چرا کواکبیان ادعایی بی‌مبنا درباره کاترین شکدم را مطرح کرد؟

به گزارش پایگاه خبری 598، سایت تابناک نوشت:

مصطفی کواکبیان، سیاستمدار اصلاح‌طلب، درست چند روز پس از پایان جنگ ۱۲ روزه، مهمان شبکه خبر شد. اما گفت‌وگوی تلویزیونی او با یک جمله جنجالی، همراه شد؛ اتهام جاسوسی به «کاترین شکدم» و ادعای رابطه پنهان او با برخی مسئولان، آن هم همراه با عدد و رقمی که مثل بمب در فضای رسانه‌ای ترکید. این حرف‌ها پای او را به قوه قضائیه باز کرد. حالا، پس از گذشت مدتی و زیربار موج انتقادها، کواکبیان با حضور در دفتر سایت خبری «تابناک» رسماً عذرخواهی کرده و می‌گوید هم واژه‌اش خطا بوده و هم بیان چنین موضوعی در تلویزیون اشتباه بزرگی بوده است. بخش‌هایی از اظهارات وی به شرح زیر است:

* یک شب، شبکه خبر با اصرار از من برای حضور در برنامه دعوت کرد. در جریان جنگ ۱۲ روزه حمله اسرائیل به ایران، شش بار در شبکه‌های مختلف تلویزیونی حضور داشتم؛ نه اینکه از تهران خارج شده باشم، بلکه در همین تهران، در شبکه‌های استانی، شبکه خبر و شبکه افق برنامه داشتم. در آن روزها، مطالبم بازتاب مثبت داشت و ایرادی متوجه آنها نبود. اما در برنامه شبکه خبر، آقای خضریان، نماینده فعلی مجلس سخنانی ایراد کرد که کنایه به حضور نفوذی‌ها در جناح‌های سیاسی داشت. او احترام زیادی به من گذاشت، اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که ناخواسته جملاتی بر زبانم آمد که بعد‌ها گفتم‌ای کاش بیان نکرده بودم. از همین‌جا از همه مسئولانی که ممکن است سخنانم به آنها بی‌احترامی کرده باشد، عذرخواهی می‌کنم.

* در آن برنامه تأکید کردم که نباید موضوع «نفوذی‌ها» را به اتباع افغانستانی یا یک جناح سیاسی محدود کرد؛ موضوع، ریشه‌ای و عمیق‌تر است. نام خانمی را هم آوردم و صریح گفتم تردیدی ندارم که او جاسوس بوده و حتی در رفتار‌های بعدی‌اش این امر آشکار بوده است. البته هیچ جاسوسی آشکارا خود را معرفی نمی‌کند یا روش‌های کاری‌اش را توضیح نمی‌دهد. با این حال، در انتخاب کلمات دقت لازم را به خرج ندادم. بعد‌ها به من گفتند‌ای‌کاش به‌جای واژه «هم‌خوابی» از کلمه «صیغه» استفاده می‌کردم. آن خانم پیش‌تر رقم ۱۲۰ را ذکر کرده بود، اما هم آن عدد نادرست و هم بیانش ناشی از سبق لسانی من بود. بابت این موضوع به‌طور جدی عذرخواهی می‌کنم و خوشحالم که امروز فرصت توضیح و اصلاح آن فراهم شد.

* پس از آن گفت‌و‌گو، بسیاری از مسئولان از من دلخور شدند و حتی یکی از علمای قم تماس گرفت و گفت که شما «اشاعه فحشا» کرده‌اید. پاسخ دادم که به خدا قسم هدفم دقیقا جلوگیری از اشاعه فحشا بوده است، هرچند نتیجه خلاف آن شد.

* بعد از این اتفاق، دو یا سه بار به دادسرای فرهنگ و رسانه و دادگاه رفتم و توضیح دادم که هیچ سوءنیتی در کار نبوده است. قضات، با توجه به سوابق من  از جمله جانبازی و خانواده شهید بودن دریافتند که این موضوع تنها یک خطای لفظی بوده است. آنها گفتند اشتباه کرده‌اید و لازم است به نحوی جبران کنید؛ امروز این فرصت در «تابناک» فراهم شده و از این بابت از شما سپاسگزاری می‌کنم.