کد خبر: ۱۱۷۶۲۴
زمان انتشار: ۱۲:۲۶     ۱۴ اسفند ۱۳۹۱
داوود امیریان:
داوود امیریان معتقد است: سینماگران ما با ادبیات ناآشنا هستند و همین سبب می‌شود شخصیت‌های داستانی به سینما راه پیدا نکنند و ماندگار نشوند.

به گزارش 598، این نویسنده در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره دلیل زاده نشدن شخصیت‌های ماندگار در ادبیات داستانی کودک و نوجوانِ سال‌های اخیر، گفت: مشکل اصلی ادبیات ما این است که با سینما و دیگر رسانه‌ها ارتباط ندارد. در واقع بی‌سوادی و تنبلی سینماگران و سریال‌سازان سبب شده تا شخصیت‌های ادبیات داستانی ما شناخته نشوند.

او ادامه داد: «قصه‌های مجید» را هوشنگ مرادی کرمانی قبل از انقلاب نوشته بود و تا سال 69 - 70 که کارگردان باشعوری چون کیومرث پوراحمد، آن را به سریال تبدیل کند، کسی آن را نمی‌شناخت.

امیریان با اشاره به اهمیت آشنایی سینما با ادبیات گفت: در غرب بین سینما و ادبیات رابطه تنگاتنگی وجود دارد. وقتی «هری پاتر» نوشته می‌شود، به سرعت به فیلم تبدیل می‌شود. مطمئن باشید «هری پاتر» با کتاب این‌قدر گسترش پیدا نمی‌کرد و جهانی نمی‌شد. حتا در کشورهای همسایه ما هم بحث اقتباس ادبی اهمیت دارد؛ اما در سینمای ما این موضوع دیده نمی‌شود.

او افزود: ما در ادبیات‌مان شخصیت‌های ماندگاری داریم. در ادبیات بزرگسال‌مان رمان «کلیدر» و کتاب‌های احمد محمود قابلیت سینمایی شدن دارند. شخصیت «نوذر» در رمان «مدار صفر درجه» می‌تواند به سادگی شخصیتی ماندگار شود.

امیریان با اشاره به یکی از کتاب‌های خودش گفت:‌ من رمانی دارم با نام «جام جهانی در جوادیه» که جزو کتاب‌های پرفروش ادبیات کودک و نوجوان بوده و هنوز هم کتاب پرفروشی است. اما چرا این کتاب به فیلم و سریال تبدیل نمی‌شود، این دیگر تقصیر ادبیات نیست.

این نویسنده در ادامه افزود: من می‌توانم شخصیت‌های زیادی را در ادبیات کودک و نوجوان نام ببرم که قابلیت ماندگار شدن و سینمایی شدن دارند.

او همچنین به تأثیری که ادبیات می‌تواند بر شخصیت‌های تلویزیونی داشته باشد،‌ اشاره و عنوان کرد: ادبیات هم می‌تواند به کمک تلویزیون بیاید. به عنوان مثال شخصیتی مانند کلاه قرمزی می‌توانست به کتاب‌ها بیاید و به کمیک‌استریپ و کتاب داستان تبدیل شود. ادبیات و سینمای ما کاملا با هم قهر هستند؛ اما من در این میان بیش از همه سینماگران را متهم می‌کنم، چون از بین همه سینماگران ما حتا پنج نفر آن‌ها هم کتاب‌خوان نیستند و آثار داستانی را دنبال نمی‌کنند. اکثر آن‌ها اصلا نویسندگان و کتاب‌ها را نمی‌شناسند، در حالی که ملات بزرگ‌ترین روایت‌های داستانی در کتاب‌هاست.

این نویسنده درباره تأثیری که نویسنده می‌تواند در سینمایی شدن اثرش داشته باشد،‌ گفت: برخی دوستان نویسنده هم اصلا به این کار ندارند که شخصیت کتاب‌شان می‌تواند تبدیل به کاراکتر سینمایی شود. استیفن کینگ، نویسنده آمریکایی، وقتی کتاب می‌نویسد، گوشه نظری به سینما و تلویزیون دارد و از جذابیت‌های تصویری استفاده می‌کند، اما کتاب‌های ما درون‌گراست، ماجرامحور نیست،‌ حادثه ندارد و قابلیت تبدیل شدن به اثر سینمایی را ندارد.

امیریان در پاسخ به این سؤال که شخصیت‌های داستانی ماندگار باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند،‌ گفت: آن شخصیت‌های داستانی ماندگار می‌شوند که مردمی باشند و مردم بتوانند خودشان را در آن‌ها ببینند. باید ابعاد داشته باشند. بچه‌های کتاب‌های داستان ما همه خوب‌اند؛ در حالی که بچه شر و شور هم در همه خانواده‌ها پیدا می‌شود؛ اما این بچه‌ها در کتاب‌ها حضور ندارند.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها