کاخ سفید آسمان خود را بر ریاض می گشاید و همزمان بر ایران و کره شمالی سخت می گیرد .
به گزارش 598 به نقل از خبر، در ده سال گذشته و پس از حادثه یازدهم سپتامبر سال 2001 ما در مبارزه مداوم با القاعده بودیم. با القاعده در افغانستان و عراق جنگیدیم و البته بر حجم فشارها بر دیگر نقاط مانند یمن، سومالی و پاکستان هم افزودیم. لیبی هنوز عنوان دخالت بشردوستانه ما را بر پیشانی دارد و احتمال برافراشته شدن پرچم القاعده در این کشور هم وجود دارد. تمامی این کشورها سابقه حمایت از تروریسم و یا پناه دادن به تروریست ها را در پرونده خود دارند. اما نام یک کشور در این لیست دیده نمی شود و آن هم عربستان سعودی است . ده سال است عربستان سعودی که وطن 15 هواپیماربا از 19 مظنون این ماجرا بود دوست و رفیق استراتژیک ما باقی مانده است. (توجه داشته باشید که اگر این 15 نفر ایرانی بودند ما با حمله به تهران کریسمس 2002 را در ایران می گذراندیم اما در قبال ریاض سکوت اختیار کردیم).
اسامه بن لادن رهبر القاعده هم تابعیت عربستانی داشته و البته که با خاندان سلطنتی هم پیوندهای ناگسستنی داشت. عربستان سعودی و پاکستان دو کشور از جمع سه کشوری بودند که حکومت طالبان را در افغانستان به رسمیت شناختند. در ده سال گذشته نه وزارت امور خارجه امریکا و نه کاخ سفید هیچ کدام حتی لفظی هم بر عربستان سعودی نتاختند.
نویسنده سایت نشنال رویو در ادامه این نوشتار انتقادی می افزاید: حقیقت این نیست که کسی در خفا و محافل خصوصی امریکایی ها هم خصومت سعودی ها نسبت به امریکا را پنهان نگاه می دارد و یا نقش این خاندان در یازدهم سپتامبر را نادیده می گیرد. همگان حمایت های ریاض از بخش هایی از شبه نظامیان در عراق را می دانند و همزمان با آغاز بهار عربی در خاورمیانه و شمال افریقا نیم نگاهی هم به ماجراهای داخلی عربستان دارند. هنوز هم با وجود گذشت ده سال از ماجرای یادزهم سپتامبر نکات سیاه فراوانی در خصوص دخالت ریاض در این ماجرا وجود دارد. در گزارش این حمله تروریستی تنها 28 صفحه را نام عربستان و احتمال دست داشتن خاندان ریاض به خود اختصاص داده است.
از ماجرای یازدهم سپتامبر هم که بگذریم مساله تبعیض جنسی در عربستان بیداد می کند. نوعی آپارتاید جنسیتی که بر اساس آن زنان برای هر حرکتی در خارج از منزل باید یکی از محارم خود را همراه داشته باشند. بر اساس گزارش سالانه مرکز اقتصاد جهانی در سال 2010 زنان عربستان در رتبه 129 از مجموع 134 رتبه وضعیت زنان قرار گرفتند.
بر اساس همین تضادهای آشکار است که انعقاد قراردادهای سنیگن و توافقنامه های همکاری رنگین میان ریاض و واشنگتن توجه همگان را به خود جلب می کند. سال گذشته میلادی امریکا فروش تسلیحات به ارزش 60 میلیارد دلار به عربستان را در دستور کاری خود قرار داد. امسال نیز توافقنامه ای با عنوان " آسمان باز " میان دو طرف امضا شد. به نظر می رسد که بر اساس این توافقنامه شهروندان سعودی می توانند آسان تر از گذشته به خاک ایالات متحده تردد کنند. البته در گوشه ذهن خود باز هم می توانید ماجرای یازدهم سپتامبر و هویت بمب گذاران را تکرار کنید. وزارت امور خارجه در توضیح این توافقنامه تاکید کرد که بر اساس آن دولت های متفاوت نمی توانند سرخود بهای بلیط ها را افزایش داده و یا مسیر و زمان پروازها را تغییر دهند. بر اساس آمار وزارت امور خارجه، امریکا با 130 کشور دیگر هم قراردادهایی اینچنین دارد. در انعقاد این قرارداد با هلند به عنوان نمونه خلق 2 هزار فرصت شغلی خوابیده بود. البته آمستردام با ریاض قطعا قابل مقایسه نیست و انعقاد این قرارداد با عربستان از هم اکنون هم دردسر ساز شده است .
سوال امروز بسیاری از سران کاخ سفید، لزوم انعقاد اینچنین قراردادی را مطرح می کند. حامیان این طرح اینگونه استدلال می کنند که در حال حاضر تنها ده پرواز از عربستان به ایالات متحده در هفته انجام می گیرد و انعقاد این قرارداد می تواند به افزایش چشمگیر این پروازها کمک کند. همزمان مخالفان این طرم هم اصرار دارند که این قرارداد در حقیقت سود یکطرفه ای است که به جیب خاندان سعود ریخته می شود چرا که از سوی شهروندان ایالات متحده علاقه چندانی برای سفر به عربستان سعودی وجود ندارد و این در حالیست که تقاضا از سوی ریاض بیشتر است.
نویسنده این یادداشت در نهایت می نویسد: سوال پایانی همانی است که در ابتدای موضوع هم مطرح بود: چرا امریکا بدون هیچ گونه پیش شرطی از تدابیر امنیتی علیه عربستان می کاهد؟ ما در حال کرنش کردن در برابر متحدی هستیم که شاید پول نفت کلانی داشته باشد اما از لحاظ آمارهای حقوق بشر رده های پایین را به خود اختصاص داده است .
ترجمه: سارا معصومی
به گزارش 598 به نقل از خبر، در ده سال گذشته و پس از حادثه یازدهم سپتامبر سال 2001 ما در مبارزه مداوم با القاعده بودیم. با القاعده در افغانستان و عراق جنگیدیم و البته بر حجم فشارها بر دیگر نقاط مانند یمن، سومالی و پاکستان هم افزودیم. لیبی هنوز عنوان دخالت بشردوستانه ما را بر پیشانی دارد و احتمال برافراشته شدن پرچم القاعده در این کشور هم وجود دارد. تمامی این کشورها سابقه حمایت از تروریسم و یا پناه دادن به تروریست ها را در پرونده خود دارند. اما نام یک کشور در این لیست دیده نمی شود و آن هم عربستان سعودی است . ده سال است عربستان سعودی که وطن 15 هواپیماربا از 19 مظنون این ماجرا بود دوست و رفیق استراتژیک ما باقی مانده است. (توجه داشته باشید که اگر این 15 نفر ایرانی بودند ما با حمله به تهران کریسمس 2002 را در ایران می گذراندیم اما در قبال ریاض سکوت اختیار کردیم).
اسامه بن لادن رهبر القاعده هم تابعیت عربستانی داشته و البته که با خاندان سلطنتی هم پیوندهای ناگسستنی داشت. عربستان سعودی و پاکستان دو کشور از جمع سه کشوری بودند که حکومت طالبان را در افغانستان به رسمیت شناختند. در ده سال گذشته نه وزارت امور خارجه امریکا و نه کاخ سفید هیچ کدام حتی لفظی هم بر عربستان سعودی نتاختند.
نویسنده سایت نشنال رویو در ادامه این نوشتار انتقادی می افزاید: حقیقت این نیست که کسی در خفا و محافل خصوصی امریکایی ها هم خصومت سعودی ها نسبت به امریکا را پنهان نگاه می دارد و یا نقش این خاندان در یازدهم سپتامبر را نادیده می گیرد. همگان حمایت های ریاض از بخش هایی از شبه نظامیان در عراق را می دانند و همزمان با آغاز بهار عربی در خاورمیانه و شمال افریقا نیم نگاهی هم به ماجراهای داخلی عربستان دارند. هنوز هم با وجود گذشت ده سال از ماجرای یادزهم سپتامبر نکات سیاه فراوانی در خصوص دخالت ریاض در این ماجرا وجود دارد. در گزارش این حمله تروریستی تنها 28 صفحه را نام عربستان و احتمال دست داشتن خاندان ریاض به خود اختصاص داده است.
از ماجرای یازدهم سپتامبر هم که بگذریم مساله تبعیض جنسی در عربستان بیداد می کند. نوعی آپارتاید جنسیتی که بر اساس آن زنان برای هر حرکتی در خارج از منزل باید یکی از محارم خود را همراه داشته باشند. بر اساس گزارش سالانه مرکز اقتصاد جهانی در سال 2010 زنان عربستان در رتبه 129 از مجموع 134 رتبه وضعیت زنان قرار گرفتند.
بر اساس همین تضادهای آشکار است که انعقاد قراردادهای سنیگن و توافقنامه های همکاری رنگین میان ریاض و واشنگتن توجه همگان را به خود جلب می کند. سال گذشته میلادی امریکا فروش تسلیحات به ارزش 60 میلیارد دلار به عربستان را در دستور کاری خود قرار داد. امسال نیز توافقنامه ای با عنوان " آسمان باز " میان دو طرف امضا شد. به نظر می رسد که بر اساس این توافقنامه شهروندان سعودی می توانند آسان تر از گذشته به خاک ایالات متحده تردد کنند. البته در گوشه ذهن خود باز هم می توانید ماجرای یازدهم سپتامبر و هویت بمب گذاران را تکرار کنید. وزارت امور خارجه در توضیح این توافقنامه تاکید کرد که بر اساس آن دولت های متفاوت نمی توانند سرخود بهای بلیط ها را افزایش داده و یا مسیر و زمان پروازها را تغییر دهند. بر اساس آمار وزارت امور خارجه، امریکا با 130 کشور دیگر هم قراردادهایی اینچنین دارد. در انعقاد این قرارداد با هلند به عنوان نمونه خلق 2 هزار فرصت شغلی خوابیده بود. البته آمستردام با ریاض قطعا قابل مقایسه نیست و انعقاد این قرارداد با عربستان از هم اکنون هم دردسر ساز شده است .
سوال امروز بسیاری از سران کاخ سفید، لزوم انعقاد اینچنین قراردادی را مطرح می کند. حامیان این طرح اینگونه استدلال می کنند که در حال حاضر تنها ده پرواز از عربستان به ایالات متحده در هفته انجام می گیرد و انعقاد این قرارداد می تواند به افزایش چشمگیر این پروازها کمک کند. همزمان مخالفان این طرم هم اصرار دارند که این قرارداد در حقیقت سود یکطرفه ای است که به جیب خاندان سعود ریخته می شود چرا که از سوی شهروندان ایالات متحده علاقه چندانی برای سفر به عربستان سعودی وجود ندارد و این در حالیست که تقاضا از سوی ریاض بیشتر است.
نویسنده این یادداشت در نهایت می نویسد: سوال پایانی همانی است که در ابتدای موضوع هم مطرح بود: چرا امریکا بدون هیچ گونه پیش شرطی از تدابیر امنیتی علیه عربستان می کاهد؟ ما در حال کرنش کردن در برابر متحدی هستیم که شاید پول نفت کلانی داشته باشد اما از لحاظ آمارهای حقوق بشر رده های پایین را به خود اختصاص داده است .
ترجمه: سارا معصومی
اخبار ویژه
در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب مطرح شد
رهبر انقلاب پس از انداختن رای به صندوق:
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پربحث ترین عناوین
