
به گزارش پایگاه خبری 598، روزنامه فرهیختگان نوشت:
در ماههای گذشته اظهارنظرهای مختلفی از مقامات و نزدیکان دولت دوازدهم در رسانهها منتشر شد که در آن ادعا شده بود دولت دوازدهم در بهار 1400، تنها یک امضا تا دستیابی به توافق هستهای فاصله داشت ولی عدهای نگذاشتند تا به زعم این افراد، پایان دولت حسن روحانی با «موفقیت» تمام نشود. «فرهیختگان» درباره اینکه چرا این توافق که نیاز به یک امضا داشت، در دولت سیزدهم به وقوع نپیوست، با «مهدی مجاهد» که در دولت شهید رئیسی، معاون پیگیریهای ویژه دفتر رئیسجمهور بود، گفتوگو کرده است. مجاهد با رد این اظهارات معتقد است که اتفاقاً دولت دوازدهم تلاش میکرد به هر قیمتی شده در روزهای پایانیاش به توافق برسد تا بعدها بتواند ادعا کند که دولت را در شرایط توافق تحویل داده است نه تخاصم و تحریم! بخشهایی از این گفتوگو به شرح زیر است:
* ادعا شده که تیم دولت دوازدهم در روزهای پایانی خود به توافقی با طرف آمریکایی دست یافته بود، اما امضای آن به درخواست آقای رئیسی به تأخیر افتاد اما این ادعا کاملاً غیرواقعی و دروغ محض است. اولاً، اگر چنین توافقی در آن برهه حساس وجود داشت، چه دلیلی داشت که خود دولت پیشین آن را امضا نکند؟ مگر آنها در آن روزهای پایانی، برای هیچ یک از تصمیمات خود از آقای رئیسی یا مقامات دیگر کشور مشورت یا اجازه میگرفتند؟ خیر. ثانیاً، شهید رئیسی با حرکتی کاملاً حکیمانه و به منظور جلوگیری از هرگونه دوگانگی در تصمیمگیری و مدیریت امور کشور، بهطور کامل از حضور در دولت و حتی دخالت در امور مرسوم و عادی پرهیز کرده و تأکید داشتند که تا روز تنفیذ، تنها یک فرمانده واحد اجرایی در کشور وجود دارد و آن هم آقای روحانی است و حتی ایشان از روزی که رأی آورد تا روزی که تنفیذ انجام شد (حدوداً ۴۵ روز) در نهاد ریاستجمهوری پا نگذاشت.
* علاوه بر این، دولت پیشین (دوازدهم) تلاش میکرد در روزهای پایانی به هر قیمتی شده توافقی بکند تا بعدها بتواند ادعا کند که دولت را در شرایط توافق خارجی تحویل داده است نه تخاصم و تحریم!
* فارغ از این که شهید رئیسی، امیدی به اداره کشور با تکیه بر برجام نداشت و دلیل آن هم اثبات ناکارآمدی و عدم اثربخشی آن در رفع تحریمها بود، اساساً نوع روش دولت دوازدهم در پرونده هستهای بهنحوی کشور را دچار چالش کرده بود که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی اقدام به تصویب قانون راهبردی کردند که با تأییدات مکرر رهبر معظم انقلاب هم مواجه شد.
* علاوه بر این، امضای «توافقی شکننده» با تعهدات سنگین جدید در چهارچوب همان «برجام پارهشده»، نه تنها افتخار محسوب نمیشد، بلکه هزینهای سنگین برای دولت جدید بود. با شناختی که همگان از شخصیت و روحیات شهید آیتالله رئیسی دارند، «محال» بود که اگر امری منفعت مردم در آن بود، حتی یک ساعت آن را به تأخیر بیندازند تا به نام خودشان تمام شود.