ششمین نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی ایران؛
عصر
ايران/ اگر مي دانستيد که فوايد ترک سيگار از همان ساعات اوليه ترک خود را
نشان مي دهند و تاثيرات مثبت خود را روي فرد سيگاري مي گذارند از همين
الان آن را کنار مي گذاشتيد.
اگر سيگاري هستيد بهتر است چند حقيقت و نکته را درباره عادتي که به آن مبتلا شده ايد بدانيد و شايد اين نکته ها موثر باشد و شما را به ترک سيگار ترغيب کند.
واقعيت اين است که بيشتر سيگاري ها هيچ وابستگي بدني به کشيدن آن ندارند و اعتياد به سيگار بيش از آنکه جنبه فيزيکي و جسمي داشته باشد علل و ريشه هاي رواني دارد و از همين رو مساله ترک آن بسيار دشوار است.
اما اگر شما هم جزء صدها ميليون سيگاري موجود در جهان هستيد بهتر است بدانيد که نتايج تحقيقات جديد (سال هاي 2013 و 2014) دانشمندان نشان مي دهد ترک سيگار اگر زير سن 40 سالگي روي دهد، فرد سيگاري مي تواند بسياري از خسارت هايي را که به دليل کشيدن سيگار به بدن خود وارد کرده است را جبران کند و مانند يک فرد غير سيگاري به حيات خود ادامه دهد.
اما در اهميت ترک سيگار بايد از چند جنبه به موضوع نگاه کرد:
1- نخست آنکه قوانين محدود کننده براي افراد سيگاري سال به سال در غالب نقاط جهان بيشتر و بيشتر مي شود و اين مساله پيدا کردن محيط مناسب براي سيگار کشيدن را از يک تفريح ” نشاط آور مضر” به يک "دغدغه ذهني جدي” براي افراد سيگاري بدل مي کند. در دهها و قرن هاي گذشته فرد سيگاري هر زماني اراده مي کرد تقريبا در همه محيط هاي عمومي مي توانست سيگار خود را روشن کرده و آن را دود کند اما امروزه اين امر تقريبا در هيچ کجاي دنيا ممکن نيست و کشورهاي مختلف بسته به سطح فرهنگ و اهميت و بودجه اي که به مساله بهداشت عمومي اختصاص مي دهند سيگاري ها را از محيط هاي باز به محيط هاي بسته و کوچک ، محدود و محدود تر کرده اند.
در بسياري از کشورهاي اروپايي و آمريکاي شمالي سال به سال عرصه بر سيگاري ها تنگ تر مي شود و قوانين محدود کننده شديد تر مي شود به نحوي که يک فرد سيگاري در برخي مناطق از اروپا يا آمريکا و کانادا براي در امان ماندن از شکايت هاي احتمالي همسايه ها و افراد نزديک به خانه يا محل کار و جريمه هايي که ممکن است دادگاه به دليل اين شکايت ها بر او وضع کند، به دنبال يافتن مکان هايي هستند که دود سيگار آنها مزاحم مشام ديگران نشود و همين امر خود تبديل به يک دغدغه ذهني و مشکل جدي براي بسياري از سيگاري ها شده است.
2- غالب افراد سيگاري خود از بوي بد دهان و لباس هايشان عاصي هستند و از اين مساله که وقتي وارد فضايي مي شوند مشام ديگران را تحريک مي کنند ،ناراحت اند.
3- مضرات مصرف سيگار براي غالب افراد سيگاري روشن است و دستکم آنها روزي چند بار به روي پاکت سيگار خود نگاه مي کنند که روي آن علايم هشدار دهنده از قبيل "سيگار مرگ آور است و..” نوشته شده است و در برخي کشورها بر طبق قوانين شان حتي تصاويري وحشتناک از مضرات مصرف سيگار بر بدن (لثه، ريه و..) روي پاکت ها نقش بسته است و شرکت هاي دخانيات براي فروش محصولات خود ملزم شده اند بدون تبليغ محصول ، بدون قرار دادن سيگار در انظار عمومي در فروشگاه ها و درج پيام ها و تصاوير هشدار دهنده از مصرف دخانيات ، محصولات خود را عرضه کنند.
4- فرد سيگاري علاوه بر خود، افرادي را که نيز در معرض دود سيگار او هستند در معرض آسيب قرار مي دهد و اين مساله نه به لحاظ اخلاقي رواست و هم از منظر حقوقي و قضايي قابل پيگرد به نظر مي رسد ، کما اينکه در بسيار ياز کشورهاي دنيا اين موضوع در قوانين مرتبط با محدوديت براي سيگاري ها ديده شده است.
5- و نکته پاياني اينکه به هر جهت سيگار شايد تنها محصولي باشد که فرد سيگاري مبلغي از درآمد روزانه خود را بابت آن مي پردازد در حالي که با هر ” پُک زدن ” بر نخ به نخ سيگارها، ثانيه هايي طلايي از طول عمر خود را از دست مي دهد و از سوي ديگر خود را در معرض ابتلا به انواع و اقسام بيماري ها و سرطان هاي مهلک قرار مي دهد.
خلاصه اينکه يک فرد سيگاري در يک معادله غير منطقي گرفتار شده است و ميليون ها انسان در سرتاسر جهان گرفتار اين اعتياد به ظاهر ساده اما در عمل بسيار پيچيده و مرگبار هستند و رهايي از اين اعتياد به هر جهت مي تواند در کميت و کيفيت زندگي بخش بزرگي از مردم جهان موثر باشد.
با اين مقدمه حالا شايد بسيار به جا باشد تا از نخستين ساعات ترک کردن عادت سيگار کشيدن و تاثير بسيار مثبت و آني آن بر عملکرد بدن و پاک شدن بدن فرد سيگاري از سموم سيگار تا هفته ها و ماه ها و سال هاي آتي بگوييم که طبق تحقيق جديد دانشمندان مشخص شده است يک فرد سيگاري از 6 ساعت نخست ترک اين عادت يا اعتياد مي تواند شاهد بهبود و معکوس شدن (رو به مثبت) عملکرد بسياري از دستگاه هاي داخلي بدن خود باشد.
در زير به نخستين علامات ترک سيگار در بدن يک فرد سيگاري از 6 ساعت نخست از آغاز ترک سيگار تا 15 سال پس از آن اشاره مي شود:
– در شش ساعت نخست از ترک سيگار عملکرد قلب تغيير مي کند و با آرامش و راحتي بهتري مي زند و فشار به روي قلب و فشار خون آرام آرام پايين مي آيد.
– در روز نخست از ترک سيگار (24 ساعت پس از کشيدن آخرين سيگار) همه نيکوتين موجود در خون خارج مي شود ، مونوکسيد کرين خون کاهش قابل ملاحظه اي مي يابد و اکسيژن به بافت هاي بدن و قلب راحت تر مي رسد. نوک انگشتان گرم تر مي شود و کمتر ” گز گز” مي کند.
3- در هفته نخست ترک سيگار حس بويايي و چشايي به حد قابل ملاحظه اي بهتر مي شود ، ريه (شُش) فرد سيگاري شروع به فرايند بازسازي مي کند ؛ کيفيت خون فرد سيگاري بهتر مي شود و سطح مواد آنتي اکسيداني همچون ويتامين "سي ” در خون به نحو قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد.
4- در ماه نخست از ترک سيگار سرفه ها و "خِر خِر” ريه ها به نحو محسوسي کاهش مي يابد ، قدرت انتقال مواد مغذي از خون به بافت هاي بدني ارتقا قابل ملاحظه اي مي يابد و اين گونه توان سيستم ايمني بدن فرد براي مبارزه با انواع و اقسام باکتري ها افزايش مي يابد. غلظت و چسبندگي خون در رگ ها به طور قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد و گردش خون در دست ها و پاها با قوت و قدرت بيشتري نسبت به گذشته جريان مي يابد.
– در شش ماه نخست از زمان ترک سيگار ريه فرد سيگاري بسيار بهتر کار مي کند و خلط بسيار کمتري دارد و فرد ترک کرده احساس استرس و فشار رواني کمتري مي کند.
– يک سال پس ار ترک سيگار فرد تقريبا ريه بسيار سالم تري دارد و احساس تنگي نفس نمي کند و با راحتي بيشتري نفس مي کشد.
-2 تا 5 سال پس از ترک سيگار ريسک حملات قلبي به ويژه در مردان به شدت کاهش يافته و با گذشت زمان اين ريسک کمتر و کمتر مي شود و براي زنان سيگاري 5 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به سرطان رحم تقريبا با يک زن غير سيگاري برابر مي شود.
– 10 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به سرطان ريه در افراد سيگاري به طور قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد.
و در نهايت 15 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به حمله قلبي و سکته يک فرد ترک کرده تقريبا برابر با يک فرد غير سيگاري است. فرد ترک کرده ريه هاي سالمي دارد و در بسياري از شاخص هاي سلامتي تفاوت چنداني با يک فرد غير سيگاري نمي کند.
همه اينها در حالي است که زمان ترک سيگار در زير سن 40 سالگي باشد و هر چه زمان از 40 سالگي افراد بيشتر گذشته باشد امکان جبران بخش بزرگي از اين آثار کاهش مي يابد هر چند در همان سنين نيز مي تواند در کاهش بخش بزرگي از ريسک هاي مربوط به بيماري ها موثر باشد.
شايد پس از خواندن اين متن که برپايه نتايج علمي و يافته هاي تحقيقات دانشمنداني است که روي ترک سيگار مطالعات علمي انجام داده اند، عاقلانه ترين کار براي افراد سيگاري مچاله کردن بسته سيگار و خداحافظي دائمي با اين تفريح مرگ بار باشد . شايد اگر در منزل هستيد خاموش کردن سيگار در جاسيگاري و انداختن آن به همراه جاسيگاري در سطل زباله آغاز خوبي بر پايان سيگاري بودنتان باشد.
اگر سيگاري هستيد بهتر است چند حقيقت و نکته را درباره عادتي که به آن مبتلا شده ايد بدانيد و شايد اين نکته ها موثر باشد و شما را به ترک سيگار ترغيب کند.
واقعيت اين است که بيشتر سيگاري ها هيچ وابستگي بدني به کشيدن آن ندارند و اعتياد به سيگار بيش از آنکه جنبه فيزيکي و جسمي داشته باشد علل و ريشه هاي رواني دارد و از همين رو مساله ترک آن بسيار دشوار است.
اما اگر شما هم جزء صدها ميليون سيگاري موجود در جهان هستيد بهتر است بدانيد که نتايج تحقيقات جديد (سال هاي 2013 و 2014) دانشمندان نشان مي دهد ترک سيگار اگر زير سن 40 سالگي روي دهد، فرد سيگاري مي تواند بسياري از خسارت هايي را که به دليل کشيدن سيگار به بدن خود وارد کرده است را جبران کند و مانند يک فرد غير سيگاري به حيات خود ادامه دهد.
اما در اهميت ترک سيگار بايد از چند جنبه به موضوع نگاه کرد:
1- نخست آنکه قوانين محدود کننده براي افراد سيگاري سال به سال در غالب نقاط جهان بيشتر و بيشتر مي شود و اين مساله پيدا کردن محيط مناسب براي سيگار کشيدن را از يک تفريح ” نشاط آور مضر” به يک "دغدغه ذهني جدي” براي افراد سيگاري بدل مي کند. در دهها و قرن هاي گذشته فرد سيگاري هر زماني اراده مي کرد تقريبا در همه محيط هاي عمومي مي توانست سيگار خود را روشن کرده و آن را دود کند اما امروزه اين امر تقريبا در هيچ کجاي دنيا ممکن نيست و کشورهاي مختلف بسته به سطح فرهنگ و اهميت و بودجه اي که به مساله بهداشت عمومي اختصاص مي دهند سيگاري ها را از محيط هاي باز به محيط هاي بسته و کوچک ، محدود و محدود تر کرده اند.
در بسياري از کشورهاي اروپايي و آمريکاي شمالي سال به سال عرصه بر سيگاري ها تنگ تر مي شود و قوانين محدود کننده شديد تر مي شود به نحوي که يک فرد سيگاري در برخي مناطق از اروپا يا آمريکا و کانادا براي در امان ماندن از شکايت هاي احتمالي همسايه ها و افراد نزديک به خانه يا محل کار و جريمه هايي که ممکن است دادگاه به دليل اين شکايت ها بر او وضع کند، به دنبال يافتن مکان هايي هستند که دود سيگار آنها مزاحم مشام ديگران نشود و همين امر خود تبديل به يک دغدغه ذهني و مشکل جدي براي بسياري از سيگاري ها شده است.
2- غالب افراد سيگاري خود از بوي بد دهان و لباس هايشان عاصي هستند و از اين مساله که وقتي وارد فضايي مي شوند مشام ديگران را تحريک مي کنند ،ناراحت اند.
3- مضرات مصرف سيگار براي غالب افراد سيگاري روشن است و دستکم آنها روزي چند بار به روي پاکت سيگار خود نگاه مي کنند که روي آن علايم هشدار دهنده از قبيل "سيگار مرگ آور است و..” نوشته شده است و در برخي کشورها بر طبق قوانين شان حتي تصاويري وحشتناک از مضرات مصرف سيگار بر بدن (لثه، ريه و..) روي پاکت ها نقش بسته است و شرکت هاي دخانيات براي فروش محصولات خود ملزم شده اند بدون تبليغ محصول ، بدون قرار دادن سيگار در انظار عمومي در فروشگاه ها و درج پيام ها و تصاوير هشدار دهنده از مصرف دخانيات ، محصولات خود را عرضه کنند.
4- فرد سيگاري علاوه بر خود، افرادي را که نيز در معرض دود سيگار او هستند در معرض آسيب قرار مي دهد و اين مساله نه به لحاظ اخلاقي رواست و هم از منظر حقوقي و قضايي قابل پيگرد به نظر مي رسد ، کما اينکه در بسيار ياز کشورهاي دنيا اين موضوع در قوانين مرتبط با محدوديت براي سيگاري ها ديده شده است.
5- و نکته پاياني اينکه به هر جهت سيگار شايد تنها محصولي باشد که فرد سيگاري مبلغي از درآمد روزانه خود را بابت آن مي پردازد در حالي که با هر ” پُک زدن ” بر نخ به نخ سيگارها، ثانيه هايي طلايي از طول عمر خود را از دست مي دهد و از سوي ديگر خود را در معرض ابتلا به انواع و اقسام بيماري ها و سرطان هاي مهلک قرار مي دهد.
خلاصه اينکه يک فرد سيگاري در يک معادله غير منطقي گرفتار شده است و ميليون ها انسان در سرتاسر جهان گرفتار اين اعتياد به ظاهر ساده اما در عمل بسيار پيچيده و مرگبار هستند و رهايي از اين اعتياد به هر جهت مي تواند در کميت و کيفيت زندگي بخش بزرگي از مردم جهان موثر باشد.
با اين مقدمه حالا شايد بسيار به جا باشد تا از نخستين ساعات ترک کردن عادت سيگار کشيدن و تاثير بسيار مثبت و آني آن بر عملکرد بدن و پاک شدن بدن فرد سيگاري از سموم سيگار تا هفته ها و ماه ها و سال هاي آتي بگوييم که طبق تحقيق جديد دانشمندان مشخص شده است يک فرد سيگاري از 6 ساعت نخست ترک اين عادت يا اعتياد مي تواند شاهد بهبود و معکوس شدن (رو به مثبت) عملکرد بسياري از دستگاه هاي داخلي بدن خود باشد.
در زير به نخستين علامات ترک سيگار در بدن يک فرد سيگاري از 6 ساعت نخست از آغاز ترک سيگار تا 15 سال پس از آن اشاره مي شود:
– در شش ساعت نخست از ترک سيگار عملکرد قلب تغيير مي کند و با آرامش و راحتي بهتري مي زند و فشار به روي قلب و فشار خون آرام آرام پايين مي آيد.
– در روز نخست از ترک سيگار (24 ساعت پس از کشيدن آخرين سيگار) همه نيکوتين موجود در خون خارج مي شود ، مونوکسيد کرين خون کاهش قابل ملاحظه اي مي يابد و اکسيژن به بافت هاي بدن و قلب راحت تر مي رسد. نوک انگشتان گرم تر مي شود و کمتر ” گز گز” مي کند.
3- در هفته نخست ترک سيگار حس بويايي و چشايي به حد قابل ملاحظه اي بهتر مي شود ، ريه (شُش) فرد سيگاري شروع به فرايند بازسازي مي کند ؛ کيفيت خون فرد سيگاري بهتر مي شود و سطح مواد آنتي اکسيداني همچون ويتامين "سي ” در خون به نحو قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد.
4- در ماه نخست از ترک سيگار سرفه ها و "خِر خِر” ريه ها به نحو محسوسي کاهش مي يابد ، قدرت انتقال مواد مغذي از خون به بافت هاي بدني ارتقا قابل ملاحظه اي مي يابد و اين گونه توان سيستم ايمني بدن فرد براي مبارزه با انواع و اقسام باکتري ها افزايش مي يابد. غلظت و چسبندگي خون در رگ ها به طور قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد و گردش خون در دست ها و پاها با قوت و قدرت بيشتري نسبت به گذشته جريان مي يابد.
– در شش ماه نخست از زمان ترک سيگار ريه فرد سيگاري بسيار بهتر کار مي کند و خلط بسيار کمتري دارد و فرد ترک کرده احساس استرس و فشار رواني کمتري مي کند.
– يک سال پس ار ترک سيگار فرد تقريبا ريه بسيار سالم تري دارد و احساس تنگي نفس نمي کند و با راحتي بيشتري نفس مي کشد.
-2 تا 5 سال پس از ترک سيگار ريسک حملات قلبي به ويژه در مردان به شدت کاهش يافته و با گذشت زمان اين ريسک کمتر و کمتر مي شود و براي زنان سيگاري 5 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به سرطان رحم تقريبا با يک زن غير سيگاري برابر مي شود.
– 10 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به سرطان ريه در افراد سيگاري به طور قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد.
و در نهايت 15 سال پس از ترک سيگار ريسک ابتلا به حمله قلبي و سکته يک فرد ترک کرده تقريبا برابر با يک فرد غير سيگاري است. فرد ترک کرده ريه هاي سالمي دارد و در بسياري از شاخص هاي سلامتي تفاوت چنداني با يک فرد غير سيگاري نمي کند.
همه اينها در حالي است که زمان ترک سيگار در زير سن 40 سالگي باشد و هر چه زمان از 40 سالگي افراد بيشتر گذشته باشد امکان جبران بخش بزرگي از اين آثار کاهش مي يابد هر چند در همان سنين نيز مي تواند در کاهش بخش بزرگي از ريسک هاي مربوط به بيماري ها موثر باشد.
شايد پس از خواندن اين متن که برپايه نتايج علمي و يافته هاي تحقيقات دانشمنداني است که روي ترک سيگار مطالعات علمي انجام داده اند، عاقلانه ترين کار براي افراد سيگاري مچاله کردن بسته سيگار و خداحافظي دائمي با اين تفريح مرگ بار باشد . شايد اگر در منزل هستيد خاموش کردن سيگار در جاسيگاري و انداختن آن به همراه جاسيگاري در سطل زباله آغاز خوبي بر پايان سيگاري بودنتان باشد.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
