زخم‌ها استفاده كنند. طبيعت خواهي اينطور است برادر من! يك وقتي خودت را كم نشماري بگويي نانم كم است، اين كم است، آن كم است. خداوند ما را براي شرافت آفريده است. خواسته كه ما عبد خدا باشيم، از نور استفاده كنيم، عزّت خودمان را حفظ كنيم. از اين شهر به اين ذليلي نجات پيدا كنيم.

اهل عزّت با سه چيز نجات پيدا مي‌كنند و به عزّت مي‌رسند. يكي ايمان به خدا؛ يعني با قلبت خدا را اقرار كن و او را ياد كن. دوّم عمل صالح است، يعني اين اعمالي كه انجام مي‌دهي، بچه‌ات را نان مي‌دهي، راه مي‌روي، در اجتماع حضور داري كار و تلاش مي كني همه براي خدا باشد. فرمان او را ببري و عمل صالح انجام دهي. سوّم هم اينكه در كم و زياد صبر داشته باشي. مريض مي‌شوي سالم مي‌شوي، بر آنها صبر كني. اين سه چيز بشر را از آن ذلتي كه تعريف مي‌كنند بيرون مي‌آورد.

كسي كه ايمان به خدا آورده وقتي عمل صالح انجام داد منّت آن را سر خلق خدا نمي‌گذارد. مخلوقات مگر چه دارند كه بخواهد سرشان منّت بگذارد. اين خداست كه همه چيز به انسان داده است. چرا مي‌گوييد بودم كه اينطور كردم، من بودم كه آنطور خواستم و اعمالتان را به ياد بدهيد. هرچه مي‌توانيد در عمل خالص باشيد. كسي كه براي خدا كار كرده است جزايش را هم از خدا دريافت مي‌كند. زن و بچه‌هايتان هم مال خدا هستند، درست است كه نانشان با شماست آبشان با شماست، اما مال خدا هستند. خود شما هم مال خدا هستيد. پس انسان هر كاري مي كند خالص براي خدا باشد. عمل خالص خيلي لازم است.

كتاب طوباي محبّت جلد دوم – ص 130
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابي