شارلاتان‌بازی حسین رونقی: شکستگی‌های خیالی، اعتصاب‌های چاق‌کننده و لب‌های دوخته برای لایک!

به گزارش سرویس سوادرسانه پایگاه خبری 598، در دنیای پرهیاهوی طنز اپوزیسیون های ایران، نام حسین رونقی ملکی همچون یک سریال دراماتیک تکراری، بارها و بارها به صحنه می‌آید. این فعال مثلا سیاسی، که سابقه زندان‌های متعدد را در کارنامه دارد اخیراً دوباره دست به اعتصاب غذای شماره "نمی‌دانم چند" زده و شبکه‌های ضدانقلاب از ایران اینترنشنال گرفته تا رادیو فردا را مجدد به تکاپو انداخته است! 

ماجرای پاهای "شکسته" که معجزه شدند

یادتان هست سال ۱۴۰۱، وقتی خانواده رونقی فریاد زدند که مأموران امنیتی هر دو پای او را شکسته‌اند؟ مادرش در مصاحبه با ایران‌وایر ادعا کرد: "هر دو پای پسرم را شکسته‌اند." رسانه‌های خارجی هم بلافاصله تیتر زدند: "شکنجه وحشیانه در زندان اوین." اما کمتر از یک هفته بعد، عکس‌هایی از رونقی با پاهای کاملاً سالم در حال راه رفتن منتشر شد – بدون حتی یک عصا یا گچ! رسانه ها این را "دروغ‌پردازی خانواده" خواندند و گفتند که یک زندانی دیگر تأیید کرده رونقی سالم بوده. این ماجرا نه تنها مسخره‌آمیز بود بلکه مورد انتقاد اپوزیسیون هم قرار گرفت!

اعتصاب غذاهای "چاق‌کننده"

رونقی عادت دارد هر چند ماه یک‌بار اعتصاب غذا اعلام کند. در اعتصاب‌های قبلی، مثل سال ۱۴۰۱، ادعا می‌کرد روزها بدون غذا مانده، اما عکس‌های بعدی نشان می‌داد که وزن اضافه کرده – چاق‌تر و فربه‌تر! کاربران در توییتر مسخره می‌کردند: "رژیم اعتصابی رونقی: سه هفته، سه کیلو اضافه وزن!" حالا در اعتصاب فعلی از ۱۲ شهریور ۱۴۰۴، که دو هفته از آن گذشته، مادرش به رادیو فردا می‌گوید وضعیتش وخیم است و وزن کم کرده. اما کیست که باور کند؟ 

لب‌های "دوخته‌شده"

یکی از نمایش‌های طنز به‌یادماندنی رونقی، آبان ۱۴۰۳ بود! او لب‌هایش را دوخت و با این وضعیت به دادگاه انقلاب رفت – و البته عکس و ویدیوهایش را در شبکه‌های اجتماعی پخش کرد. ادعا کرد این کار اعتراض به "سکوت اجباری" است. اما بعد از چند روز، لب‌ها را باز کرد و حتی با توماج صالحی دیدار کرد بدون هیچ اثری از دوختن! 

نگاه رسانه ای: عملیات روانی با تکنیک "مطلوم نمایی"

از منظر روانشناسی و عملیات روانی، رفتارهای رونقی را می‌توان با تکنیک "victim playing" یا "قربانی‌سازی اغراق‌آمیز یا همان مطلوم نمایی" توضیح داد. این تکنیک، که در کتاب‌های روانشناسی نیز از آن نام برده شده، بدین صورت است که این افراد دوست دارند تظاهر به ضعیف بودن کنند تا ترحم و دلسوزی شما را جلب و همدردی و حمایت تان را کسب کنند. این مسأله به آن ها این امکان را می دهد که با احساسات شما بازی کنند و شما را ملعبه ی دست خود قرار دهند.

در واقع رونقی با تکرار اعتصاب‌ها و ادعاهای دراماتیک (مثل شکستگی یا دوختن لب)، با استفاده از تکنیک "مظلوم نمایی" سعی دارد با تحریک احساسات به تأثیرگذاری عاطفی بپردازد اما مطالعات روانشناختی مثل کارهای پل اکمن در تشخیص دروغ، نشان می‌دهد که چنین نمایش‌های تکراری اغلب اعتماد عمومی را از دست می‌دهند، چون تناقض‌ها (مثل پاهای سالم یا وزن اضافه) آشکار می‌شود.

از طرفی رونقی انگار از الگوریتم‌های رسانه‌های اجتماعی هم آگاه است: هر اعتصاب، یک ترند جدید در توییتر یا اینستاگرام، با هشتگ‌هایی مثل #حسین_رونقی که میلیون‌ها بازدید می‌گیرد. این نه تنها توجه می‌خرد، بلکه حتی فعالان دیگر را درگیر می‌کند – مثل نامه ۸۰ نفره اخیر–!