آزادی حقیقی در رهایی از بند حرص و هوس است / بردگی باطنی خطرناک‌تر از بردگی ظاهری

به گزارش پایگاه خبری 598، جلسه هفتگی درس اخلاق حضرت آیت الله جوادی آملی امروز (چهارشنبه) در مسجد اعظم قم با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد.

ایشان افزودند: به کلام نورانی حضرت امیرالمومنین(ع) رسیدیم که «وَ ثَمَرَةُ الْحَزْمِ السَّلَامَةُ»، [ثمره دور اندیشی سلامت است] انسان‌شناسی در کلام امیرالمؤمنین نشان می‌دهد که تمامی اعضا و جوارح انسان هماهنگ و هدفمند آفریده شده‌اند و هر یک طبیب خویش‌اند؛ از دستگاه گوارش تا حواس ادراکی و قوای نفسانی که هر یک مانند طبیبی درونی هستند اما این مجموعه نیازمند رهبری عاقلانه است تا سلامت فرد و جامعه تأمین شود.

معظم له بیان داشتند: فتاوای عقل و فطرت باید بر خواهش‌های نفس اماره غلبه کند. عقل به‌عنوان فرمانده، نفس را مسلح به وجدان و لوامه کرده است؛ نفس لوامه همچون «قیامتِ کوچک» در درون همه انسان‌ها هشدار می‌دهد و هرگاه رفتار خلافی صورت گیرد، انسان را به بازگشت و جبران وادار می‌سازد.

حضرت آیت الله جوادی آملی اظهار کردند: خواسته‌ها و رهبران درونی و پیروی از فتاوای عقل و وجدان، زمینه‌ساز صلح داخلی است و کسی که هوای نفسانی را مغلوب و عقل را غالب سازد، در حقیقت پیروز حقیقی است. معرفتِ خواسته‌ها و رهبران درونی و ایجاد صلح داخلی، محور اصلی اخلاق است تا عقل بر هوس غالب شود.

ایشان افزوند: لجاجت در مباحث علمی و اجتماعی مانع درک حقیقت می‌شود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در نامه به مالک اشتر هشدار دادند که لجاجت و تندروی نظم جامعه را بر هم می‌زند. «الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ» انسان باید ابتدا خود را از بند طمع و هوس آزاد کند، تا بتواند آزادی و کرامت حقیقی را در جامعه پاس بدارد. بردگی واقعی آن است که انسان گرفتار حرص و طمع درونی باشد.

معظم له گفتند: انسان یا گرفتار بردگی ظاهری است که ناشی از سلطه استعمار و استبداد قدرت‌های شرق و غرب است، یا دچار بردگی باطنی است که ریشه در هوس‌ها و خواهش‌های نفسانی دارد. بردگی باطنی خطرناک‌تر است زیرا انسان را به اسارت درونی می‌کشاند.

حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: اگر کسی گرفتار طمع شد، باید بداند که بنده است؛ پیش از آنکه به فکر آزاد کردن دیگران باشد، نخست باید خود را آزاد کند. آزادی حقیقی آن است که انسان از قید حرص و هوس رهایی یابد.