چرا اصلاح طلبان با نگرانی سید ابراهیم رییسی را "خوش‌اقبال" می دانند؟!

سرویس سیاسی پایگاه 598-رضا احمدزاده/ با روی کار آمدن دولت سیزدهم امیدواری‌ها برای بازگشت رونق و معیشت از دست رفته در دوران دولت اعتدال دوباره رو به تزاید گذاشت. هر صنف و قشری از مردم نیز در این احساس خوب سهیم بودند. در این نوشتار قصد داریم تا ریشه‌های این موضوع را ذیلا بازخوانی و نشانه گذاری نماییم. البته شایان ذکر است که در چند ماه اول دولت رئیسی روند سقوط و فشار مضاعف در برخی سنگر‌های مهم اقتصادی رخ داد و برخی‌ها را به نگرانی کشاند، اما با تحویل سال جدید تاریکی دوران دولت اصلاح طلبان کم کم جای خود را به شفق رنگارنگی از رشد و بازگشت سرمایه‌های به ناحق رفته مردم به نمایش گذاشت:

۱- مذاکرات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها در مدیریت کسانی قرار دارد که بر رفع تحریم و گرفتن حقوق ملت ایران که در کشور‌های دیگر بلوکه شده بود پافشاری می‌کنند و مانند دولت قبل تمام هستی ملت ایران را به برجام نافرجام گره نزده اند.

۲- غرب و خصوصا آمریکا در زمینه‌های اقتصادی و حتی نظامی یکی پس از دیگری سنگر‌های اقتصادی - نظامی همچون: حاکمیت تام و تمام دلار بر اقتصاد جهانی، بی رقیب بودن در عرصه تجارت جهانی و.... و یا فرار کردن از افغانستان و عراق و شکست تجهیزات آمریکایی و غربی در جنگ یمن و.. را از دست می‌دهد. این روند افول چنان پررنگ شده است که روسیه به اوکراین لشکر کشی کرد و در پیش چشم غربیان در حال تصرف این است و اروپای محتاج به گاز را مجبور کرده است تا هم فقط نظاره گر حوادث باشد و هم اینکه باید ماودات اقتصادی خود را با روسیه به روبل انجام دهد. سیاستی که هم ضربه به اقتصاد آمریکا و هم اروپا را در پی خواهد داشت.

۳- بروز بحران‌های منطقه‌ای موجب افزایش قیمت نفت و همچنین کاهش فشار‌های تحریمی بدلیل حضور فعال روسیه و چین در میدان میلیتاریسیم جغرافیایی نقش پر رنگی برای ایران به همراه خواهد داشت و ادامه سیاست فشار حداکثری، نگاه به شرق توسط ایران رادر پی دارد؛ لذا در مقایسه‌ای کوچک بین بودجه سال ۱۴۰۱ با افزایش قیمت نفت بخوبی می‌توان این موضوع را دریافت که بحران هاب منطقه شاید بهترین فرصت برای ایران باشد که این تحریم‌ها را به طور کامل شکسته و اثرات برجام نافرجام در تعهدات غیر عادلانه را خنثی نمود.

۴- اتکاء کردن به تولیدات و منابع بومی، تقویت صادات بدون تکیه کردن به نفت، صفر شدن میزان استقراض دولت از بانک مرکزی، عقب نشینی از فروش اوراق بدهی، کلنگ ساخت ۴ میلیون مسکن در ۴ سال را به زمین که این سیاست می‌تواند جریانی تازه در رگ‌های بازار مسکن به جریان بیندازد، آغاز عملیات اجرایی ۴۸طرح صنعتی با سرمایه‌گذاری ۱۷میلیارد دلاری شرکت‌های بزرگ فولادی، معدنی و نفتی، انعقاد ۴.۵ میلیارد دلار قرارداد برای توسعه میادین نفت و گاز و ...

*امروز که بازا‌های مالی، چون نفت، بورس و طلا را بررسی می‌کنیم می‌بینیم که:
- ارزش نقت به بالای صد دلار افزایش یافته که قطعا در رفع کسری بودجه دولت و ایجاد زیر ساخت‌های مهم که می‌توان توان کشور را در تکیه کردن به توان داخلی تقویت کند موثر خواهد بود.

بورس در روند جدید خود که با تصمیمات سی گانه دولت جدید در این حوزه تقویت خواهد شد سال جدید را با پرچم سبز رشد نماد‌های بورسی کار خود را آغاز کرده است که حکایت از اثرات تصمیمات مدیریتی بجا داشته با رونق اقتصادی حاصل از سیاست‌های داخلی و حوادث منطقه‌ای و جهانی هماهنگی داشته و خواهد داشت.

با توجه به عضویت ایران در پیمان شانگ‌های و توافق برای استفاده از پول ملی کشور‌ها در تجارت فیمابین کشور‌های عضو شانگ‌های از یک سو و افزایش ذخایر ارزی و تسویه حساب بدهی دولت روحانی به بانک مرکزی از سوی دولت سیزدهم امید به بازگشت سرمایه و ورود کشور به بازار‌های منطقه‌ای و جهانی افزایش یافته از سوی دیگر افزایش قیمت طلا در بازار‌ها می‌تواند زمینه را برای افزایش ارزش پول ملی فراهم آورد.

در مجموع با این اوصاف بالا رفتن توان معیشت و رفاه مردم در این سال و سال‌های پیش رو با سیاست‌هایی که دولت سیزدهم در حال اجرای آن در موضعاتی مانند: طلا، بورس، انرژی‌های فسیلی و تجدید پذیر دور از انتظار نخواهد بود و اصلاح طلبان حق دارند نگران شوند، چون با موفقیت رئیسی آنان بیش از پیش سنگر‌های سیاسی و اقتصادی را از دست خواهند داد.