یک پنالتی و هزار و یک سئوال؛ قلعه‌نویی یا طارمی؟

به گزارش پایگاه خبری 598، درباره‌ی بازی ایران-ازبکستان در فینال تورنمنت العین، هزار و یک سوژه وجود دارد؛ اعم از فنی و غیرفنی. اینکه تیم ملی توانست در دومین دیداری متوالی‌اش (در تورنمنت العین) دروازه‌ی خود را بسته نگه دارد، تنها دستاوردی بود که در امارات به‌دست آمد. باقی‌اش، همه حواشی بود و البته نکته‌های منفی در بخش فنی.

تا قبل از حضور در العین، یکی یا بهتر بگوییم اصلی‌ترین سلاح امیر قلعه‌نویی برای دفاع از عملکرد تیم ملی، تعداد گل‌های زده و موفقیت در فاز تهاجمی بود. او آمار و ارقام را طوری کنار هم قرار می‌داد تا بیشتر، عملکرد تهاجمی به چشم بیاید و نه ضعف در ساختار دفاعی. همیشه می‌گفت تیمی که حمله می‌کند، گل هم می‌خورد و از این دست حرف‌هایی که نه بینندگان را قانع می‌کرد و نه کارشناسان با او متفق‌القول بودند.

در العین اما روی دیگرِ سکه را در تیم ملی دیدیم؛ اینکه گل نخورد و البته گل هم نزد! حالا قلعه‌نویی اذهان عمومی را به سمت دیگری می‌بَرد. عملکرد تدافعی تیم ملی را پُررنگ می‌کند و البته کوچکترین اشاره‌ای به فاز تهاجمی و عدم موفقیت در این بخش نمی‌کند.

اما چند سوال مهم در رابطه با بازی با ازبکستان وجود دارد اما آیا امیر قلعه‌نویی پاسخی به آن‌ها می‌دهد؟ فلاش‌بکی به فینال تورنمنت کافا می‌زنیم؛ جایی که تیم ملی در همان ابتدای بازی با اخراج آریا یوسفی، ۱۰ نفره شد و به اجبار با یک یار کمتر مقابل میزبان قرار گرفت.

اگر آن بازی و جزئیاتش را به یاد ندارید، حتماً یک بار دیگر فینال کافا را تماشا کنید. ازبکستانی‌ها به تیر دروازه زدند، پنالتی گرفتند و از دست دادند و در نهایت هم در وقت‌های تلف‌شده گل برتری را به ثمر رساندند. تیم ملی در زمین خودی حبس شده بود؛ انگار که توان عبور از خط نیمه را هم نداشت.

همین اتفاق در نیمه‌ی دوم بازی با ازبکستان، این بار در فینال تورنمنت العین رخ داد. خوسانوف اخراج شد و ازبکستان مجبور بود تا با ۱۰ بازیکن به بازی ادامه بدهد. ایران روی دروازه‌ی حریف فشار آورد اما موقعیتی آنچنانی خلق نکرد. این فشار کجا و فشاری که ازبکستان در کافا روی دروازه‌ی ما به‌وجود آورد، کجا؟ نه قابل قیاس است و نه قابل دفاع.

 چرا بعد از اخراج خوسانوف، خطری جدی روی دروازه‌ی ازبکستان خلق نکردیم؟ بهترین فردی که می‌تواند پاسخ این پرسش را بدهد، امیر قلعه‌نویی است.

از بحث‌های فنی بگذریم؛ برویم سراغ بخش پُرحاشیه‌ی پنالتی‌ها. طبق قوانینِ تورنمنت العین، تیم‌ها بعد از تساوی در ۹۰ دقیقه مستقیماً راهی ضربات پنالتی می‌شدند. اتفاقی که هم در تقابل با کیپ‌ورد برای تیم ملی رخ داد و هم ازبکستان.

تیم ملی در ضربات پنالتی مغلوب ازبکستان شد و جام قهرمانی را از دست داد. این اتفاق به خودی خود یک موضوع مهم است اما نام نفراتی که برای ایران پنالتی زدند، حواشی فراوانی را ایجاد کرد. اینکه چرا محمدمهدی محبی و میلاد محمدی پشت ضربه ایستادند و توپ‌های‌شان گل نشد، اصل ماجرا است.

مهدی طارمی بعد از بازی، صحبت‌های عجیبی انجام داد؛ به‌خصوص جایی که گفت خیلی از بازیکنان نمی‌خواستند پنالتی بزنند: «بازیکنی که نخواهد در دیدار با ازبکستان پنالتی بزند، در جام جهانی یا مقابل تیم‌های بزرگتر می‌تواند به ما کمک کند؟ وقتی ۱۰ نفر ایستاده‌اند و همه می‌گویند پنالتی نمی‌زنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ منِ نوعی پنالتی‌هایم را زده‌ام و نام رقبا هم برای من فرقی ندارد. وقتی ذهنیت بازیکن ما این است که مقابل ازبکستان در این شرایط پنالتی نزند ...؛ نمی‌دانم چرا چنین تفکری دارند؟ متاسفانه فرهنگ فوتبالی ما به سمتی رفته که فشار زیادی روی تیم‌ها هست. درباره کلیات حرف می‌زنم. حالا تصور کنید من (پنالتی) زدم، گل هم زدم و بازی را بُردیم، اما یک روزی اگر در جام جهانی این اتفاق افتاد و من نبودم، چه می‌شود؟»

خیلی‌ها بر این عقیده‌اند که مأموریت انتخابِ بازیکنانی که قرار بود پنالتی‌ها را بزنند، بر عهده مهدی طارمی بوده است. از طرفی دیگر، ویدئوهایی منتشر شد که امیر قلعه‌نویی را در مواجهه با میلاد محمدی نشان می‌دهد. جایی که قلعه‌نویی خطاب به دفاع چپ تیم ملی می‌گوید: «کی گفت تو پنالتی بزنی؟»

قلعه‌نویی اما در کنفرانس مطبوعاتی هم تأکید کرد که خودش نفراتی که قرار بود پنالتی بزنند را انتخاب کرده است! حالا دو ابهام بزرگ به‌وجود می‌آید. اگر قلعه‌نویی مسئول انتخاب بوده، چرا میلاد محمدی پنالتی زده؟ و اگر او انتخاب را به مهدی طارمی سپرده، چرا در کنفرانس مطبوعاتی چنین بحثی را مطرح نکرده است؟ موضوع مهمتر اینکه چرا انتخاب بازیکنانی که قرار است پنالتی بزنند، باید بر عهده‌ی یک بازیکن باشد و نه سرمربی؟ یک بحث مهم دیگر؛ اگر قلعه‌نویی مسئول انتخاب بوده، چرا طارمی پشت ضربه قرار نگرفته؟ و البته اگر طارمی پنالتی‌هایش را زده، چرا مقابل کیپ‌ورد پشت ضربه ایستاد و توپ را به تور دروازه رساند؟ کیپ‌ورد با ازبکستان چه تفاوتی دارد؟

 این، پنالتی مهدی طارمی مقابل کیپ‌ورد است. اینکه چرا او مقابل ازبکستان پشت ضربه قرار نگرفت، مبهم است.

یکی از عجیب‌ترین اتفاقات تاریخ تیم ملی در ورزشگاه هزاع بن زاید رخ داد؛ همین ماجرای معروف پنالتی و آن‌هایی که پشت توپ ایستادند. به نظر که یک جای کار ایراد دارد و با سایر موارد همخوان نیست. قلعه‌نویی یا طارمی؟ پاسخ را کمتر کسی می‌داند.