مهرشاد سهیلی نشانه چیست؟

پایگاه 598: اینکه این نوباوه کیست محلی از اعتنا ندارد اما اینکه احتمالا پدر یک نوجوان یا اشخاص دیگری با داشتن قدری هوش رسانه‌ای، قدری ارتباط و مقداری هزینه توانسته اند یک نوباوه را در میان رسانه ها و مسولین کشوری، لشکری و محضر علمای اعلام و بزرگان جانمایی کنند، حتما جای درنگ و تامل دارد.

فرشاد سهیلی یک نشانه است که به ما می گوید چرخه گردش نخبگان در جامعه ما معیوب است.

به شکل طبیعی «نظام آموزش عالی» و «نظام بروکراسی کشور» با ارتقای دانش تخصصی و تجربه اجرایی افراد باید مبنا و مکانیزم تحرک صعودی افراد در کسب شئون اجتماعی و چرخش نخبگان باشد.

اما در جامعه ما راه سومی هم هست که گویا به مثابه اتوبان چند بانده امکان ارتقای افراد را فراهم می کند. راه سوم «رسانه» است. افراد با برساخته کردن تصویری اگزجره شده و در بسیاری اوقات فیک از خود می‌توانند پله‌های ترقی را بپیمایند. مهرشاد سهیلی تا اینجای کار نمونه ناکام این ماجرا است اما کم نیستند کسانی که با به کارگیری درست رسانه بسیار بیش از استحقاقشان توانسته‌اند به مناصب دست یابند یا به بیان دقیقتر چنگ یازند.

اما سوال مهم این است که چرا رسانه چنین کارکردی یافته و در نتیجه با نوپدیدهایی چون «سلبریتی کارشناس» ، «سلبریتی مدیر» مواجه شده‌ایم.

شاید بتوان دلایل آن را این موارد دانست:

۱. سیاست زدگی نهاد بروکراسی کشور:
این مهم منجر به جایگزینی نظام ارتقای سیاسی و جناحی به جای نظام ارتقا سازمانی و شایسته سالاری سازمانی شده است.

۲. بی اعتمادی نهاد قدرت نسبت به نهاد دانشگاه:
احتمالا مهمترین دلیل این بی‌اعتمادی بازتولید دانش سکولار در دانشگاه است. به همین جهت داشتن دانش علوم انسانی و اجتماعی برای کسب مناصب مورد توجه نیست.

۳. سلبریتی زدگی رسانه‌ها و رسانه‌زدگی کارگزاران نظام:
جو حاکم بر کارگزاران نظام بسیار رسانه‌زده است و رسانه ها هم سلبریتی زده، حاصل این وضعیت باز شدن راهی برای ارتقای سیاسی و اجتماعی از دل رسانه ها است که نهایتا منجر به پیدایی نوپدیده هایی شده که ارتقای سیاسی اجتماعی خود را نه در دانشگاه و نظام اداری آن هم به شکل میان مدت و بلند مدت بلکه در ساحت رسانه آن هم در بازه زمانی یک شبه دنبال می کنند.