آقای اوباما! دیگر خطابه حقوق بشر نخوانید

598: ریشه تنش بین کره شمالی و آمریکا بر سر سلاح هسته‌ای بر می‌گردد به زمان ترومن و فاجعه بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی و این که آمریکایی ها کماکان تلاش می‌کنند بمب اتم به عنوان برگ برنده نهایی در اختیار خود و هم پیمانانشان باشد.

آنها خوب می دانند اگر ژاپن در جریان جنگ دوم جهانی بمب اتم داشت جرات نمی‌کردند دست به آن فاجعه مرگبار بزنند.

و این واقعیت را نیز همگان می دانند  که اگر کره شمالی خود را در بلوک غرب قرار داده بود آمریکایی‌ها امروز بر سر آزمایش موشکی آن کشور نه تنها این همه جار و جنجال راه نمی انداختند که  حمایتش هم می کردند؟ نمونه‌اش اسرائیل غاصب.

کیست که نداند آمریکا جهان خارج از سلطه خود را عاری از سلاح هسته‌ای و حتی فناوری هسته‌ای می خواهد تا  پای حاکمیت بلامنازع اش بر جهان را محکم کند.

آمریکا که سنگ صلح و آرامش برای جهان را به سینه می زند و دیگران را صاحب صلاحیت برای داشتن فناوری هسته‌ای نمی داند انگار نه انگار خودش اولین استفاده کننده از بمب اتم بوده و به فاصله تنها سه روز از بمباران هیروشیما درهای جهنم را به روی دهها هزار نفر شهروند بیگناه در  ناکازاکی هم گشوده است.

آمریکا امروز با صورتی حق به جانب زیر پوشش تبلیغات رسانه های تحت سیطره صهیونیستی  چنان  از حقوق بشر دم می زند  و از جهانی صلح آمیز سخن می‌گوید که آدم به شک می‌افتد بمب هایی که در روز ششم و نهم اوت 1945 پرتاب شدند در هیروشیما و ناکازاکی منفجر شدند یا در  واشنگتن و نیویورک.

آمریکا چنان رعب و وحشتی از ایران و اسلام و کره شمالی در دل ها می اندازد که گویی انفجار بمب های اورانیوم و پلوتونیم در جنگ جهانی دوم توسط ایران یا کره شمالی در شهرهای آمریکا صورت گرفته است!

حال پرسش این است؛ آیا آمریکا با این سابقه از شرارت اتمی صلاحیت حرف زدن از صلح جهانی و مخالفت با آزمایش هسته‌ای در کره شمالی و سنگ اندازی سر راه ایران در دستیابی به فن آوری صلح آمیز هسته‌ای را دارد؟

«روسپی بینوایی را سنگسار می خواستند کرد. عیسای مسیح رسید و گفت: نخستین سنگ را کسی پرتاب کند که خود شرمسار گناهی نباشد.

این قصه در کتاب مقدس آمده است، اما در سیاست استکباری هیچ کتابی مقدس نیست. این جا تنها چیزِ مقدس قدرت است که ضمانِ پیروزی است، چرا که حق، همیشه با حریفِ پیروز است.

هیتلر در توجیه هر جنایتِ دیگر می گفت:

«فکرش را هم نکنید آقایان. این هم جزیی از ( اقدامات دولت) است(در جهتِ چهار میخه کردنِ قدرت قانونی حکومت). وانگهی که دیده است کسی از پیروزمندان حساب بکشد؟»

حال و با این حساب فرق نمی کند ترومن باشد یا هیتلر .. چرچیل باشد یا ویلسون.. اوباما باشد یا نخست وزیر انگلیس یا صدر اعظم آلمان ...همه افراد یک خانواده اند با سلیقه ای واحد و تربیتی واحد و منطقی واحد.ــ و در پایانِ کارِ بختکِ نازیسم که در خوابی دوازده ساله بر سراسرِ جهان افتاده بود بالمعاینه دیدیم که کاربردِ این قاعده ی استثناناپذیر تنها در اردوی فاشیسم نبود، بلکه در اردوی دموکراسی نیز.

با شما هستم  آقای اوباما! 

شما که امروز خودتان را جلو دار حقوق بشر می دانید و ادای فرهنگ و تمدن و انسان دوستی در می آورید و به عالم و آدم به دروغ پیام صلح و آشتی می دهید آیا "می توانید جلو چشم تان مجسم کنید که اگر یک بمب اتمی آلمانی بر واشنگتن افتاده بود چه زنجموره‌ای راه می انداختید؟ ــ پس چه طوره وقتی بمب اتمیِ آمریکا هیروشیما را تا آخرین سلول عصبی اش در هم می شکند نه فقط عین خیالتان نیست بلکه آن را کبوتر سفیدی با بالهای صلح و آشتی در نظر جسم می کنید؟"

شما که این قدر سرتان می شود بگویید ببینم: "ظرفیتِ کشتاریِ کدام یک از اردوگاه های آلمانی ها توانسته بود به یکی از بمب های شما برسد؟"

آقای اوباما! دست کم شماها دیگر خطابه حقوق بشر نخوانید و به دیگران اندرز ندهید!

شما و جنایتکاران نازی باجی به هم نمی دهید. هر دو سر و ته یک کرباس هستید. منتهی فرق شما با متهمان نازی که دادستان های شما از 20 نوامبر 1945 تا اول اکتبر 1946 در دادگاه نورنبرگ محاکمه کردند این است که آن ها به جنایات خود اعتراف کردند اما "شما چون پیروز جنگ بودید انگار نه انگار چهار ماه پیش از آن به خود اجازه دادید که فاجعه خونین هیروشیما را، پیش از آن که ژاپن فرصت تسلیم شدن یابد، در ناکازاکی تکرار کنید بی این که برای این جنایت مشهود جز ساد خویی دلیلی داشته باشید."

و دقیقا از همان زمان بود که به تعبیر حضرت خامنه ای رهبر معظم انقلاب بر دستان چدنی آلوده به خون و جنایت خود روکش دروغین مخمل صلح دوستی کشیدید.."!

آقای اوباما!

متهم نازی در دادگاه حرف بجا و درستی به دادستان های شما زد وقتی به آن ها گفت:

"من آشویتس ( یکی از اردوگاه های یهودی سوزی نازی ها ) را می دهم به تو، تو هم هیروشیما را می دهی به من. و حساب بی حساب! چون که خودت هم می دانی تو دنیا دو دسته آدمیزاد، دو تا نژاد بیشتر وجود ندارد: آن هایی که بمب می اندازند و آن هایی که کشتارگاه علم می کنند، این ور. آنهایی که بمب تو سرشان می افتد و آن هایی که تو کشتارگاه ها ریغ رحمت را سر می کشند آن ور. همین و بس !"**

می توانم عکسی از هیروشیما و ناکازاکی به شما نشان بدهم با هزارها هزار جسدِ سوخته زن ها و بچه ها

آقای اوباما!

"آنچه محقق است این است که فاجعه ی غیر قابلِ توجیهِ هیروشیما برای تسلیمِ بی قید و شرطِ ژاپن کافی بود، و تکرار آن در ناکازاکی تنها یک انگیزه داشت: نیازِ زرادخانه ی اتمی آمریکابه یک آزمایشِ عملی دیگر!ـ که بمبِ نخستین از اورانیوم بود و دستگاهِ نظامی آمریکا نیازمند آن بود که نتایج عملی کاربردِ بمبی را که از پلوتونیوم بود نیز در تجربه‌ای زنده و عملی به دست آورد!"

" از آن پس در سراسرِ جهان تنها و تنها از هیروشیما سخن رفت و از تجلیِ دوزخ بر خاک در ششم اوت 1945؛ و در بابِ آن کشتارِ اهریمنیِ دیگر چنان سکوت شد که امروز پس از نزدیک به هفتاد سال، شاید بسیاری از شما که این سطور را می خوانید هرگز نشنیده باشید که درست سه روز بعد از آن، در سپیده دمِ روز نهم اوتِ همان سال، به فرمانِ آقای ترومن یک بارِ دیگر نیز دریچه ای از دوزخ بر زمینیان گشوده شده است: در بندر ناکازاکی! ـ چرا که دائرة المعارفِ لاروس نیز که از تعداد موی دم الاغ ملانصرالدین خبر می دهد در این باره به جز همین مختصر که (بمبی هم بر ناکازاکی افتاد) اشاره ای نمی کند! ــ آخر، فاتح که شدید دیگر کسی از شما حساب نمی کشد!"

آقای اوباما !

"قاضیان حق به جانبِ شما و متفقینتان در دادگاهِ نورنبرگ که بر مسندِ قضاوتِ عادلانه نشستند تا بر توسعه طلبی و جنایاتِ نژادپرستانه ی نازی های آلمان خط بطلان کشند، خود نمایندگانِ کشورها و دولت هایی بودند که هر یک در محاکمه ی (عدالتِ غیر سیاسی)، در محکمه ی وجدان بشری، پرونده های آلوده یی از ننگین ترین جنایاتِ قدرت طلبانه و توسعه طلبانه و نژادپرستانه دارند:

پرونده جنایاتِ انگلیس در سراسرِ مستعمرات بریتانیای کبیر که (آفتاب در پهنه ی مستعمراتش غروب نمی کرد!)ــ

پرونده ی فجایع فرانسه در مستملکاتِ آن کشور و به خصوص در الجزایر، که تازه سالها پس از سقوطِ حکومت هیتلر، نظامیانش تمامی مرده ریگِ او را در وجب به وجب خاک این سرزمین تجربه کردند.ـ

پرونده ی فجایعِ استالین، که در عطشِ قدرت طلبی به وصیت نامه ی لنین و دستاوردهای نخستین انقلابِ سوسیالیستیِ جهان تف کرده بود و تنها سال ها بعد در پیش پرده ی نمایشاتِ قدرت طلبانه ی دیگری، پرده از راز‍ِ اردوگاه های مشابه اش بر افکنده شد.ــ

و پرونده ی فجایعِ آمریکا که، خون سیاهان و سرخ پوستان، آن هم مثل امروز بر دست و دامن اش تازه بود، و هنوز سه ماهی بیش از قصابی مجنونانه اش در هیروشیما و ناکازاکی نمی گذشت.ــ

آقای اوباما!چند قلم زیر که تنها بخشی از سیاهه جنایات آمریکاست را محض یاد آوری می آورم:

1 کشتار سرخ‌پوستان

2 جنگ جهانی دوم

3 جنگ ویتنام

4 جنگ کره

5 جنگ عراق

کشتار سرخ‌پوستان:

کشتار زانوی زخمی

در 29 دسامبر 1890 (8 دی 1269 خورشیدی) گردان هفتم سواره‌نظام ایالات متحده در محل زانوی زخمی در داکوتای جنوبی 400 تن از مردان، زنان و کودکان سرخ‌پوستان آمریکایی را قتل عام کرد.

جنگ جهانی دوم

با توجه به اینکه متفقین در جنگ جهانی دوم پیروز شده بودند، هیچ کدام از جنایات جنگی ایالات متحده در جنگ جهانی دوم توسط دادگاهی بررسی نشد. اما برخی اتهامات عنوان شده جنایات جنگی آمریکا عبارتند از:

یک محقق بنام ریچارد ویگرز آمریکا را متهم کرده که نیروهایش در آلمان به طور مستقیم یا غیر مستقیم باعث نرسیدن غذای کافی به اسرای جنگی آلمانی و همچنین غیر نظامیان حاضر در منطقه تحت تسلط خود شده که این باعث کشته شدن هزاران آلمانی بر اثر گرسنگی شد.

کشتار داخائو: نیروهای آمریکایی تمام آلمانی‌های عضو وافن اس‌اس را که در داخائو در سال 1945 به اسارت گرفته بودند در دم تیرباران کردند.

کشتار بیسکاری: نیروهای لشکر 45 پیاده نیروی زمینی ارتش آمریکا, 75 اسیر جنگی ایتالیایی را قتل عام کردند.

کشتار کانیکاتی: نیروهای ارتش آمریکا پس از اشغال سیسیل، هشت غیر نظامی ایتالیایی را به قتل رساندند.

کشتار شینونه: در روز اول ژانویه 1945 (روز سال نو) سربازان آمریکایی بیش از شصت اسیر جنگی آلمانی وافن اس اس را در نزدیکی روستای شینونه در بلژیک قتل عام کردند. مجریان این قتل عام هیچ گاه توسط دولت آمریکا محاکمه نشدند[چون معتقد بودند که «هیچ مدرکی اتهامات وارده را ثابت نمی‌کند».

در بمباران درسدن در جنگ جهانی دوم 5500 بمب‌افکن نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی هوایی ارتش آمریکا 3٫900 تن بمب انفجاری قوی و بمب‌های آتش‌زا را طی 4 یورش، در کمتر از 15 ساعت بر روی درسدن ریختند و 34 کیلومتر مربع از شهر را ویران کردند. در آتش‌سوزی بزرگی که در نتیجه بمباران رخ داد بقایای شهر نیز نابود شد. به ادعای ارتش آمریکا درسدن یک مرکز مهم نظامی بود که 110 کارخانه و 50000 شاغل در آن در حمایت از دولت نازی مشغول به فعالیت بودند.[13] دربرابر این، چند پژوهشگر استدلال کرده‌اند که فقط زیرساختهای مخابراتی، پلها و مناطق وسیع صنعتی خارج از شهر نبودند که بمباران شدند[14]، و حملات بمباران مناطق بدون هیچ فرقی بین نظامی بودن یا نبودن آنها و بی هیچ تناسبی با اهداف نظامی بود. در تعداد کشته شدگان حاصل از این بمباران اختلاف نظر هست که از 34000 نفر تا 134000 نفر گفته شده است که اکثر قریب به اتفاق غیر نظامی بودند.

آقای اوباما!

حتما می دانید توسط دادگاهی در ژاپن اعلام گردید, بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی توسط ارتش آمریکا، با توجه به ابعاد وسیع کشتار حاصل از آن، اکثر قوانین پایه جنگ که توسط کنوانسیون‌های بین‌المللی وضع شده است را نقض کرده است، اما از رای دادن علیه قانونی بودن این بمباران‌ها صرفنظر کرد.

جنگ ویتنام:

کشتار می لای

در 16 مارس 1968 میلادی (26 اسفند 1346)، 347 تا 504 شهروند غیرنظامی جمهوری ویتنام جنوبی توسط سربازان ارتش آمریکا به قتل رسیدند. اکثر قربانیان غیرنظامیان زن و کودک بودند. قبل از قتل، برخی از قربانیان مورد تجاوز، شکنجه و قطع اعضا نیز قرار گرفته بودند. برخی از اجساد نیز در جریان کشتار توسط سربازان قطعه‌قطعه شده بودند.

جنگ کره:

کشتار نو گون ری

کشتار غیرنظامیان کره جنوبی در طول جنگ کره بود که طی آن 300 شهروند توسط نیروهای ارتش آمریکا و بین 26 تا 29 ژوئیه 1950 (4 تا 7 اسفند 1329) در روستای نو گون ری کشته شدند.

جنگ عراق:

کشتار محمودیه

شکنجه و آزار زندانیان ابوغریب

سرلشکر نیروی زمینی ارتش آمریکا، آنتونی تاگوبا طی گزارشی اعلام کرد که جورج بوش ریاست جمهوری آمریکا، شکنجه را به صورت سیستماتیک در عراق مجاز اعلام کرده است و بدین ترتیب مرتکب جنایت جنگی شده است. در ژانویه سال 2006 جانشین رییس ستاد نیروی زمینی ارتش آمریکا، به تاگوبا اعلام کرد که وی تا ماه ژانویه باید بازنشسته شود. اگر چه هیچ توضیح رسمی برای این دستور داده نشده است ولی خود تاگوبا اعتقاد دارد که این بازنشستگی اجباری به دستور مقامات پنتاگون در تلافی گزارش وی از شکنجه و آزار زندانیان توسط ارتش آمریکا بوده است.

آقای اوباما!

"کدام محکمه ستوان کالی ـ قصاب روستای مای لای2 ـ را تبرئه می کند؟ و تازه کدام ابله باور می کند که در تجاوز‍ِ رسوا به فلسطین و ویتنام، تنها یکی روستای دیریاسین1 یا مای لای بوده است که خونِ بی گناهان اش عطشِ رنجرهای خون تشنه ی این یا آن کشور را تشفی داده؟"

"شما یک روز در فرانسه، در یوگسلاوی، در مجارستان، در لهستان، در بلژیک و هلند و نروژ، یک روز در ژاپن، درکره و در الجزایر؛ روز دیگر در ویتنام و کامبوج، در ایرلند، در سراسر افریقا و سراسر خاورمیانه، امروز در این جا و فردا در جای دیگر... همه جا جسد، جسد، جسد، جسد..."

آقای اوباما!

اولین سنگ صلح طلبی را کسی باید به سینه بزند که خود دستش به جنگ طلبی و جنایت و تجاوز الوده نباشد.. شما به عنوان اولین کشوری که بمب اتم را در کره زمین منفجر کرد و جان دهها هزار نفر را گرفت صلاحیت دخالت دراین گونه امور را ندارید . اگر زورتان می رسد در کنار کره شمالی اسرائیل را هم منظور کنید! راستی کدام یک از این دو کشور در طی این سال ها بیشتر دستشان به خون آلوده است.

منابع:

** مرگ دیگران اثر میشل راشلین: صفحه 11 کتاب مرگ کسب و کار من است اثر روبر مرل ترجمه شاملو

*** دادگاه نورنبرگ اثر ابی مان به نقل از صفحه 12 کتاب مرگ کسب و کار من است، اثر روبر مرل ترجمه شاملو

1-دهکده ای عرب نشین در کناره ی غربی بیت المقدس،که یهودیان به تاریخ نهم آوریل 1948، دویست و پنجاه و چهارتن از ساکنان آن را قتل عام کردند. به شهادت بسیاری کسان، هنگامی که یهودیان وارد دهکده شدند جز پیرمردان و زنان و کودکان کسی در آن نبود، زیرا مردان شان در شهر کار می کردند.

2-دهکده ای در ویتنام جنوبی، که تمام اهالی آن به فرمانِ ستوانِ آمریکایی کالی قتل عامل شدند.جنایات جنگی انجام شده توسط ایالات متحده آمریکا به مجموعه رویدادهایی اطلاق می‌گردد که جنایات جنگی شناخته می‌شود.

نویسنده: سیدحسین طاهری