يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ(حجرات 13) * * * ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامیترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است! * * * ای مردمان شما را از مردی و زنی/ما آفریدهایم به علم و به اقتدار/ دادیمتان قرار به اقوام گونهگون/انس و شناخت تا که به هم آورید بار/ بیشک بود زجمع شما آنعزیزتر/نزد خدا که بیش به تقواست ماندگار/ زانرو که هست عالم و آگاه کردگار/بر مردمان مومن و مشرکت بروزگار
امام صادق علیه السلام:
مَنْ مَشی فِی حاجَةِ اَخیهِ الْمُؤْمِنِ کَتَبَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ عَشْرَ حَسَناتٍ وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرَ دَرَجاتٍ وَ حَطَّ عَنْهُ عَشْرَ سَیَّئاتٍ وَ اَعَطاهُ عَشْرَ شَفاعاتٍ.
کسی که برای رفع حاجت برادر دینی خود قدم بردارد، خداوند بزرگ برای او ده حسنه می نویسد و به او ده درجه عطا می فرماید و از ده گناه او صرف نظر می کند و شفاعت ده نفر را از او می پذیرد.
بحارالأنوار، ج ۷۴، ص ۳۱۲