نقش کف آلود خاتمی در موج حماسه مردمی انتخابات 92

به گزارش 598 به نقل از خبرنگار «خبر نامه دانشجویان ایران»؛ اگر بحث حضور چهره های دست چندمی جناح ها و جریان های مختلف و ائتلاف های صورت گرفته را کنار بگذاریم، حضور چهره های مارک داری که عمدتا متوجه جناح موسوم به اصلاح طلبان است قابل تآمل است.

اصلاح طلبان که این روزها به دلیل اقل حضور در صحنه سیاسی و مدیریتی کشور، به دلیل عدم استقبال مردم از رویه و تئوری های آنها که از انتخابات شورای شهر دوم و مجلس هفتم آغار شد؛ به سر می برند تمام راه های ممکن را برای انتخابات 92 تست می کنند.

اما شاید مهم ترین وجهه رویه اصلاح ظلبان که به نظر می آید آنها از آن غفلت ورزیده اند آن است که این افراد که اکثریت قاطعشان در وقایع سال 88 رویه ای فتنه گرانه و متخاصم نسبت به نظام داشته اند چگونه و با چه وجهه ای قصد حضور در انتخبات 92 را دارند؟

کسانی که در سال 88، شورای نگهبان را به عنوان حکم قبول نداشتند و سعی داشتند در خصوص انتخابات حتی کار را به رفراندوم بکشانند و علنا برای مشروعیت و مقبولیت نطام شاخ و شانه کشیدند الان هم مدعی هستند و با نگاهی از بالا ادعا دارند که اگر می خواهید انتخابات پرشور باشد ما باید بیاییم و بدون هیچ مشکلی در انتخابات شرکت کنیم.

نام گذاری سال 92 از سوی رهبر انقلاب و تأکید بر حماسه آفرینی سیاسی و جهاد سیاسی و تأکید ایشان بر انتخابات و حضور حداکثری در انتخابات آن ها را دچار توهم دست پیش گرفتن و طلبکاری از نظام کرده است.

رهبر انقلاب در سخنان مهم اول فروردین 92 در مشهد مقدس فرمودند:«در انتخابات، همه‌ی سلیقه‌ها و جریانهای معتقد به جمهوری اسلامی باید شركت كنند؛ این، هم حق همه است، هم وظیفه‌ی همه است. انتخابات مال یك سلیقه‌ی خاص، مال یك جریان فكری و سیاسیِ خاص نیست. همه‌ی كسانی كه به نظام جمهوری اسلامی و به استقلال كشور معتقدند، به آینده‌ی كشور اهمیت میدهند، دلشان برای منافع ملی میسوزد، باید در انتخابات شركت كنند. رو گرداندن از انتخابات، مناسب كسانی است كه با نظام اسلامی مخالفند.»

جالب آنکه فقط در بررسی یک بند از شرایطی که رهبر انقلاب برای حضور در انتخابات مطرح فرمودند مشخص می شود که در دوران اصلاحات بیشترین تبیین منافع ملی از سوی ایشان صورت گرفت که نشانه ای از خطر افتادن منافع ملی در آن ایام است.