لغو تحریم «الجولانی» و باقی ماندن تحریم مردم سوریه با قانون «قیصر»

به گزارش پایگاه خبری 598، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دیدار قریب‌الوقوع رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، و احمد الشرع (ابومحمد الجولانی) در کاخ سفید، توجه ناظران منطقه‌ای را به خود جلب کرده و پرسش‌های مهمی درباره آینده سوریه مطرح کرده است: آیا این نشست مسیر عادی‌سازی روابط سوریه و اسرائیل را هموار می‌کند؟ چرا تحریم‌ها از مقامات سیاسی برداشته می‌شود اما قانون «قیصر» همچنان بر مردم فشار می‌آورد؟ و سناریوی آینده کشور چگونه رقم خواهد خورد؟

«عبدالباری عطوان» تحلیلگر جهان عرب با طرح این موضوع در تحلیلی در روزنامه رای‌الیوم نوشته است: تحلیل‌ها نشان می‌دهد که دیدار ترامپ و الشرع می‌تواند نقطه عطفی در روند «سوریه جدید» باشد و مقدمات پیوستن این کشور به چارچوب «صلح ابراهیمی» و ایجاد روابط امنیتی و دیپلماتیک با اسرائیل را فراهم کند. از جمله اقدامات احتمالی، امضای توافق‌های امنیتی و تشکیل پایگاه‌های آمریکایی در دمشق، شرق فرات و التنف است که حضور نظامی خارجی در سراسر کشور را تثبیت می‌کند و کنترل بر نقاط حساس را افزایش می‌دهد.

با وجود برداشته شدن تحریم‌ها از احمد الشرع (الجولانی) و وزیر کشور سوریه، تحریم «قیصر» همچنان بر زندگی حدود ۲۶ میلیون نفر فشار وارد می‌کند و معیشت مردم را تهدید می‌کند. کارشناسان معتقدند این اقدام نمادین، بیشتر به منظور پیشبرد مذاکرات دیپلماتیک و اعمال فشار بر مردم است و نشان می‌دهد نفوذ خارجی در سوریه پابرجاست.

«سوریه جدید» که ترامپ مشغول ترسیم مشخصه‌های آن تحت نظارت اسرائیل است، با سرعت گام‌هایی به سوی پیوستن به چارچوب «صلح ابراهیمی» برمی‌دارد و در حال ایجاد روابط نزدیک ائتلافی با رژیم صهیونیستی است؛ از جمله آغاز با توافق امنیتی و برگزاری نشستی با بنیامین نتانیاهو، که ممکن است زمان و مکان آن حین مذاکرات کاخ سفید تعیین شود. تصادفی نیست که مقدمات این اقدامات با حذف نام رئیس‌جمهور «الجولانی» و وزیر کشورش«انس خطاب»، از فهرست تروریسم و نیز تصمیم شورای امنیت برای رفع تحریم‌ها از سوریه فراهم شده است. چنین اقدامات شتابزده‌ای بدون هزینه‌ای اساسی امکان‌پذیر نیست؛ هزینه‌ای که تنها به عادی‌سازی روابط محدود نمی‌شود، بلکه شامل تبدیل سوریه به پایگاه نظامی بزرگی برای آمریکا است، با مقر اصلی در دمشق و شعبه‌هایی در شرق فرات (پایگاه العمر)، شمال کردستان و منطقه التنف در جنوب برای کنترل مثلث مرزی عراق، اردن و سوریه.