کودتا در وزارت علوم و انتقام از سخنرانی 23 تیر روحانی

598 به نقل از کیهان: پایگاه اینترنتی خودنویس با اشاره به سالگرد آشوب‌های خیابانی تیر 78 و اینکه مخالفان در موقعیتی متضاد به حسن روحانی امید بسته‌اند، می‌نویسد: روحانی در سخنرانی 23 تیر 78 در اجتماع اقتدارگرایان] مردم[، فرمان بازداشت گسترده را صادر کرد. البته تیم دانشجویی که در ستاد حسن روحانی کار می‌کرد از جریان‌های محافظه‌کار و حاشیه‌ای جنبش دانشجویی بوده است. این جریان که هویت خود را ذیل اصلاح‌طلبان دولت‌محور و خط امامی تعریف کرده است اشتراکش با اصولگرایان چندان کمتر از جریان سکولار نیست. این مسئله چالش‌هایی برای جریان مستقل و معتقد به اصلاحات جامعه‌محور و یا رادیکال جنبش دانشجویی ایجاد می‌کند.

در ادامه این مطلب آمده است: اگر وزارت علوم دولت یازدهم بتواند از حلقه نزدیکان روحانی ارتفاع بگیرد آنگاه جنبش دانشجویی می‌تواند از این فرصت استفاده نموده و خود را بازسازی نماید. اگر این اتفاق بیافتد آنگاه جریان دانشجویی توانسته با استفاده از شخصیت روحانی در سال 92 در مقابل شخصیت سال 78 وی بایستد و از مطالبات و اهداف اعتراضی 18 تیر دفاع نماید.

یادآور می‌شود برخلاف القای این مطلب، بانیان آشوب و فتنه تیر 78 دانشجویان نبودند بلکه جریان دفتر تحکیم در این ماجرا آلت دست عناصر نفوذی‌ای قرار گرفت که برخی از آنها بعدها به آمریکا و اروپا پناهنده شدند و ارتباطاتشان با سلطنت‌طلبان، منافقین و برخی سازمان‌های نومحافظه‌کار آمریکایی فاش شد. در عین حال پشتوانه اصلی این آشوبگری طیفی از عناصر تندرو و دارای سهم در دولت اصلاحات بودند که به واسطه روزنامه‌‌هایی مانند سلام و سپس صبح امروز، خرداد، نشاط، عصر آزادگان و... کوشیدند از اصلاح قانون مطبوعات و بستن راه رخنه نفوذی‌های سرویس‌های جاسوسی بیگانه ممانعت کنند. برخی اجزای وزارت کشور، وزارت علوم، وزارت ارشاد و شماری از چهره‌های امنیتی مدعی اصلاح‌طلبی در دامن زدن به این فتنه بزرگ ایفای نقش می‌کردند.

شایان ذکر است آن فتنه یک هفته‌ای، روز 23 تیر با حماسه راهپیمایی مردم به بن‌بست رسید. حجت‌الاسلام والمسلمین روحانی سخنران اصلی راهپیمایی آن روز بود و به خاطر همان سخنرانی مغضوب افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی قرار دارد. وی از جمله گفته بود:‌ «دشمنان داخلی و خارجی می‌دانند آن سد نیرومندی که در طول 20 سال گذشته در برابر همه توطئه‌ها ایستاد و مقاومت کرد اسلام بود.

مردم ما به خوبی می‌دانند آن قدرتی که توانست در دفاع 8 ساله در برابر همه قدرت‌های استکباری و حامیان آنها بایستد و مقاومت کند و پیروز شود اسلام و اسلامیت نظام بود. آن عاملی که امروز ملت ما را متحد کرده است و پیوند ناگسستنی در ملت ما ایجاد کرده است، اسلام است و مظهر این اسلامیت، رهبری و مقام ولایت است. (تکبیر حضار) مردم ما به خوبی می‌دانند مسئله ولایت به‌عنوان مظهر وحدت ملی جامعه است. مسئله ولایت مظهر اقتدار ملی ما است. اهانت به مقام ولایت، اهانت به ملت است. اهانت به ایران است. اهانت به اسلام است. اهانت به مسلمانان است. اهانت به همه آزادگانی است که قلبشان برای ایران به عنوان ام‌القرای جهان اسلام می‌تپد، بنابراین این حرمت‌شکنی نه برای مردم ما و نه برای عاشقان انقلاب در سراسر جهان قابل تحمل نیست. گر چه آنهایی که به این عمل زشت دست زده‌اند، تعدادشان بسیار اندک است، اما در عین حال لبخند و تشویق استکبار جهانی و امیدهای نابخردانه‌ای که در آنها ایجاد کرد نشان می‌دهد که قدرتهای استکباری توسط مزدورانشان سنگ زیرین این بنا را مورد هدف قرار داده‌اند... اگر منع مسئولین نبود مردم ما، جوانان مسلمان، غیور و انقلابی ما با این عناصر اوباش به شدیدترین وجه برخورد می‌کردند و آنها را به سزای اعمالشان می‌رساندند. (تکبیر حضار)...

مطمئن باشید دولت و ارگان‌های امنیتی کاملاً بر کشور مسلط هستند و این گروهک‌ها و این چند صد نفر اوباش چیزی نیستند که بخواهند برای ملت ما و برای مردم عزیز و قهرمان تهران، نگرانی به وجود آورند... در کدام کشور جهان، حرکت‌های آشوب‌طلبانه این چنین تحمل می‌شود اینها خیلی پست‌تر و حقیرتر از آن هستند که بخواهیم نسبت به آنها تعبیر حرکت براندازی را مطرح کنیم. در کجای دنیا و در کدام کشور و توسط کدام دولت، آشوب، تخریب و بر هم زدن نظم جامعه، تحمل می‌شود؟ ... اشتباه دشمن این بود که هنوز بعد از این 20 سال مردم ما را نشناخته است. (تکبیر حضار) تصور آنها از مردم، تصور ناصحیح و غلطی است مردم ما به اسلام، قرآن، به خاندان رسالت، به انقلاب، به امام و به راه امام و به ولایت عشق می‌ورزند و در برابر این توطئه‌ها تسلیم نخواهند شد.

البته اگر آمریکا یا رژيم اشغالگر قدس از این عناصر آشوبگر حمایت کردند توقع هم همین بود این کشورها همیشه حامی آشوبگران، جنایتکاران و افراد وابسته و مزدور هستند... حوادث چند روز اخیر، یک پالایش دیگر برای انقلاب ما بود».