کشفی غیرمنتظره در صحرای سینا

به گزارش پایگاه خبری 598،  کاوش‌های جدید در مصر نشان می‌دهد یک دژ بزرگ باستانی در شمال صحرای سینا، بیش از ۲۰۰۰ سال پیش دارای منظره‌ای گسترده از ۵۰۰ درخت در مسیر ورودی‌اش بوده است.

«لایوساینس» نوشت، باستان‌شناسان این کشف را هنگام کاوش‌های بیشتر در دژی انجام دادند که در قرون مختلف، بازسازی و اصلاح شده بود. وجود این دژ برای چندین دهه شناخته‌شده بود، اما یافته‌های جدید باستان‌شناسان وزارت گردشگری و آثار باستانی مصر، نوری تازه بر چگونگی دژ در بیش از دو هزار سال پیش می‌تاباند.

این دژ در محوطه «تل ابوصیفی» واقع شده و در دوره بطلمیوسی (حدود ۳۰۴ تا ۳۰ پیش از میلاد) زمانی که بطلمیوس اول، یکی از سرداران اسکندر کبیر و نوادگانش بر مصر حکومت می‌کردند و همچنین در دوره رومی (حدود ۳۰ پیش از میلاد تا ۶۴۲ میلادی)، زمانی که مصر یکی از استان‌های امپراتوری روم بود، مورد استفاده بود.

کاوشگران دریافتند که در دوره بطلمیوسی، در دو طرف جاده‌ای که به ورودی دژ منتهی می‌شد، ۵۰۰ حلقه کاشتِ محصور شده با خاک رس قرار داشت. وزارت فرهنگ مصر در بیانیه‌ای اعلام کرد که این حلقه‌ها احتمالاً شامل درخت بودند. مشخص نیست که آب‌وهوای صحرای سینا حدود ۲۰۰۰ سال پیش دقیقاً چگونه بوده است.

کاوشگران همچنین دریافتند در دوران بطلمیوسی، دژ با خندقی به عمق بیش از ۲ متر احاطه شده بود. این خندق به سربازان برای دفاع از دژ کمک می‌کرد. بطلمیوسی‌ها در دوره‌های مختلف با دشمنان گوناگونی مواجه بودند که از جمله آنها به امپراتوری سلوکی، جمهوری روم و گروه‌های شورشی داخل مصر می‌توان اشاره کرد.

«الیزابت مکالی»، استاد رشته کلاسیک در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه سیتی نیویورک که در این کاوش شرکت نداشت، گفت: ممکن است حلقه‌های گِلی برای کاشت درخت استفاده شده باشند. ۵۰۰ درخت تعداد زیادی است، اما ما از طریق پاپیروس‌ها و باستان‌شناسی شواهدی از کشت وسیع گیاهان انگور، میوه‌ها، درختان در مصر بطلمیوسی داریم.

او اشاره کرد: اگر گروه تحقیقاتی بتواند بقایای ریشه‌ها را کشف کند، می‌تواند تأییدی بر استفاده این حلقه‌ها برای کاشت درخت باشد. همچنین ممکن است به شناسایی گونه‌های درخت کمک کند.

باستان‌شناسان چند کشف دیگر نیز داشتند، که از جمله آنها به محل زندگی سربازان و احتمالاً خانواده‌هایشان می‌توان اشاره کرد. آنها همچنین بخشی از یک جاده به طول ۱۰۰ متر و عرض ۱۱ متر را کشف کردند که با سنگ‌های آهکی فرش شده بود. این جاده برای عبور واحدهای نظامی به سمت دژ استفاده می‌شد.

در کشفی غیرمنتظره، باستان‌شناسان همچنین چهار گوشه ساختمانی را کشف کردند که ممکن است مربوط به دوره‌ای حتی قدیمی‌تر باشد. احتمال دارد این ساختار نیز یک دژ باشد، اما گروه کاوشگر هنوز نتوانسته قدمت آن را مشخص یا کاربرد آن را تأیید کند.