الاغ نمی پرد؛ یونجه، موز نمی دهد!

به گزارش پایگاه خبری 598، محمد ایمانی در کیهان نوشت:

🔻آبکش، ظرف آب کشیدن از چاه نیست. توقع پریدن از الاغ، منطقی نیست (ولو اینکه بعضی به شوخی گفته اند "الاغ است دیگر، یک وقت دیدی پرواز کرد"!). از گاو نر نمی شود انتظار داشت شیر بدهد. اگر کسی یونجه کاشت، موز برداشت نمی کند.

🔹سعدی دقیق و درست سروده: "ابر اگر آب زندگی بارد- هرگز از شاخ بید بر‌نخوری / با فرومایه روزگار مبر- که از نیِ بوریا، شکر نخوری"؛ و: "عاقبت گرگ زاده گرگ شود- گرچه با آدمی بزرگ شود".
🔻به تعبیر حافظ: "مَن جَرَّبَ المُجَرَّب حَلَّت بِهِ النَدامَه". با تکرار تجربیات نادرست، نمی توان به نتایج درست رسید.

🔹این، حکایت تعامل با اروپاست. زمانی القا می شد اروپا تحریم ها را بر می دارد و شریک تجاری بزرگ ایران می شود. آقای روحانی ادعا کرده بود رئیس جمهور وقت فرانسه (اولاند) دغدغه اشغال جوانان ایرانی را دارد!

🔻حالا تعامل با اروپا به اینجا رسیده که کاری بکنند افتضاح جنازه برجام، بیش از آنچه هست، بالا نزند و قاتل برجام، مکانیسم ماشه جاسازی شده در همین توافقِ پایمال  شده و از اعتبار افتاده را به اجرا نگذارد!
🔹تیم روحانی و ظریف، در چه حالِ از خود بیخودی بودند که طرف غربی توانست به جای یک کلاه، چندین کلاه بر سرشان بگذارد؟

🔻روحانی در کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای» نوشته بود: «سال 83 گفتم که مابین دوچرخه و پیکان مخیر بودیم. دوچرخه غیرمتعدها، و پیکان، همان انگلیس و فرانسه و آلمان بودند. بنز هم، (آمریکا) بود، ولی ما اجازه نداشتیم از آن استفاده کنیم. پس، ناچار شدیم پیکان را انتخاب کنیم. در این حالت، دیگر نباید توقع بنز از ما داشته باشید، البته اروپایی‌ها از این مصاحبه کمی ‌مکدر شده بودند».

🔹روحانی همچنین  مرداد ۸۴، در نامه ای به البرادعی (دبیرکل وقت آژانس) درباره عهدشکنی اروپا نوشت: «متأسفانه، ایران بارها اقدامات اعتمادساز  را افزایش داد و در عوض، با قول‌‌های انجام‌نشده و درخواست‌‌های بیشتر روبه‌رو شد.، نمی‌خواهند در برابر حق غیر قابل انکار ایران تسلیم شوند ».

🔻او یک ماه قبل از انتخابات 92 گفته بود «اروپایی‌ها آقا اجازه هستند و آمریکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحت‌تر است».

🔹آقای ظریف در جواب دکتر فواد ایزدی که می گفت ترامپ گفته از برجام خارج می شود، می گفت: آمریکا نمی تواند! و در جواب جلیلی که هشدار می داد تحریم ها لغو نمی شود، می گفت: لغو می شود.

🔻روحانی و ظریف تهدید کردند که اگر آمریکا از برجام خارج شود و تعهدات خود را متوقف کند، ایران هم از برجام خارج می شود. اما روحانی پس از خروج آمریکا، مدعی شد: شرّ یک مزاحم کم شد. ما در برجام می مانیم و اروپا چند هفته مهلت دارد به تعهدات خود عمل کند.

🔹این وقت کشی، به مدت دو سال و نُه ماه ادامه یافت و اروپا حتی به وعده های به مراتب پایین تر از تعهدات برجامی (بسته های پر از خالی SPV و INSTEX ) هم عمل نکرد!

🔻روحانی و ظریف می گفتند اروپا را در برجام نگاه داشتیم و میان آنها و آمریکا شکاف انداختیم. اما سه دولت اروپایی عینا از آمریکا تبعیت کردند و رسما علیه ایران در آژانس قطعنامه دادند.
🔹ظریف، تا سال ها وجود کلمه "تعلیق" به جای "لغو تحریم ها" را انکار می کرد؛ اما بعدها - که کار از کار گذشت- چیزهایی یادش آمد. بعدا هم گردن فرانچسکو نامی انداخت که حتی فامیلی اش را به یاد نمی آورد!

🔻اروپا پس از کلاهبرداری در توافق سعدآباد و پاریس و بروکسل (اوایل دهه هشتاد)، در برجام هم کلاهبرداری و عهدشکنی کرد.
🔹کار به جایی رسید که ظریف، دوم بهمن 97 با انتقاد از خیانت‌های دنباله‌دار اروپا تصریح کرد: "اروپا شرافت خود را در برجام فروخت". او با هفت سال تاخیر، اخیرا گفت: "اشتباه می‌کردیم که از اروپا توقع داشتيم اینستکس راه بیندازد".

🔻بعد از این همه تجربه عبرت آموز، حالا چه انتظاری از اروپا می توان داشت؟ بپرد؟! شیر بدهد؟! یا موز به عمل آورد؟! 
🔹به قول قدیمی ها، چند من تنباکو دود شده و هوا رفته و ساعت ها ماجرا تعریف شده، طرف تازه می پرسه که لیلی، مرد بود یا زن؟!