
به گزارش پایگاه خبری 598، در تاریخ ۱۴ نوامبر ۲۰۰۰، جیانی آنیلی سندی را امضا کرد که بر اساس آن، ۲۵ درصد از سهام شرکت «Dicembre» – صندوق اصلی خانوادهٔ آنیلی – به فرزندش ادواردو واگذار میشد. اما تنها یک روز بعد، جسد ادواردو در پای پل بزرگراه تورین–ساوونا پیدا شد. سالها این حادثه به عنوان «خودکشی» معرفی شد، اما اکنون اسناد توقیفشده توسط دادستانی تورین نشان میدهد که ادواردو وارث اصلی بوده و حذف او نتیجهٔ یک برنامهریزی هدفمند برای انتقال قدرت به نوهٔ جیانی آنیلی، جان الکانِ یهودی صهیونیست، بوده است.
این سند با وصیتنامهٔ محرمانهٔ سال ۱۹۹۸ همخوانی دارد و روایت معروف «نامهٔ موناکو» در سال ۱۹۹۶ را که به نفع الکان منتشر شده بود، نقض میکند. این اسناد در دفتر حقوقی فرانزو گراند استیونز – یکی از طراحان انتقال قدرت – کشف شدهاند. سهمی که قرار بود به ادواردو برسد، در نهایت به جان الکان رسید؛ کسی که امروز ریاست شرکت استلانتیس را بر عهده دارد.
مادر ادواردو، مارگریتا آنیلی، با طرح دعوی حقوقی، خواستار ابطال توافقنامهٔ ارثی شده است. وکلای او معتقدند که این تصمیم بدون اطلاع از ارادهٔ واقعی جیانی آنیلی و میزان داراییهای او اتخاذ شده است. اسناد توقیفشده نشان میدهند که برنامهای دقیق برای واگذاری سهم به ادواردو وجود داشته که با شهادت ناگهانی او متوقف شده است.
شهید ادواردو آنیلی مردی فرهیخته، معنوی و مسلمان بود که به مذهب شیعه اثناعشری گروید و به انقلاب اسلامی ایران بسیار علاقهمند بود. ایمان او به مکتب اهلبیت و نگاه ضدمادیگرایانهاش با ساختار قدرت اقتصادی غربی ناسازگار بود. اکنون، شهادت او بیش از پیش به عنوان حذف یک وارث ایدئولوژیک و معنوی جلوه میکند.
پس از گذشت یکچهارم قرن، حقیقت بار دیگر آشکار شده است؛ و با آن، پرده از یک تهمت سازمانیافته برداشته میشود. ادواردو آنیلی نه قربانی خودکشی، بلکه شهید راه حقیقت، عدالت و مکتب اهلبیت بود. امروز، وظیفهای جهانی بر دوش همهٔ آزادگان جهان است: پاسداشت یاد و راه این شهید مظلوم و مقابله با تحریف حقیقت.