بازخوانی فعالیتها و گفتوگوهای مسعود نجابتی؛
در پی استعفای نمایشی ظریف؛
محمدجواد ظریف که در 67 ماه گدشته سکان دستگاه دیپلماسی کشور را به دست داشت و قرار بود با تصویب برجام، دروازه‌های اقتصاد جهان را به روی کشور بگشاید، شب گذشته طی پیامی اینستاگرامی نوشت توان ادامه "خدمت" به کشور را ندارد؛ هرچند که ماجرای نمایشیِ "استعفا" هدفی جز سردرگمی مردم ندارد اما چنانچه ظریف واقعا از وزارت خارجه برود، هزینه بازسازی تاسیسات هسته‌ای و آبروی بربادرفته ایران در نظام بین‌الملل را چه کسی خواهد پرداخت؟
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، شب گذشته محمدجواد ظریف در اقدامی غیررسمی خبر استعفایش را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد، در بخشی از این پیام آمده بود: «از بزرگواری مردم عزیز و دلاور ایران و مسئولین محترم در 67 ماه گذشته سپاسگزارم. از ناتوانی برای ادامه "خدمت" و تمام کاستی‌ها و کوتاهی‌ها در دوران "خدمت" صمیمانه پوزش می‌خواهم ».
در ابتدا برخی از افراد نزدیک به دولت سعی کردند دلیل استعفای ظریف را عدم دعوت وی در دیدار با بشاراسد عنوان کنند اما این استدلال ناشیانه نتوانست افکار عمومی را قانع نماید. شانه خالی کردن وزیر خارجه از زیر بار اشتباهات چندساله‌ی دستگاه دیپلماسی و بی‌مسئولیتی وی نسبت به خسارت‌های به‌بار آمده از قِبل برجام واکنش‌های تند مردم را بدنبال داشت؛ با نگاهی به کامنت‌های ارسال شده در زیر پست استعفای ظریف با موجی از عبارت‌های خشن و گاها فحش‌های ناموسی علیه وزیر خارجه روبرو می‌شویم که مشتی‌ست نمونه خروار. (انتشار کامنت‌های "توهین‌آمیز" درخور شان رسانه‌های رسمی نیست به همین خاطر صرفا به بخش کوچکی از نظرات اشاره کرده‌ایم)
بدون شک اشتباهات ترجمه‌ای در متن معاهدات بین‌المللی می‌تواند تبعات زیان‌باری برای کشور داشته باشد با اینحال اشتباهات صورت‌گرفته توسط ظریف بسیار فراتر از چنین مسائلی است؛ تمسخر دستگاه دیپلماسی در رسانه‌های بین‌المللی شاید اندکی چهره ایران را عقب‌افتاده نشان دهد اما با گذشت زمان فراموش می‌شود، عقب‌افتادگی واقعی زمانی است که تاسیسات علمی کشور تعطیل شود و چشم امید مردم به دست بیگانگان باشد.
هرچند که بازیِ استعفا هدفی جز سردرگمی مردم ندارد اما چنانچه ظریف واقعا از وزارت خارجه برود، هزینه بازسازی تاسیسات هسته‌ای و آبروی برباد رفته ایران در نظام بین‌الملل را چه کسی خواهد پرداخت؟ چند سال طول می‌کشد تا تاسیسات هسته‌ای اراک و فردو به حالت اول بازگردند و تبعات این عقب‌افتادگی را چگونه می‌توان جبران کرد؟
در ابتدا برخی از افراد نزدیک به دولت سعی کردند دلیل استعفای ظریف را عدم دعوت وی در دیدار با بشاراسد عنوان کنند اما این استدلال ناشیانه نتوانست افکار عمومی را قانع نماید. شانه خالی کردن وزیر خارجه از زیر بار اشتباهات چندساله‌ی دستگاه دیپلماسی و بی‌مسئولیتی وی نسبت به خسارت‌های به‌بار آمده از قِبل برجام واکنش‌های تند مردم را بدنبال داشت؛ با نگاهی به کامنت‌های ارسال شده در زیر پست استعفای ظریف با موجی از عبارت‌های خشن و گاها فحش‌های ناموسی علیه وزیر خارجه روبرو می‌شویم که مشتی‌ست نمونه خروار. (انتشار کامنت‌های "توهین‌آمیز" درخور شان رسانه‌های رسمی نیست به همین خاطر صرفا به بخش کوچکی از نظرات اشاره کرده‌ایم)
محمدجواد ظریف در ابتدای دوران وزارتش با وعده مذاکره با آمریکا و برداشته‌شدن تحریم‌ها به شخصیت محبوبی بدل شده بود اما با گذشت زمان اشتباهاتی را مرتکب شد که کشور را بیش از پیش در باتلاق مشکلات فرو برد؛ وزیری که ادعا می‌شد به زبان انگلیسی مسلط است و می‌تواند به راحتی با جهانیان سخن بگوید حتی در ترجمه‌ی یک متن معاهده نیز ناتوان بود، چطور می‌توان فراموش کرد که اشتباه ظریف در ترجمه کلمه lift (به معنای تعلیق) موجب تمسخر دستگاه دیپلماسی توسط وندی شرمن شد و در ادامه رسانه‌های غربی سعی کردند مذاکره‌کنندگان ایرانی را بعنوان افراد بی‌سواد معرفی کنند.
بدون شک اشتباهات ترجمه‌ای در متن معاهدات بین‌المللی می‌تواند تبعات زیان‌باری برای کشور داشته باشد با اینحال اشتباهات صورت‌گرفته توسط ظریف بسیار فراتر از چنین مسائلی است؛ تمسخر دستگاه دیپلماسی در رسانه‌های بین‌المللی شاید اندکی چهره ایران را عقب‌افتاده نشان دهد اما با گذشت زمان فراموش می‌شود، عقب‌افتادگی واقعی زمانی است که تاسیسات علمی کشور تعطیل شود و چشم امید مردم به دست بیگانگان باشد.
هرچند که بازیِ استعفا هدفی جز سردرگمی مردم ندارد اما چنانچه ظریف واقعا از وزارت خارجه برود، هزینه بازسازی تاسیسات هسته‌ای و آبروی برباد رفته ایران در نظام بین‌الملل را چه کسی خواهد پرداخت؟ چند سال طول می‌کشد تا تاسیسات هسته‌ای اراک و فردو به حالت اول بازگردند و تبعات این عقب‌افتادگی را چگونه می‌توان جبران کرد؟
*وحید عزیزی
اخبار ویژه
رئیسی در نشست خبری با مقام پاکستانی:
رهبرانقلاب دردیدار فرماندهان نیروهای مسلح:
اعتراف مهم نشریه اکونومیست:
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
