کار فرهنگی

در کشور ما هرموقع بحث از «کار فرهنگی» می شود، تصوری از تولید انبوه فیلم و سریال و پوستر و بنر و پلاکارد و... به اذهان متبادر می گردد. و از آنجاکه این کارها نیاز به سازمان دهی و بودجه کلان حکومتی و تخصص و مدیریت از بالا دارد، کسی از افراد معمولی خود را موظف به آنها نمی بیند و فعالیت ها یا محدود به وبلاگ و فیسبوک و جزوه و... می شود و یا تجمعاتی نظیر آنچه در روزهای گذشته شاهدش بودیم که اغلب هم بی نتیجه بوده و یا سبب نتیجه عکس می شوند. اما براستی آیا کار، اینقدر دشوار است؟

پس از طرح مسأله بحران زاد و ولد توسط رهبری معظم و همزمانی آن با علاقه دکتر احمدی نژاد و تدبیرات او برای حل این معضل، شاهد اتفاق خاصی نبوده ایم. برای درک اینکه "هیچ اتفاقی نیفتاده" نیازی نیست تا از اطلاعات خصوصی مردم آگاهی داشته باشیم، تنها نگاهی به آمار زاد و ولد در کشور پس از گذشت حدود دو سال از طرح این موضوع، بیانگر این حقیقت است که تغییری در رشد جمعیت نداشته ایم. حتی نیاز به این کار هم نیست، همینکه چنین آماری اعلام نمی شود، خود ناشی از این است که آنچنان امیدوارکننده نبوده است.