مهار تورم با رشد تولید ممکن است / شعار سال علاوه بر مبنای اقتصادی، مبنای دینی هم دارد / اگر بدنبال جامعه دینی هستیم باید اقتصادش را هم فراهم کنیم

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، سخنرانی امام خامنه‌ای (مدظله العالی) در لحظه تحویل سال و همچنین در حرم مطهر رضوی همواره از اهمیت زیادی برخوردار است و مسئولان و کارشناسان بشدت به آن توجه می‌کنند.

در سال جدید نیز سخنرانی رهبر معظم انقلاب در لحظه تحویل سال و حرم مطهر رضوی همچون سال‌های گذشته در کانون رسانه‌ها قرار گرفت. از این رو درخصوص اهمیت این سخنرانی و محورهای مهم آن با حجت الاسلام عبدالصالح شمس‌اللهی محقق و پژوهشگر رسانه گفتگو کردیم.

چرا سخنرانی رهبر معظم انقلاب در حرم مطهر رضوی از اهمیت زیادی برخوردار بوده و به آن توجه بسیاری می‌شود؟

در سیاست‌گذاری کلان کشور، سیاست‌های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت وجود دارد من‌جمله سیاست‌های برنامه توسعه، چشم انداز 20 ساله و ... که هرکدام از آنها جایگاه خاص خود را دارند اما سیاست‌ها، جهت‌دهی و خط و مشی کلی یکساله کشور در سخنرانی اول سال حضرت آقا در حرم مطهر رضوی انجام می‌گیرد.

لذا اهمیت سخنرانی اول سال حضرت آقا در حرم مطهر رضوی از آنجاست که محور برنامه‌ها و نقشه راه یک سال آینده کشور در آن مشخص می‌شود.

به نظر شما چه نکته مهم و قابل توجهی در سخنرانی لحظه تحویل سال مقام معظم رهبری وجود داشت؟ چرا ایشان سال جدید را با این عنوان نام‌گذاری کردند؟

نکته‌ای که در فرمایشات اول سال حضرت آقا در لحضه تحویل سال وجود داشت این بودکه سال جدید را به «مهار تورم و رشد تولید» گره زدند.

توجه داشته باشید که در اقتصاد روز دنیا تولید جایگاه خاصی دارد و اگر تولید نکنیم، تورم را نمی‌توانیم مهار کنیم. علتش هم این است که سرمایه‌های سرگردان در جامعه هر دفعه به یک طرف می‌روند. یک روز به سمت بازار دلار و روز دیگر به سمت بازار سکه، مسکن، خودرو و... که هجوم سرمایه سرگردان به این بازارها سبب تورم می‌شود.

اما اگر سرمایه‌ها بصورت هدفمند به سمت تولید بروند خواهیم دید که سرمایه‌های خرد جهت پیدا کرده و دیگر به سمت شئون اقتصادی جامعه هجوم نمی‌برد تا آنها را بهم بریزد.

این جهت گیری که برای مهار تورم باید رشد تولید داشته باشیم علاوه بر اینکه مبنای اقتصادی دارد، مبنای دینی هم دارد. به عنوان مثال حضرت امیر فرمودند «کسیکه آب دارد و زمین هم دارد، غیر از خودش کسی را ملامت نکند». یعنی این اینکه تولید مقدم بر هرچیز است.

همچنین روایتی از امام صادق نیز وجود دارد که می‌فرمایند «کسیکه می‌تواند تولید کند، اگر برای تامین اقتصادش اجیر مردم بشود به خودش جفا کرده است». یعنی تولید بر اجیر شدن، کارگر شدن و کارمند شدن اولویت دارد ولو یک تولید خرد. از این رو اگر دقت داشته باشیم، کشاورزان می‌گویند « با کشاورزی پول بابرکتی گرچه کم کسب میکنیم» چرا؟ چون مبنای آن تولید است.

باید توجه داشت که پایه یک اقتصاد پویا و مستقل، تولید است. شهید نواب صفوی (رضوان الله تعالی عنه) جمله مشهوری دارند که «مردم! اگر شده بر روی پشت بام‌های منزل خود گندم بکارید و خود را از بیگانه بی‌نیاز کنید». جریان اقتصاد تولید محور بحث استقلال ما را هم تامین می‌کند و این نکته مهمی است.

اقتصاد ترانزیت محور و بیزینس محور قابل شکست است اما اقتصاد تولید محور، شکست در آن معنایی ندارد چراکه در دنیای فعلی که با گره تولید مواجه است، کشورهایی بٌرد دارند که تولید محور فعالیت می‌کنند. چین را نگاه کنید که با اقتصاد تولید محور جمعیت 1.5 میلیارد نفری را با کمترین هزینه و بیشترین بازدهی اداره می‌کند.

اما در مقابل بسیاری از کشورهای بیزنس محور در حال زمین خوردن هستند همچون کشورهای حاشیه خلیج فارس چراکه به محض بهم خوردن بیزینس در دنیا آسیب می‌بینند و پس از مدتی در کشورشان عیان می‌شود. ولی تولید کنندگان همیشه در راس اقتصاد دنیا قرار دارند.

فلذا مهار تورم فقط درصورت رشد تولید محقق می‌شود و خب دولت در سال گذشته طبق فرمایش مقام معظم رهبری اهتمام داشته است  و ان شاءالله در سال جدید نیز باید برنامه ویژه‌تری را داشته باشد.

در اینجا این سئوال مطرح است که چرا رهبر معظم انقلاب در سخنرانی‌های اول فروردین سال‌های اخیر به موضوعات اقتصادی می‌پردازد؟

فرمایشات مقام معظم رهبری در سال‌های اخیر بیشتر حول اقتصاد می‌باشد. علتش این هست که تمام شئون در یک جامعه به اقتصاد برمی‌گردد به این معناکه اگر یک جامعه بخواهد دین‌دار باشد، باید اقتصادش هم فراهم باشد. همچنین اگر بخواهد جامعه امن و رو به رشدی باشد باید اقتصادش فراهم باشد.

لذا حضرت آقا در این سالها بحث شعار اقتصادی را مطرح کردند که از گذشته هم در سیره اهل بیت بوده است. پیامبر اکرم (ص) می‌فرمودند «اللهم بارک لنا فی الخبز، و لا تفرق بیننا و بینه؛ فلولا الخبز ما صلینا و لا صمنا ولا ادینا فرائض ربنا» به این معناکه «خدایا برای ما در نان برکت قرار ده و میان ما و آن جدایی میانداز. اگر نان نبود، ما نماز نمی‌خواندیم و روزه نمی‌گذاردیم و واجب‌های پروردگارمان را انجام نمی‌دادیم».

این نشان دهنده آن است که حتی اگر بدنبال یک جامعه دینی هستیم باید اقتصادش را فراهم کنیم. «کاد الفقر ان یکون کفرا» یعنی همینکه اگر فقر به یک جامعه بیاید همه چیز آن جامعه من جمله ایمان آن بر باد می‌رود.

این در واقع نوع نگاه دینی هست که بایستی فراهم کردن اقتصاد جامعه را در اولویت قرار بدهیم.