گرانی ها

وخیم نشان دادن بیش از پیش اوضاع اقتصادی ایران و ایجاد ترس و وحشت در جامعه نسبت به گرانی های احتمالی، سیاست جدیدی است که به محض تمدید مهلت مذاکرات از سوی رسانه های امریکایی در دستور کار قرار گرفته است./ مشکل از جایی نشأت می گیرد که اشتباهات دولت اعتدال گرا درخصوص ضعف نشان دادن نسبت به تحریم های اقتصادی باعث شده تا برخی از مقامات و تحلیل گران غربی گمان کنند مردم ایران از سختی ها ترسی به دل راه می دهند!

محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي رئیس‌جمهور و سخنگوی دولت، در اظهارنظری وعده داده بود که «در 100 روز نخست آغاز به کار دولت يازدهم، کابينه جديد قصد ايجاد تغييرات در زندگي معيشتي مردم دارد و معیشت مردم متحول خواهد شد.» با نزدیک شدن به پایان وعده 100 روزه دولت، نگاهی به قیمت بازار مواد خوراکی پرمصرف نشان می‌دهد روند افزایشی شماری از اقلام غذایی متوقف شده است، با این حال بهای تعدادی از این اقلام همچنان رو به افزایش است.

قاضی پور در خصوص سخنان آقای توکلی مبنی بر این که مردم دیگر اشکنه هم نمی توانند بخورند بیان داشت: نظر آقای توکلی و بنده این بود که معیشت مردم در اولویت است و دولت جلوی گرانفروشی ها را بگیرد و این نوسانات بازار طبیعی به نظر نمی رسد اما در جمهوری اسلامی که جز ده کشور ثروتمند جهان است، بعد از انقلاب اسلامی کسی از گرسنگی نمرده است! و آنکه مرده است از زیادی خوردن قند و روغن و اینها است.

این دو جریان (علت گرانی را ضعف عملکرد دولت و یا عامل خارجی دانستن) از همان ابتدا به موازات یکدیگر شکل گرفت و مبنای تحلیل ها و قلم فرسایی های متعددی شد. اما نکته جالب توجه این بود که برای هر دسته، آنقدری شواهد وجود داشت که بتوان به آن گرائید و در تحلیل ها، هیچ کدام از دو طرف نمی توانست غلبه کامل بر دیگری پیدا کند. البته کار برای حامیان احمدی نژاد قدری دشوار بود؛ ...احتکارهایی که با دور زدن قانون صورت می گرفت، تشنج هایی که از طریق رسانه های زنجیره ای بازار را متأثر می کرد، واسطه هایی که قیمت را بالا می بردند و... اثباتشان آسان نبود. اما وجودشان «منطقاً» قابل توجیه بود.