روزی که خنده از چهره امام معصوم می‌رفت

امام رضا (ع):

کانَ أبی إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لایُرى ضاحِکا... فَإذا کانَ یَومُ العاشِرِ کانَ ذلِکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ و حُزنِهِ و بُکائِهِ.

چون ماه محرّم مى‏‌رسید، کسى پدرم را خندان نمى ‏دید ... چون روز دهم فرا مى رسید، آن روز، روز سوگوارى و اندوه و گریه او بود.

وسائل الشیعه: ج ۱۰، ص ۵۰۵