فرانسه هسته‌اي؛ ۷۵ درصد برق از اتم توليد مي‌شود

در يك دهه گذشته، فرانسه تا 70 ميليارد كيلو‌وات‌ساعت در هر سال صادر كرده و شركت الكتريسيته اين كشور انتظار دارد صادرات به ميزان 55 الي 70 تراوات‌ساعت در هر سال ادامه يابد. در سال 2014، ايتاليا، انگلستان، سوئيس، بلژيك و اسپانيا مقصد صادرات برق فرانسه بودند. در سال 2014، صادرات خالص بالغ بر 65.1 تراوات‌ساعت، در سال 2013 برابر با 48.5 ميليارد كيلو‌وات‌ساعت و در سال 2012 بالغ بر 37.6 ميليارد كيلووات‌ساعت بود.

فرانسه داراي 58 راكتور هسته‌اي با ظرفيت مجموع 63.2 گيگاوات است كه توسط شركت الكتريسيته فرانسه مديريت مي‌شوند. اين راكتورها 416 ميليارد كيلو‌وات‌ساعت در سال 2014، برابر با 77 درصد كل توليد برق فرانسه، را توليد كردند.

وضعيت كنوني حاصل تصميم دولت فرانسه در سال 1974، پس از شوك نفتي اول، براي توسعه سريع ظرفيت انرژي هسته‌اي كشور با استفاده از تكنولوژي وستينگ‌هاوس آمريكا است. اين تصميم در فضايي گرفته شد كه فرانسه از تخصص بسياري در زمينه مهندسي برخوردار بوده اما منابع بومي كمي در حوزه انرژي داشت. انرژي هسته‌اي، با توجه به اينكه هزينه سوخت آن نسبتا پايين است، براي كاهش اتكا به واردات و افزايش امنيت انرژي گزينه منطقي به نظر رسيد.

پس از تصميم سال 1974، فرانسه اكنون در حوزه انرژي استقلال بسيار بالايي كسب كرده و تقريبا كمترين هزينه الكتريسيته در اروپا را دارد. اين كشور همچنين مقدار بسيار كمي از گاز مضر دي‌اكسيدكربن در صنعت برق توليد مي‌كند زيرا انرژي لازم براي توليد 90 درصد برق توسط نيروگاه‌هاي هسته‌اي و آبي تأمين مي‌شوند.

گاهشمار برنامه هسته‌اي فرانسه

1945: محققين فرانسوي نقش مهمي در استفاده از نيروي هسته‌اي براي توليد انرژي ايفاء كردند. بالاخص، پير و ماري كوري،‌ و نيز دخترشان ايرن ژوليت كوري و همسرش فردريك ژوليت كوري، به پيشرفت‌هاي بزرگي در مطالعه مواد راديواكتيو دست يافتند.

1945: به دستور ژنرال دوگل، دولت فرانسه كميسيون انرژي اتمي (CEA) اين كشور را تشكيل داد.

1956: يك پروژه مشترك بين كميسيون انرژي اتمي و شركت برق فرانسه براي توليد اولين راكتور هسته‌اي كاملا فرانسوي بر اساس تكنولوژي گاز اورانيوم طبيعي شكل گرفت.

1964: اولين راكتور هسته‌اي تجاري فرانسه در شينون، در ساحل رود لويه، وارد مرحله عملياتي شد.

1973: بحران نفتي و بالا رفتن شديد قيمت نفت اقتصاد جهان را دچار مشكل كرد. اين بحران اثبات مي‌كرد كه وابستگي به سوخت‌هاي فسيلي براي اقتصاد فرانسه بسيار خطرناك است بنابراين دولت اين كشور شروع به بررسي انرژي‌هاي جايگزين بالاخص انرژي اتمي كرد.

1974: دولت فرانسه بر اساس تكنولوژي آمريكايي راكتورهاي آب فشرده يك برنامه هسته‌اي گسترده را آغاز كردند كه در نهايت منجر به استاندارد شدن ناوگان راكتورهاي هسته‌اي اين كشور شد. اين استاندارد كردن، تداوم ساخت ديگر راكتورها و عملياتي كردن آنها را آسان ساخته و در نتيجه هزينه و ريسك‌هاي ايمني آنها كاهش يافت. از آن زمان تاكنون، انرژي هسته‌اي جايگزين بخش اعظمي از نيروگاه‌هاي سوخت فسيلي شده و تأثير نوسانات قيمت نفت بر اقتصاد فرانسه را به حداقل رسانده است.

2007: در حاليكه 58 راكتور هسته‌اي در فرانسه در حال فعاليت هستند، ساخت اولين راكتور نسل سوم فرانسه (EPR) كه با تمهيدات امنيتي بالا طراحي شده بود، در فلامانويلي، نرماندي، آغاز شد.

پس از فاجعه فوكوشيما: سازمان ايمني هسته‌اي فرانسه اعلام كرد كه «دوران قبل و پس از فوكوشيما وجود خواهد داشت.» اين سازمان خواهان اعمال اصلاحاتي در راكتورهاي فرانسوي شد.

دهه 2010: حركت به سمت متنوع‌سازي انرژي - در سال 2010، كميسيون انرژي اتمي فرانسه نام خود را به «كميسيون انرژي اتمي و انرژي‌هاي جايگزين» تغيير داد. در سال 2012، فراسوا اولاند، رئيس‌جمهور فرانسه، وعده داد كه سهم انرژي هسته‌اي در سبد برق اين كشور تا سال 2030، از 75 درصد به 50 درصد كاهش خواهد يافت.