
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، در روزهای اخیر رسانهها و چهرههای جریان اصلاحطلب با اصرار بر دیدار مسعود پزشکیان با دونالد ترامپ در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، بار دیگر نشان دادند که تمایل عجیبی به تکرار مسیرهای شکستخورده گذشته دارند. این اصرار یادآور ادعاهای حسن روحانی در سال ۱۳۹۸ است که دیدار محمدجواد ظریف با جان کری در نیویورک و پاسخ به تماس تلفنی باراک اوباما را "دستاورد بزرگ" و عامل سرعتگیری مذاکرات برجام میدانست. روحانی در سخنرانی خود در وزارت خارجه تأکید کرد: "اگر ظریف با جان کری در نیویورک دیدار نداشت و من به تلفن اوباما جواب نمیدادم، شاید برجام با این سرعت شکل نمیگرفت." اما تاریخ نشان داد که این "دستاوردها" نه تنها پایدار نبودند بلکه با خروج ترامپ از برجام در سال ۱۳۹۷ و فعال سازی مکانیسم ماشه به تشدید بحران اقتصادی منجر شدند.
حالا در حالی که ترامپ – کسی که برجام را "بدترین توافق تاریخ" خواند و از آن خارج شد – بار دیگر به قدرت بازگشته، برخی چهرههای اصلاحطلب مانند مصطفی کواکبیان دبیرکل حزب مردمسالاری که چندی پیش با غوغاسالاری در ماجرای شکدم مجبور به عذرخواهی شد، علناً پیشنهاد میدهند که پزشکیان "هرطور شده" با ترامپ ملاقات کند و این را "تنها راه برونرفت از بحران" میدانند. کواکبیان در همایش فصلی حزب خود تأکید کرد: "امیدوارم پزشکیان اولین رئیسجمهوری باشد که در سفر نیویورک با ترامپ دیدار میکند."
این رویکرد، دقیقاً تکرار همان الگویی است که در دوران روحانی شاهد بودیم: تمرکز بر دیدارهای بی فایده و مذاکرات مستقیم با مقامات آمریکایی بدون توجه به واقعیتهای قدرت در واشنگتن.
برجام که قرار بود تحریمها را بردارد و اقتصاد را شکوفا کند، با یک تصمیم ترامپ فروپاشید و ایران را در چرخهای از انتظارات تورمی فرو برد. حالا همان جریان اصرار دارد که پزشکیان با ترامپ – کسی که سابقهای طولانی از تحقیر رهبران خارجی دارد – دیدار کند، گویی که این دیدار میتواند معجزه کند و آن را "تنها راه باقیمانده" میخوانند!
آنچه در این اصرارها بیش از همه جلب توجه میکند، بیتوجهی به معیشت مردم است. اصلاحطلبان که خود را مدافع "مردمسالاری" و "اصلاحات" میدانند، بارها نشان دادهاند که اولویتشان نه بهبود زندگی شهروندان، بلکه حفظ قدرت سیاسی است. در دوران روحانی، پس از برجام، وعدههای اقتصادی مانند کاهش تورم و افزایش اشتغال محقق نشد؛ در عوض، خروج ترامپ از توافق منجر به تشدید تحریمها شد و نرخ دلار از حدود ۳۰۰۰ تومان به بیش از ۳۰ هزار تومان رسید. مردم با گرانی، کمبود کالا و کاهش قدرت خرید دست و پنجه نرم کردند، اما اصلاحطلبان همچنان بر "دستاوردهای دروغ دیپلماتیک" اصرار داشتند.
امروز هم، در حالی که ایران با چالشهای اقتصادی روبرو است و با توجه به سابقه بد پزشکیان در دیدارهای بین المللی، پیشنهاد دیدار با ترامپ تنها میتواند به تحقیر ایران منجر شود. برخی کارشناسان دلسوز، این پیشنهادها را "خوشخیالی سیاسی" و "آدرس غلط" میدانند و هشدار میدهند که چنین دیدارهایی بدون سواد کافی در روابط بینالملل، به نتیجه نمیرسد. حتی احمد زیدآبادی، تحلیلگر اصلاحطلب، هشدار داده که ترامپ در مورد اسرائیل نرمش نمیکند و توافق با او میتواند "خودکشی داخلی" برای پزشکیان باشد.
در واقع، این جریان به جای تمرکز بر راهحلهای داخلی، همیشه به دنبال "معجزه خارجی" است – معجزهای که بارها شکست خورده. مردم ایران که سالها هزینه این سیاستبازیها را پرداختهاند، حالا باید بپرسند: آیا معیشت ما برای اصلاحطلبان اهمیتی دارد، یا فقط ابزاری برای حفظ موقعیت سیاسیشان هستیم؟
در پایان میتوان گفت اصلاحطلبان با اصرار بر تکرار مسیر برجام – که با دیدارها و تماسهای نمادین آغاز شد و با شکست پایان یافت – نشان میدهند که درس نگرفتهاند. پزشکیان، به عنوان رئیسجمهوری که با شعار "تغییر" روی کار آمده باید از این دام دوری کند و بر راهحلهای واقعی تمرکز کند نه تکرار اشتباهات گذشته.