آیا اسرائیلِ امروز، بازمانده قوم بنی‌اسرائیل قرآنی است؟

به گزارش پایگاه خبری 598، اسرائیلِ امروز، نه میراث بنی‌اسرائیل قرآنی، بلکه ساخته‌ی صهیونیسم و استعمار برای غصب سرزمین فلسطین است.

با شدت یافتن تجاوزگری‌های رژیم صهیونیستی، بار دیگر این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده است که:

آیا اسرائیل فعلی، همان قوم بنی‌اسرائیلی است که در قرآن کریم از آن سخن رفته است؟

برای پاسخ دقیق و علمی به این پرسش، نیازمند بررسی مستندات تاریخی، دینی و جغرافیایی هستیم؛ مستنداتی که نشان می‌دهند میان قوم بنی‌اسرائیل قرآن و موجودیت رژیم اسرائیل هیچ نسبتی وجود ندارد، جز در نامی که از آن سوءاستفاده شده است.

۱. قوم بنی‌اسرائیل در قرآن و تاریخ

قوم بنی‌اسرائیل به نسل یعقوب پیامبر (ع) بازمی‌گردند. حضرت یعقوب که لقبش «اسرائیل» به معنای «عبدالله» است، پدر دوازده پسر بود که بعدها به دوازده سبط بنی‌اسرائیل معروف شدند. آنان پس از ماجرای حضرت یوسف (ع) به مصر رفتند و تحت سلطه‌ی فرعونیان به بردگی گرفته شدند.

قرآن کریم، به روشنی از دوران آوارگی آنان در صحرای سینا، طغیان در برابر حضرت موسی (ع)، و نهایتاً غضب الهی یاد می‌کند: «فَبَآءَوا بِغَضَبٍ عَلَی غَضَبٍ…»۱

پس از موسی، تحت فرمان یوشع بن نون، سرزمین کنعان را فتح کردند و بعدها حکومت‌هایی نظیر داوود و سلیمان (ع) تشکیل دادند. این حکومت‌ها مدت‌ها پیش از میلاد مسیح (ع) از هم فروپاشیدند و قوم بنی‌اسرائیل تحت تسلط بابل، ایران، یونان و روم قرار گرفتند. در سال ۷۰ میلادی، معبد دوم اورشلیم نیز توسط رومیان تخریب شد و یهودیان برای قرن‌ها دچار پراکندگی شدند.

(منابع: کتاب مقدس، سفر پادشاهان؛ تاریخ یوسف فلاویوس؛ تورات عبری؛ قرآن کریم، سوره بقره و مائده)

۲. فلسطین؛ سرزمین کنعانیان نه یهودیان

نام «فلسطین» برگرفته از اقوام کنعانی و یبوسی است که حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد، از عربستان به سواحل شرقی مدیترانه مهاجرت کردند. شهر بیت‌المقدس در ابتدا به نام «یبوس» شناخته می‌شد. این سرزمین، پیش از بنی‌اسرائیل و بعدها در کنار آنان، زیستگاه اقوام گوناگون سامی‌نژاد بود. ۲

۳. بازگشت یهودیان به فلسطین؛ پروژه سیاسی نه وعده الهی

پس از قرن‌ها پراکندگی، یهودیان تا پیش از قرن نوزدهم، سهم اندکی از جمعیت فلسطین را داشتند. به عنوان نمونه در سال ۱۸۸۰، از ۵۰۰,۰۰۰ نفر ساکن فلسطین، تنها ۲۴,۰۰۰ نفر یهودی بودند (کمتر از ۵%).
اما جنبش صهیونیسم به رهبری تئودور هرتسل (۱۸۹۶) و سپس برگزاری اولین کنگره صهیونیستی در بازل سوئیس (۱۸۹۷)، طرح اسکان گسترده یهودیان در فلسطین را دنبال کرد.

اعلامیه بالفور (۱۹۱۷)، حمایت انگلستان از ایجاد وطن ملی یهودیان در فلسطین را اعلام کرد. سپس با اشغال نظامی فلسطین توسط انگلیس و کوچ گسترده یهودیان از اروپا، جمعیت آنان به حدود ۳۲% رسید. ۳

۴. تأسیس اسرائیل؛ نه تولدی تاریخی، بلکه زایشی استعماری

در ۱۴ مه ۱۹۴۸، به دنبال خروج انگلستان و با وجود مخالفت اکثریت مسلمانان و مسیحیان فلسطینی، دیوید بن‌گوریون تأسیس اسرائیل را اعلام کرد. این موجودیت، نه ادامه طبیعی تاریخ یهودیت، بلکه یک پروژه استعماری با حمایت ابرقدرت‌ها بود. به‌ویژه ایالات متحده و شوروی، این رژیم را سریعاً به رسمیت شناختند. ۴

۵. جعل تاریخی؛ وقتی اسرائیل نام پیامبر شد!

در منابع یهودی، ماجرای اعطای نام «اسرائیل» به یعقوب به نحوی تحریف شده که به جنگ با خدا مربوط می‌شود!
«نام تو دیگر یعقوب نخواهد بود، بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا و انسان مجاهده کردی و غالب آمدی. »۵،در حالی که در ادبیات قرآنی، «اسرائیل» لقب احترام‌آمیز برای پیامبری بزرگ است.

۶. نتیجه‌گیری: اسرائیل امروز نسبتی با بنی‌اسرائیل قرآن ندارد

بنی‌اسرائیل قرآنی، قومی دینی با ریشه‌ای در پیامبری و توحید بود؛ اسرائیل امروزی، موجودیتی سیاسی – نظامی – استعماری است. آنچه امروز اسرائیل می‌نامند، امتداد یک جنبش صهیونیستی است نه قوم بنی‌اسرائیل. تصاحب نام «اسرائیل» توسط رژیمی نژادپرست، نه‌تنها تحریف هویت دینی، بلکه توهین به جایگاه پیامبران الهی است.

پیشنهاد مطالعاتی

۱. «صهیونیسم و دروغ بزرگ» اثر رُژه گارودی
۲. «تاریخ یهود» از ویل دورانت
۳. اختراع قوم یهود، اثر شلومو زند
۴. قرآن کریم، سوره‌های بقره، مائده، اعراف و اسراء

پی نوشت ها:

۱. بقره،۹۰

۲. دائرة المعارف بریتانیکا؛ تاریخ‌نگاری باستان‌شناسان آکسفورد

۳. Arthur Koestler, “Thirteenth Tribe”; پروتکل‌های صهیون؛ آرشیو رسمی سازمان ملل

۴. اسناد رسمی سازمان ملل متحد، قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی، ۱۹۴۷؛ بایگانی روزنامه نیویورک‌تایمز

۵. سفر پیدایش، باب ۳۲: ۲۸