پاسخ جمعی از جوانان حامی فلسطین به نامه وزیر جنگ سابق رژیم صهیونسیتی:
همزمان با تکرار تهدید مکانیزم ماشه؛
برجام؛ مرده‌ای که خوش‌خیالان نمی‌خواهند دفنش کنند / آقایان وزارت خارجه! دیپلماسی واقعی با برجام مرده ممکن نیست
باید قبول کرد که برجام هم مرده است و هم قابلیت حیات دوباره برای حفظ منافع ملی کشور را ندارد. حضور ایران در نشست استانبول، برخلاف تصور خوش‌بینانه جریان غرب‌گرا، نه از سر اعتماد به اروپا و نه به دلیل امید به گشایش اقتصادی، بلکه صرفاً به دلیل پایبندی به مسیر دیپلماسی در عرصه بین‌المللی بوده است.
سرویس سیاسی پایگاه خبری 598-رضا احمدزاده/ برجام در سال ۹۴متولد شد و در همان ماه‌های اول نیز جوانمرگ شد و عمرش برای رسیدن و پخته شدن مفاد آن در فضای ایران و جهان قد نداد و جالب اینکه امروز هم همان قاتل آمریکایی بر مسند کاخ سفید تکیه زده و هل من مبارز برای مقابله با ایران می‌طلبد؛ و جالب‌تر اینکه در کشور برخی‌ها با خوش خیالی می‌خواهند باور زنده بودن برجام را به دیگران نیز القا کنند:
۱- در آخرین موضع از موضوعات مرتبط با برجام بازهم واژه "مکانیزم ماشه" دهان به دهان می‌چرخد و آقایان باور دارند که باید پس از جنگ ۱۲ روزه صهیونیست‌ها در حمله به ایران و تنش‌های حواشی آن، جلوی غربی‌ها که دوباره از این مکانیزم برای ارعاب انقلاب اسلامی و وادار کردن کشور به انجام خواسته‌های نامشروع ایشان در حال بزرنمایی آن هستند پرچم سفید را در ذیل برجام و جاوگیری از فعال شدن مکانیزم ماشه بلند کنیم.
۲- ترامپ رئیس جمهور آمریکا آشکارا برجام را نه تنها باطل که در پیش چشم رسانه‌ها پاره کرد و پایان آنرا اعلام داشت:
* آیا اقایان این امر را قبول دارند؟
* آقایان قبول دارند که آمریکا سردمدار کشور‌های غربی است و بدون اجازه آمریکا آب هم نمی‌خورند؟
* آیا قبول دارند که ترامپ با اهرم‌های اقتصادی و تعرفه‌های گمرکی و قدرت نظامیش که در قالب ناتو تعریف می‌شود اجازه هیچ حرکت مستقلی جدای از راه کارهایش را نمی‌هد؟
* و بالاخره آقایان قبول دارند که در طول یک دهه گذشته غربی‌ها به هیچکدام از تعهدات خود پاییند نبوده و بعضا بر خلاف آن رفتار کرده‌اند؟
با توجه به موارد یاد شده باید قبول کرد که برجام هم مرده است و هم قابلیت حیات دوباره برای حفظ منافع ملی کشور را ندارد. حضور ایران در نشست استانبول، برخلاف تصور خوش‌بینانه جریان غرب‌گرا، نه از سر اعتماد به اروپا و نه به دلیل امید به گشایش اقتصادی، بلکه صرفاً به دلیل پایبندی به مسیر دیپلماسی در عرصه بین‌المللی بوده است.
این پایبندی در شرایطی صورت گرفت که طرف‌های اروپایی در یک دهه گذشته بار‌ها با بی‌تعهدی، بدعهدی و اقدامات خصمانه، عملاً نشان دادند نه تنها اراده‌ای برای پایبندی به توافقات ندارند، بلکه خود را به‌طور کامل در خدمت سیاست‌های خصمانه آمریکا و اسرائیل تعریف کرده‌اند؛ لذا آقایان وزارت خارجه و خوش بینان به غرب، چرا باید برای توافقی که مُرده است و آثار حیات آن هم اصلا در روابط ایران و غرب دیده نمی‌شود اصرار کنید؟
مذاکره کنید، اما با شرایط جدید جهانی نه با برجامی که در همان دهه ۹۰ به زباله دان تاریخ رفت.
در ثانی شما در برجام چه راهکار موثری را می‌بینید که می‌تواند منافع ملی ما را تامین کند. اصلا منافعی برای ایران در یک دهه گذشته چه در امور تجارتی – گمرکی و یا مالی داشته است که خاطره خوب آن باعث شود تا شما دوباره پای در همان راه بگذارید؟
پاسخ به سئوالات و در نظر گرفتن موارد یاد شده می‌تواند راه گشای بسیاری از ابهامات باشد که امید است مسئولان با شعار "مذاکره به هر قیمتی " را سرلوحه کار‌های خود قرار نداده باشند.
اخبار ویژه
نگاهی به حواشی رسانهای سفر لاریجانی به مسکو؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
نیازمندیها
خدمات نصب و اجرای سیستم اعلام حریق در تهران
09107726603
تماس یا پیام در پیام رسان های ایتا و تلگرام