"پروانه‌های سمّی" برای ادامه اغتشاشات

به گزارش پایگاه 598، علی ربیعی، از کنشگران ستادی جریان چپ و سخنگوی دولت اعتدال، اخیرا طی یادداشتی که آفتاب‌نیوز آنرا منتشر کرده است درباره اغتشاشات نوشت: اعتراضات خیابانی بالاخره در جایی فروکش می‌کنند، اما ذهنیت و علل اعتراض باقی می‌ماند که با هر اثر پروانه‌ای می‌تواند تکرار شود.

او در ادامه با ذکر 3 نگرانی خود در قبال اغتشاشات و ارائه راه‌حل‌هایی (به زعم خود) برای بلوای پیشامده اما می‌نویسد: پس از بحران، هیچ‌کس مثل قبل نیست. حداقل در ساحت اذهان، این دگرگونی‌ها پدید آمده و شکل گرفته‌اند. چنانچه سیاست‌گذاری و حکمرانی بر همان مناط سابق باشد، این‌بار هم دو ساختار سیاست‌گذار و ذهن جامعه تعارض جدیدی را تجربه خواهند کرد.

*نکته‌ای که در عبارات منقول از ربیعی مستتر است اما به زعم ما می‌توان پیام آنرا آشکارا دید؛ تأکید بر "ادامه بحران" است.

دقت شود که منظور ما این نیست که آقای ربیعی یا هرکس دیگری باید دریچه عقلانیت را ببندد و اعلام کند که اغتشاشات دیگر تمام شد یا دیگر هرگز اغتشاش نخواهیم داشت؛ لکن مسئله بر سر تئوری‌پردازی‌هایی است که می‌تواند ذهن یک اغتشاشگر را راهبری کند و فی‌المثل به او بگوید که اگر اعتراض داری منتظر اثر پروانه‌ای باش یا اینکه این اغتشاشات یک اثر مبنایی (تغییر همه) خواهد داشت و در آخر هم اینکه تعارض جدید ایجاد شده و تعارض جدید هم یعنی اغتشاش جدید!

اینها همه پیام‌هایی است که علی ربیعی تنها در چند خط آنرا مخابره کرده و ما نمی‌دانیم که چه کسی هست که پادتن آنها را بسازد و ذهن جوانان کشور را علیه این سخنان واکسینه کند...

در خدشه‌آوری بر اظهارات ربیعی هم بیان این نکات کافیست که به اثبات تجربه؛ فضای عمومی ایران پس از اغتشاشات 78، فتنه 88 و آبان 98 هرگز دچار تعارض جدید یا تغییر اجتماعی نشد.

اثر پروانه‌ای هم در فضایی قابلیت ایجاد دارد که حاکمیت دولتی بعنوان حاکم اصلی اجرائیات کشور و مسئول نیروی انتظامی؛ بی‌تدبیر و دچار فقد اقتدار باشد.

و اما در ادامه بایستی چند جمله دیگر را نیز از علی ربیعی نقل کنیم و این قضاوت را به مخاطبان محترم بسپاریم که جمع‌بندی این حرف‌ها به چه معناست؟!

او چند روز قبل در بحبوحه اغتشاشات نوشته بود: صدای خیابان ترسناک نیست!

ربیعی پس از آبان 98 هم در یادداشتی نوشت: حکایت همچنان باقیست.

مجموعه سخنان علی ربیعی به چه معناست... اثر پروانه‌ای، تغییر قطعی، ملودی گوشنواز خیابان و حکایتی که همچنان باقیست.