ایران و توافقنامه شرم‌الشیخ

به گزارش پایگاه خبری ۵۹۸، العربی الجدید در گزارشی نوشت:

توافق شرم الشیخ بین حماس و اسرائیل فراتر از یک آتش بس صرف در نوار غزه است، زیرا باعث تغییر معادلات در سراسر خاورمیانه شده و پیامدهایش به مرور زمان به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر قدرت‌های مختلف منطقه‌ای و موازنه قوا تاثیر خواهد گذاشت. در ایران این توافق یک رویداد گذرا نبود بلکه به اینه‌ای تبدیل شد و به اختلافات سیاسی، فکری نخبگان این کشور انعکاس بخشید. فلسطین در ایران دیگر یک پرونده خارجی به شمار نمی‌رود بلکه به تیتری در میدان و صحنه درگیری‌ها و اختلافات داخلی این کشور تبدیل شده است.

بر این اساس کسانی که مقاومت را تنها راه ایستادگی در برابر دشمنان می‌دانند با استناد به آنچه در غزه اتفاق افتاده دارای نقطه نظرات متفاوتی هستند. آنها باقیماندن حماس بر سر میز مذاکرات و توافق به دست آمده پس از یک جنگ طولانی را یک پیروزی راهبردی برای این جریان و محور مقاومت و نشانه شکست اسرائیل در پایان دادن به حضور مقاومت می‌دانند؛ و اینکه اسرائیل توان تحمیل شرایط خود را از دست داده است.

اما فراتر از تحلیل‌های ضد و نقیض یاد شده می‌توان گفت آنچه در مورد غزه اتفاق افتاده پایان بازی نیست بلکه شاید آغاز بازی در نقطه دیگری است. وقتی جنگ غزه فروکش کند، واشنگتن و تل‌آویو احتمالاً دوباره بر مسئله ایران متمرکز خواهند شد و ابزار‌های فشار خود را دوباره تقویت خواهند کرد، که ممکن است باعث شعله ور شدن جنگ جدیدی گردد.

این نگرانی وجود دارد که توافق شرم‌الشیخ راه را برای مرحله وسیع‌تری از عادی‌سازی روابط در منطقه به واسطه توافق‌نامه‌های ابراهیم و صلح اقتصادی هموار کند. در واقع موارد یاد شده مسیر‌هایی هستند که آمریکا به منظور حذف ایران از معادلات منطقه‌ای و ارائه تعریف جدیدی از مفهوم امنیت در خاورمیانه بدون حضور ایران در پیش گرفته است.

احتمال این نیز وجود دارد که توافق غزه به ترامپ انگیزه بیشتری برای از سرگیری دیپلماسی با ایران بدهد؛ بنابراین می‌توان گفت توافق شرم‌الشیخ به طور همزمان برای ایران یک دستاورد و یک تهدید به شمار می‌رود. زیرا توافق به جنگ خانمان برانداز در غزه پایان داد و باعث شد تا حماس پیروز میدان گردد و همچنان فعال و کارآمد باقی بماند. اما توافق غزه در عین حال باعث فعال شدن رویکرد‌های گردید که درگیری با ایران را وارد مرحله جدیدی خواهد کرد و صحنه فعالیت‌های راهبردی ایران در منطقه را کاهش خواهد داد.