
به گزارش پایگاه خبری 598 به نقل از رجانیوز؛ ششم ذیالحجه تاریخی است که از یاد مسلمانان نخواهد رفت. در روز جمعه ۹ مرداد ۱۳۶۶ پس از آنکه حجاج ایرانی در تظاهرات برائت از مشرکین، «شعار مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» سر میدادند، نیروهای امنیتی عربستان بر آنان آتش گشودند. در این واقعه ۴۰۵ نفر به تیر مستقیم یا در اثر ازدحام جمعیت کشته شدند که ۲۷۵ ایرانی و ۴۵ تن از حاجیان دیگر کشورها بودند و ۶۴۹ نفر زخمی شدند که ۳۰۳ نفر آنها ایرانی بودند.
همزمان با نسلکشی رژیم صهیونسیتی در باریکه غزه و به خاک و خون کشیده شدن نزدیک به ۵۵هزار مسلمان، حجاج از انجام هرگونه فعالیت علیه این جنایت منع شدهاند. این وقایع مشابه اتفاقاتی است که در سال ۶۶ زمینه ساز صدور پیام تاریخی امام شد.
امام خمینی رحمهالله علیه در سالروز حمله به حجاج بیتالله با صدور پیامی، به سرزنش ایادی استکبار و بانیان انحراف حج پرداختند که به مناسبت گذشت سی و هشت سال از رخداد این جنایت به بازخوانی بخشهایی از این پیام تاریخی میپردازیم:
«یکی از وظایف بزرگ مسلمانان پی بردن به این واقعیت است که حج چیست و چرا برای همیشه باید بخشی از امکانات مادی و معنوی خود را برای برپایی آن صرف کنند. چیزی که تا به حال از ناحیۀ ناآگاهان و یا تحلیلگران مغرض و یا جیره خواران به عنوان فلسفۀ حج ترسیم شده است این است که حج یک عبادت دسته جمعی و یک سفر زیارتی ـ سیاحتی است. به حج چه که چگونه باید زیست و چطور باید مبارزه کرد وبا چه کیفیت در مقابل جهان سرمایه داری و کمونیسم ایستاد! به حج چه که حقوق مسلمانان و محرومان را از ظالمین باید ستاند! به حج چه که باید برای فشارهای روحی و جسمی مسلمانان چاره اندیشی نمود! به حج چه که مسلمانان باید به عنوان یک نیروی بزرگ و قدرت سوم جهان خودنمایی کنند! به حج چه که مسلمانان را علیه حکومتهای وابسته بشوراند. بلکه حج همان سفر تفریحی برای دیدار از قبله و مدینه است و بس! و حال آنکه حج برای نزدیک شدن و اتصال انسان به صاحب خانه است. و حج تنها حرکات و اعمال و لفظها نیست و با کلام و لفظ و حرکت خشک، انسان به خدا نمی رسد. حج کانون معارف الهی است که از آن محتوای سیاست اسلام را در تمامی زوایای زندگی باید جستجو نمود. حج پیام آور و ایجاد و بنای جامعه ای به دور از رذایل مادی و معنوی است. حج تجلی و تکرار همۀ صحنه های عشق آفرین زندگی یک انسان و یک جامعۀ متکامل در دنیاست. و مناسک حج مناسک زندگی است.»
امام راحل حج اصیل و سیاسی را فارغ از مذمت مستکبران زمان نمیدانستند، ایشان همچنین در بخش دیگری از این پیام علت اصرار جمهوری اسلامی بر اقامه حج سیاسی را چنین اعلام کردند:
«بعضی افراد تا قبل از حادثۀ تلخ و شیرین حج در سال گذشته، فلسفۀ اصرار جمهوری اسلامی ایران را بر راهپیمایی برائت از مشرکین به خوبی درک نکرده بودند و از خود و دیگران سؤال می کردند که در سفر حج و در آن هوای گرم چه ضرورتی به راهپیمایی و فریاد مبارزه است؛ و اگر هم فریاد برائت از مشرکین هم سر داده شود، چه ضرری متوجه استکبار می شود. و چه بسا افراد ساده دلی تصور می کردند که دنیای به اصطلاح متمدن جهانخواران نه تنها تاب تحمل اینگونه مسائل سیاسی را خواهد داشت، که به مخالفان خود حتی بیش از این هم اجازۀ حیات و تظاهرات و راهپیمایی خواهند داد.»
«منافع جهانخواران ایجاب می کند که هیچ کس حق گفتن کلمه ای که بوی تضعیف آنان را بدهد یا خواب راحت آنان را آشفته کند ندارد. و از آنجا که مسلمانان جهان به علت فشار و حبس و اعدام، قدرت بیان مصیبتهایی را که حاکمان کشورشان بر آنها تحمیل کرده اند را ندارند، باید بتوانند در حرم امن الهی مصایب و دردهایشان را با کمال آزادی بیان کنند تا سایر مسلمانان برای رهایی آنان چاره ای بیندیشند. لذا ما بر این مطلب پافشاری و اصرار می کنیم که مسلمانان، حداقل در خانۀ خدا و حرم امن الهی، خود را از تمامی قید و بندهای ظالمان آزاد ببینند و در یک مانور بزرگ از چیزی که از آن متنفرند اعلام برائت کنند و از هر وسیله ای برای رهایی خود استفاده نمایند.»
در روزهای اخیر که بازداشت آیتالله قاسمیان توسط دولت سعودی به بهانه انتقاد از فرهنگ ضد اسلامی رواج یافته در این کشور و حتی در شهرهای مقدس مکه و مدینه، خوراک رسانههای داخلی برای تخریب مطالبات ایشان شده است؛ بخش دیگری از سخنان حضرت امام در این پیام مشاهده میکنید:
«مسلمانان نمی دانند این درد را به کجا ببرند که آل سعود و «خادم الحرمین» به اسرائیل اطمینان می دهد که ما اسلحۀ خودمان را علیه شما به کار نمی بریم! و برای اثبات حرف خود با ایران قطع رابطه می کنند. واقعاً چقدر باید رابطۀ سرانکشورهای اسلامی با صهیونیستها گرم و صمیمی شود تا در کنفرانس سران کشورهای اسلامی مبارزۀ صوری و ظاهری هم با اسرائیل از دستور کار آنان و جلسات آنان خارج شود. اگر اینها یک جو غیرت و حمیت اسلامی و عربی داشتند، حاضر به یک چنین معاملۀ کثیف سیاسی و خودفروشی و وطن فروشی نمی شدند.»
«ایادی استکبار» در این زمان هم دست از تلاش برای انحراف حج ابراهیمی و تقلیل برائتجویی مسلمانان به سنگاندازی در رمیجمرات برنداشتهاند. کوشش بیثمری که هرچند موجب محدودیت حجاج خواهد شد اما روسیاهی بزرگی برای عوامل این اقدام در پی خواهد داشت.