
به گزارش پایگاه خبری 598، زندگی بالا و پایین داره؟ به جای فرار، از این پستی بلندیها یه سکوی پرتاب بساز!
گاهی احساسات ناخوشایندی از قبیل حزن، اندوه، ترس و ... داریم. در این مواقع عمدتا افراد سه گونهاند.
گروه اول به شدت دنبال ریشهیابی مسئله هستند و مدام فکر میکنند که چرا کسالت دارند.
گروه دوم خودشان را با کارهای غیرمؤثر و بیهوده سرگرم میکنند
و گروه سوم در این شرایط به انجام کارهای مناسب در جهت اهدافشان میپردازند.
افراد دسته اول مدام به فکر ریشهیابی هستند و میخواهند افکارشان را اصلاح کنند تا مسئله را به صورت ریشهای حل کرده باشند، اما موفق نخواهند بود. وقتی خُلق ما منفی است و احساسات آزارنده داریم، افکارمان نیز منفی است و ابعاد منفی را بیشتر به یاد میآوریم و حالمان بدتر میشود. بنابراین، نشستن و فکر کردن و تحلیل کردن در این شرایط، سودی که ندارد هیچ، ممکن است مضرّ هم باشد؛ زیرا فرد بیشتر نکات منفی را میبیند و آنها را تعمیمدهی میکند، در نتیجه موجب کسالت بیشتر میشود.
از این رو، پیشنهاد میکنیم در این شرایط روی احساسات منفی خود تمرکز نکنید. تحلیل مسائل را به زمانی موکول کنید که خُلقتان مثبت است. پس، برخیزید و به سراغ رفتارهای مثبت در جهت هدفتان بروید. کارهای خود را به تأخیر نیندازید و مشغول انجام کار شوید. شما میتوانید حال خوب را با رفتار خوب رقم بزنید. در موارد متعددی با همین روش، افکار منفی کاهش مییابد و خُلق منفی رفع میگردد.
افرادِ دسته دوم که در شرایط کسالت و بیحوصلگی به رفتارهای سرگرمکننده و بیهدف مثل وبگردی، بازی رایانهای و... روی میآورند، دارند سعی میکنند صورت مسئله را از یاد ببرند. آنها ساعاتی خود را در یک خلأ مثل فضای مجازی نگه میدارند تا مسائل دنیای واقعی را فراموش کنند؛ اما وقتی به دنیای واقعی باز میگردند، باز مسائلِ متعدد و حل نشدهای باقی است که آنها را آزار میدهد. قبول کنیم که، وقتی از کارها فاصله بگیریم و آنها را به تأخیر بیندازیم، به طور موقت احساس خوبی به ما دست میدهد، اما در درازمدت حال ما بدتر میشود.
از احساسات منفی و مسائلتان فرار نکنید، بلکه خود را در کنار آنها قرار دهید. سعی کنید احساسات و شرایط موجود را بپذیرید. دنیا محلّ پستیها و بلندیها است، و ما با گذر از این پستی و بلندیها استوار و ورزیده خواهیم شد. پس شرایط و احساسات خود را نظر به اینکه بزنگاه کسب نیرو و قوّت است، پذیرش نمایید. حال درنگ نکنید و کارهای عقبمانده را دوباره به دست بگیرید. تلاش و انجام رفتار مثبت در این وضعیت، مقداری سخت است اما کار را که شروع کردید، میبینید حالتان کمکم بهتر میشود.
امام صادق علیهالسلام در حدیثی چنین فرموده است: « إِیَّاکَ وَ اَلْکَسَلَ وَ اَلضَّجَرَ فَإِنَّهُمَا مِفْتَاحُ کُلِّ سُوءٍ؛ از تنبلی و بیحوصلگی بپرهیز که آن دو کلید هر بدی است».
تعهد به برنامه در کاهش اهمالکاری خیلی مهم است. اجازه ندهید نوسانات خلقی، باعث اختلال در عملکردتان شود. از این رو، حتی زمانی که حال و حوصله ندارید نیز، تلاش کنید و به مسئولیتهای ضروری خود متعهد باشید.
منبع: کتاب رهایی از اهمال کاری، ص ۴۶