جایی بعد از خطوط قرمز

پایگاه خبری 598: در حالی که رئیس جمهور محترم پیش از عزیمت به اجلاس سازمان ملل با مقام معظم رهبری دیدار داشته و توسط نماینده‌ی ولی فقیه طی مراسمی در فرودگاه امام (ره) مشایعت شدند، اما نگرانی‌هایی از حاشیه‌های این سفر به دلیل ورود شخصیت‌ها و مقامات رسمی در اقدامی زود هنگام برای اظهار نظر و پیشنهادات ضمنی برای از سر گیری مذاکرات در این سفر در افکار عمومی شکل گرفت، علی رغم رد شدن پیشنهادات ایران برای حل مسایل غنی سازی و مذاکرات قاهره و پشت پازدن اروپایی‌ها به این توافقات و فعال شدن مکانیسم ماشه با رای شورای امنیت بار دیگر مواضع ضعیف و سهل انگارانه‌ی برخی افراد و جریانات در آستانه‌ی سفر رئیس جمهور به نیویورک نگرانی‌ها در سطح افکار عمومی تشدید شد.

در این میان اظهارات حاشیه سازی برای ملاقات پزشکیان و ترامپ در این سفر در میان اطرافیان فکری رییس جمهور نیز تدارک دیده شد.

در چنین روز‌هایی رهبر معظم انقلاب در ایفای نقش هدایت و رهبری خود بار دیگر پدرانه این دغدغه‌ها و نگرانی را پاسخ داده و در قاب نگاه مشتاقان آمده و از سیمای ملی با مردم بزرگ ایران سخن گفتند.

شب گذشته رهبر معظم انقلاب میهمان چشمان مشتاق ملت ایران شد ایشان با شادباش سال تحصیلی جدید و سخنان امید بخششان در برشمردن پیروز‌های جوانان این ملت کام مردم ایران را شاد کردند و به بخش مهمی از این دغدغه‌ها اشاره فرمود.

از سخنان مهم رهبر معظم انقلاب در شب گذشته، تبیین دو ناکارآمدی در گفتمان عمومی کشور بود.

سخنان رهبری معظم در بازگویی سیر دو دهه‌ی از فشار‌های سیاسی امریکا بر روند تحولات علمی و هسته‌ای ایران و انتخاب گزینه‌ی مذاکره با امریکا برای برون رفت از تحریم‌ها و مانع تراشی‌های امریکا در مسیر علمی کشور به نوعی این معنا را تبیین می‌کرد که نظام فکری و تصمیم گیری جمهوری اسلامی در مرحله‌ی بلوغی از یک دوره سیاست ورزی در یک دو راهی تهدید زدایی یا تهدید زایی قرار دارد؛ و روز‌های آینده افراد و تصمیمات ان‌ها محکی سخت خواهد خورد؛ که در آن نظام جهانی سلطه به رهبری امریکا را در شرف ورود به یک فصل جدید از روابط خواهد ساخت.

مذاکراتی که اکنون عواقب آن در ذیل تهدیدات امنیتی تعریف می‌شود و هشدار تهدید زایی برای مردم و کشور را دریافت کرده است.

سخنان رهبری معظم در آستانه‌ی حضور رئیس جمهور و دیپلمات‌های دولت چهاردهم در نیویورک علاوه بر این که بیانگر عدم فصل الخطاب بودن تذکرات قبلی ایشان بر غیر شرافتمندانه و غیر عاقلانه بودن مذاکره با امریکا در گذشته بوده، روشن کرد که به دلیل شرایط حال حاضر بر مذاکرات مجوزی برای آن از سوی رهبری معظم انقلاب در این سفر نیز صادر نشده است.

مذاکراتی که علی رغم نهی صریح رهبری تحت عنوانی بنام «تصمیم نظام اسلامی» تا امروز پیش رفته و سعی در مشروعیت بخشی به مذاکره داشته است، اما در عمل آنچه نصیب ملت شده ادامه‌ی روند دشمنی‌ها و در آشکار‌ترین و خباثت آلود‌ترین شکل آن تهاجم نظامی و جنگ در حین مذاکرات را باید برشمرد.

در پاسخ به چرایی این وضعیت رهبری معظم بدون اشاره به مسایل خلاف اتحاد مقدس به نیاز به قوی شدن کشور در علم و قدرت نظامی و قوی شدن مدیران و ساختار‌ها اشاره داشتند و که یکی از مباحث تازه‌ی مطرح شده از سوی ایشان است.

علی رغم اشارات قبلی رهبر معظم انقلاب به قوی شدن ملت ایران در قدرت علمی و نظامی از دیگر مصادیق صرف نظر فرموده و به قوی شدن ساختار اجرایی و مدیران اشاره داشتند که سرفصلی نو در حل مشکلات کشور می‌باشد و این معنا رادر خود دارد که مدیران قوی دستگاه‌های اجرایی قوی و ساختار‌های قوی میتواند مشکلات اقتصادی و اجتماعی را حل کند و از سر راه بردارد که خود حدیث مفصل دیگری است.

در نبود چنین رویکردی در کشور اخذ تصمیمات منجر به افتادن در تله‌ی مذاکره موجبات تهدیدات گسترده‌ی و خسارات ملی می‌شود.

در واقع آنچه که شب گذشته وضوح یافت تردید در کاربرد مفهوم تصمیم نظام اسلامی بودن و تردید بیشتر در اطلاق این مفهوم به مجموعه‌های مدیریتی و ساختاری است که تصمیمات خود را معادل نظام اسلامی گرفته در حالی که خود معادلی برای نادیده گرفتن نظرات و تصمیمات ستون خیمه‌ی این نظام اسلامی‌اند.

تردیدی که مشروعیت این مفهوم (نظام اسلامی) را در گفتمان سیاسی کشور به دنبال دارد.

- در حالی که ادامه‌ی مذاکرات تهدید آمیز در شرایط حال حاضر به معنای عدم توجه به نتایج واضح تجربیات گذشته که خسارت بار و تعهد آور بوده و عدم توجه به شرایط تهدید زایی است که امریکا به طور وضوح از مذاکره انتظار دارد. انچه که باید مورد توجه نخبگان قرار گیرد جنبه‌های امنیتی پیش رو و تهدیدات آینده‌ی مترتب به ادامه‌ی این گیر کردن در تله‌ی مذاکرات است و امروز باید دانست بیرون آوردن مشور اراز این افتادن در این تهدیدات و بحران‌ها پس از هشدار شب گذشته‌ی رهبری رسالت چه کسانی است؟

به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین دستاورد‌های نظری در این تجربه برای نخبگان درک عدم ناکارآمدی استعمال مفهومی به نام نظام اسلامی در تصمیمات ملی است که نظرات رهبری به طور صریح به مردم و مسیولین از طریق گفتگوی مستقیم و از طریق رسانه‌ها ابلاغ می‌شود، اما مسیر اجرایی این تصمیمات راه خود را رفته و بدون رعایت

موازین گفته شده به نام تصمیم نظام اقدامات خود را دکور کرده و در ویترین رسانه‌ای به خورد افکار عمومی میدهد.

روندی که با رفتار خودسرانه‌ی خود درقبول شروط دشمن در مذاکرات تحت «پوسته تصمیم نظام»

به عنوان یک ماهیت یک دست و همراه فاکتور کرده و بزرگترین چالش‌ها و بحران را بعد از جنگ ۸ ساله برای مردم و نظام اسلامی به دلیل وقوع جنگ ۱۲ روزه و بازگشت تحریم‌ها در مکانیسم ماشه و ... رقم میزند.

تبیین اول رهبر انقلاب که مربوط به «ناکارآمدی مذاکرات» در رفع تحریم‌ها و حل چالش‌ها و مشکلات و دفع ضرر جنگ از سر مردم بود هرچند کاملا در مقابل دیدگان ماست، اما هم چنان تردید آفرینی در این ناکارآمدی و دستاوردتراشی برای مذاکرات در بین جریان غرب گرا و دولت مردان برآمده از آنها بی هیچ خستگی و خجالتی جریان دارد.

این ممکن نیست مگر در سایه‌ی غفلت نخبگان و دغدغه‌مندان فرهنگی و رسانه‌ای جریان انقلابی و مردمی و خواب رفتگی بخش‌ها و سازمان‌های متولی بیداری جامعه که امروز به بازوان اجرایی سیاست‌ها و سهمیه بگیران معنوی و مادی هریک از اضلاع این نظام تصمیم گیر بدل شده‌اند؛ و امروز هزینه‌ی این خواب رفتگی و سهل انگاری و دلخوش به «نظام اسلامی» کذایی را رهبری انقلاب باید بپردازند.

بخشی دیگر از سخنان رهبر معظم انقلاب بیان شرایط حال حاضر و پاسخ به صدا‌هایی است که هم چنان از حنجره‌ی عاشقان مذاکره شنیده می‌شود. تبیین وضعیتی که

در یک سوی امریکایی‌ها پشت میز مذاکر با موضوع برنامه‌ی غنی سازی ایران ایستاده و خواسته‌های خود را قبل از هرگفتگو و مذاکره‌ای بیان می‌کنند و می‌گویند «غنی سازی برای ایران هرگز» و توقف و «پایان ساخت موشک» ب رای ایران و در طرف دیگر کسانی ایران را در میز مذاکره نمایندگی می‌کنند که بدون درک و تحلیل و توجه از شرایطی که طرف مقابل عنوان می‌کند باز هم خوشبینانه از نوعی مذاکره‌ی عادلانه‌ی خیالی سخن می‌گویند.

در حالی که بخشی دیگری از بدنه‌ی مدافعان مذاکره در افکار عمومی تصویر سازی‌های غلط راه انداخته‌اند مبنی براین که، تماس مستقیم پزشکیان و دیگر همراهان با ترامپ و همتایان در نیویورک گره مذاکرات را باز می‌کند، در آستانه‌ی تحمیل تصاویر رسانه‌ای و دستاورد سازی پیروزمندانه برای امریکا با تحمیل این ملاقات هستند.

این در حالی است که مرحله‌ی فشار‌های امریکا از تهدید و تخریب و ترور در مسایل هسته‌ای و اقتصادی کشور به مرحله حمله و تجاوز رسیده و اکنون با این که آنها خود از جنگ خارج شده‌اند و از ادامه‌ی آن ناتوان مانده‌اند، اما نتیجه‌ی مذاکره ننوشته را هم اعلام کرده‌اند که به کمتر از پایان دادن به غنی سازی و صنعت موشکی ایرانیان رضایت نمیدهند.

هشدار به تهدید زایی این مذاکرات به مسئولین و مردم در سخنان دیشب رهبر‌ی معظم یک معنای جدید رابه اذهان متبادر میکند از انجایی که تمامی هشدار‌های رهبر معظم انقلاب در عینیت صورت وقوع پیدا کرده و توسط مذاکره کنندگان تا امروز مورد غفلت قرار گرفته و کشور را وارد جنگ و خسارات گوناگون کرده «مذاکرات» در شرایط حاضر که در مقطع تهدید زایی برای کشور قرار دارد خود دارای ماهیت «جنگ» است و ضرر‌های ناشی از تهدیدات اگر جدی گرفته نشود ورود به این فصل از مذاکرات احتمالی در هر شکل و قالبی ورود به حیطه‌هایی است که تنها در نظام اسلامی بر یک محور استوار است و تنها یک شان برای این تصمیمات در نزد قوانین و باور‌ها و اعتقادات این مردم شناخته می‌شود.

وارد کردن کشور به عرصه‌ی تهدید زایی در سایه‌ی نگاه مثبت به مذاکرات و نشان دادن هر چراغ سبزی برای ادامه‌ی آن شاید اجازه‌ی تجربه‌ی سیاسی و دیپلماتیک دیگری را هرگز به صاحبان این اندیشه ندهد؛ و خساراتی که در اثرنادیده گرفتن هشدار‌های شب گذشته‌ی رهبری به مسئولین برای درک و مطالعه شرایط فعلی که بخواهد ادامه‌ی مذاکرات را تحمیل کند، مفهوم آن دیگر عبور از خطوط قرمز نیست و به منزله‌ی فرمان شبیخون است.