
به گزارش پایگاه خبری 598، از مؤسسه انرژی بریتانیا، تولید نفت خام و میعانات گازی ایران در سال ۲۰۲۴ به
پنج میلیون و 100 هزار بشکه در روز رسید که بالاترین سطح در ۴۶ سال اخیر است. این رقم برای نخستین بار پس از سال ۱۹۷۸ (پیش از انقلاب) ثبت شده است.
همچنین درآمد حاصل از صادرات انرژی ایران در سال ۲۰۲۳ به ۷۸ میلیارد دلار رسید که نسبت به سال ۲۰۲۰ (۱۸ میلیارد دلار) افزایش ۳۳۰ درصدی را نشان میدهد.
میعانات گازی و مایعات گاز طبیعی مانند پروپان و بوتان هم ۳۱ درصد از کل تولید را تشکیل میدهند و بهترتیب سه و شش دهم میلیارد دلار و ۲.۲ میلیارد دلار درآمدزایی کردند.
بلومبرگ در این خصوص با طعنه از قول یک تحلیلگر تأکید میکند: «هر بار که مقامات آمریکایی از تحریمهای نفتی ایران سخن میگویند، پرسش من این است که دقیقاً کدام تحریم؟! آنچه میبینم تولید حداکثری است، نه فشار حداکثری».
به گزارش خط انرژی؛ از سوی دیگر طبق گزارش سازمان ارزیابی اثرات زیست محیطی EIA، درآمد نفتی ایران در سال ۲۰۲۴ به ۴۳ میلیارد دلار رسید که نسبت به سال ۲۰۲۰ با پنج میلیارد دلار، هشت و شش دهم برابر شده است.
همچنین صادرات نفت ایران نیز چهار برابر شده و به حدود یک و نیم میلیون بشکه در روز جهش یافته که البته این روند صعودی در سال جاری میلادی متوقف شده.
پیشبینی میشود درآمد نفتی ایران در سال ۲۰۲۵ با ۱۰ میلیارد دلار کاهش، به ۳۳ میلیارد دلار برسد.
در قانون بودجه امسال، درآمد نفتی معادل ۴۳ میلیارد دلار برآورد شده است. یعنی امسال حدود ۱۰ میلیارد دلار کسری درآمد نفتی محتمل است.
میزان اثرگذاری «مکانیسم ماشه»
به گزارش خط انرژی، برخی رسانهها هم ادعا کردهاند که با فعال سازی مکانیسم ماشه در اکتبر ۲۰۲۵ و بازگشت تحریم نفتی قطعنامههای شورای امنیت، چین خرید نفت ایران را کاهش یا متوقف میکند.
در حالیکه به گفته کارشناسان اولا هیچیک از شش قطعنامهای که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ علیه ایران صادر شد، شامل تحریم نفتی نیست که این تحریمها برگردد.
ثانیا آنچه صادرات نفت ایران را کاهش داده تحریم نفتی ایران توسط آمریکا بوده که از سال ۲۰۱۲ اجرائی شده نه صدور قطعنامهها از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰.
در این خصوص اداره اطلاعات انرژی آمریکا در گزارشی اینگونه اعتراف میکند: اگرچه ایران پیشتر تحت تحریمهای سازمان ملل قرار گرفته بود اما این اقدامات بسیار سختگیرانهتر آمریکا و اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۲ بود که به شدت مانع از صادرات نفت ایران شد.
صادرات نفت خام و میعانات گازی ایران در سال ۲۰۱۲ به حدود یک و نیم میلیون بشکه در روز کاهش یافت، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۱، به میزان دو و نیم میلیون بشکه در روز بود.
در پایان این گزارش تصریح شده که این کاهش ۳۹ درصدی صادرات نفت با کاهش ۱۷ درصدی تولید نفت خام و میعانات گازی همراه بود.
در نتیجه آنچه منجر به کاهش فروش نفت ایران میشود تحریم آمریکاست نه قطعنامه شورای امنیت و تحریم آمریکا نیز در فشار حداکثری خود کاملا شکست خورده است.
گره خوردن منافع ایران و چین
طبق آمار مؤسسه UN Comtrade، چین با صادرات ۱۴۳ میلیارد دلار باتری لیتیومیون، پنل خورشیدی و خودروهای برقی، پادشاه بازار انرژی سبز دنیاست.
به بیان ساده ایران نفت دارد و برای آینده به انرژی سبز نیاز دارد. چین انرژی سبز دارد و به واردات نفت نیاز دارد. نفت ایران و انرژی سبز چین نیز تحت تعرفه و تحریم آمریکا هستند. حال آنکه آمریکا بزرگترین تولیدکننده نفت دنیاست و رقیب نفتی ایران محسوب میشود و از طرفی به دنبال تصاحب جایگاه نخست انرژی سبز دنیا و رقیب چینیهاست.
در واقع دوستی ایران و چین در تقابل با آمریکا ریشههایی جدی در تامین انرژی دنیا و منافع سه کشور دارد و نه صرفا رگههای ایدئولوژیک.