انحصارگر

در واقع از بعد از جنگ که دوران سازندگی شروع شد؛ طیف فکری روی کار آمدند که عنوان­های مختلفی مثل مکتب نیویورک، مکتب نیاوران، نئو کلاسیک­ها به ایشان اطلاق می شد. این جریان شعارهایی زیبایی همچون دولت حداقلی، آزادی اقتصادی، رقابت اقتصادی، تعدیل اقتصادی و اقتصاد بازار و اینها را مطرح کردند؛ اما جریانی را در اقتصاد پیش بردند که در نهایت منجر می شود به حاکمیت جریان انحصارگر و رانت خوار که به اسم بازار از طریق رانت ثروت اندوزی کردند.